Το ισχυρότερο αντιτορπιλικό της εποχής του που έσπειρε τρόμο στον Ειρηνικό. Αλλά το βύθισε μια τορπίλη και κανείς δεν το ξαναείδε.

Το είπαν «ειδικού τύπου». Δεν έμοιαζε με τίποτα άλλο. Όταν το Isonami καθελκύστηκε από τα ιαπωνικά ναυπηγεία στα τέλη του 1927, ολόκληρη η παγκόσμια ναυτιλιακή στρατηγική φάνηκε να αλλάζει. Ήταν τόσο γρήγορο, τόσο βαριά εξοπλισμένο και με τόσο μεγάλη ακτίνα δράσης, που στην πραγματικότητα δεν ήταν πια αντιτορπιλικό. Ήταν μικρό καταδρομικό με ταχύτητα αντιτορπιλικού. Οι Αμερικανοί τρομοκρατήθηκαν, οι Ευρωπαίοι ανησύχησαν, και η Ιαπωνία το έστειλε εκεί όπου η Αυτοκρατορία της έπρεπε να ανοίξει δρόμο: στον Ειρηνικό.

Το Isonami δεν πολέμησε σε μία ή δύο εκστρατείες. Πολέμησε σχεδόν παντού. Στη Σαγκάη και στο Χανγκτσόου, στον πρώτο μεγάλο ασιατικό πόλεμο, έπνιγε με τις κάννες του κάθε αντίσταση. Στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο το βρήκες στις ακτές της Μαλαισίας, στη Σουμάτρα, στην Ιάβα, στο Τόκιο Εξπρές — πάντα στην πρώτη γραμμή, πάντα να συνοδεύει τους πιο σημαντικούς στόχους: καταδρομικά, αεροπλανοφόρα, μεταγωγικά. Ήταν το αόρατο χέρι της επιχείρησης. Το πλοίο που χτυπούσε και εξαφανιζόταν.

Το πιο εντυπωσιακό, όμως, ήταν πως το Isonami δεν σταμάτησε ποτέ να πολεμά, ούτε καν όταν έπεφταν πάνω του οι ίδιες οι σκιές του πολέμου. Χτυπήθηκε από αεροπορικούς βομβαρδισμούς, συγκρούστηκε με άλλα πλοία, έπαθε ζημιές στο Μίντγουεϊ — και όμως, επέστρεφε κάθε φορά, επισκευαζόταν, ξανάβγαινε, πολεμούσε. Ήταν το πείσμα της Ιαπωνίας σε μεταλλική μορφή.

Μέχρι που ήρθε η πιο αθόρυβη, η πιο ταπεινωτική απειλή. Ένα αμερικανικό υποβρύχιο, το USS Tautog, παραμόνευε τον Απρίλιο του 1943 κοντά στις νηοπομπές της Ιαπωνίας. Το Isonami συνόδευε ακόμη μία. Ήταν 9 Απριλίου, και από τα βάθη του Ινδονησιακού πελάγους ξεκίνησε μια τορπίλη. Μία και μόνο. Και αρκούσε.

Το πλοίο που τρόμαξε στόλους, που έζησε κάθε κρίσιμη μάχη της Ιαπωνίας, χτυπήθηκε χωρίς να έχει δει τον εχθρό. Επτά άνδρες νεκροί, εννιά τραυματίες. Το υπόλοιπο πλήρωμα διεσώθη. Το σκάφος όχι.

Δεν έγινε τελετή. Δεν υπήρξε αναγγελία. Την 1η Αυγούστου 1943, το Ιαπωνικό Αυτοκρατορικό Ναυτικό απλώς το διέγραψε από το στόλο. Ένα όνομα λιγότερο. Μια γραμμή σε ένα έγγραφο. Ένα τέλος σχεδόν μουγγό.

Κι όμως, για όσους ξέρουν να διαβάζουν πίσω από τις ημερομηνίες, το Isonami ήταν η αρχή της υπεροχής και το σύμβολο της παρακμής. Ήταν το πλοίο που ξεκίνησε τη νέα εποχή — και έσβησε μαζί της.