Γεννήθηκε παιδί σκλάβων, έπλενε ρούχα για ένα δολάριο την εβδομάδα. Έγινε η πρώτη αυτοδημιούργητη εκατομμυριούχος γυναίκα στην Αμερική

Το όνομά της ήταν Sarah Breedlove, αλλά ο κόσμος τη γνώρισε ως Madam C. J. Walker. Γεννήθηκε το 1867, σε μια καλύβα στο Δέλτα του Μισισίπι, δυο χρόνια μετά την κατάργηση της δουλείας. Ήταν το πρώτο παιδί της οικογένειάς της που γεννήθηκε ελεύθερο — και έζησε σαν να το χρωστούσε σε όλους τους σκλάβους πριν από αυτήν.

Έμεινε ορφανή στα 7. Παντρεύτηκε στα 14 για να γλιτώσει από την κακοποίηση. Χήρα στα 20, με ένα παιδί στην αγκαλιά και δουλειά πλύστρας για 1 δολάριο την εβδομάδα. Κανείς δεν περίμενε από εκείνη τίποτα. Εκείνη όμως είχε άλλα σχέδια.

Όπως πολλές γυναίκες της εποχής, υπέφερε από τριχόπτωση. Δεν υπήρχε προϊόν για μαύρα μαλλιά. Άρχισε να πειραματίζεται στην κουζίνα της με σαπούνια, θειάφι και έλαια. Δημιούργησε τη δική της φόρμουλα και την πούλησε από πόρτα σε πόρτα. Τη δοκίμασε πρώτη στο δικό της κεφάλι. Έπιασε.

Άλλαξε το όνομά της σε Madam C. J. Walker, δανειζόμενη την αξιοπρέπεια που άρμοζε σε μια κυρία. Έστησε ολόκληρη επιχείρηση με γυναίκες-εκπροσώπους σε κάθε γωνιά της Αμερικής. Τις εκπαίδευε, τις ντυνόταν με στολές, τις έκανε να στέκονται όρθιες μπροστά σε λευκούς άντρες που ήθελαν να τις αγνοούν.

Έφτιαξε εργοστάσια, σχολές κομμωτικής, και δίκτυα διανομής σε μια χώρα που οι μαύρες γυναίκες δεν είχαν ούτε το δικαίωμα να κοιταχτούν στον καθρέφτη με αυτοπεποίθηση. Στο απόγειο της επιτυχίας της είχε πάνω από 20.000 εργαζόμενες — όλες γυναίκες, όλες μαύρες.

Έγινε η πρώτη αυτοδημιούργητη γυναίκα εκατομμυριούχος στην Αμερική. Έχτισε αρχοντικό στη Νέα Υόρκη, κοντά στα σπίτια των Ροκφέλερ και των Βάντερμπιλτ. Την καλούσαν σε πολιτικές εκδηλώσεις, στήριξε τον μαύρο Τύπο και τα πρώτα κινήματα πολιτικών δικαιωμάτων, όταν ακόμα ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ δεν είχε γεννηθεί.

Πέθανε το 1919, στα 51 της, από υπέρταση. Είχε προλάβει να χτίσει μια αυτοκρατορία, να σηκώσει χιλιάδες γυναίκες απ’ τη λάσπη και να αποδείξει ότι η Αμερική δεν είναι μόνο για τους λευκούς, ούτε μόνο για τους άντρες.

Σήμερα, το όνομά της διδάσκεται στα σχολεία, το εργοστάσιό της έχει γίνει ιστορικό μνημείο, και η ιστορία της μοιάζει με παραβολή: μια γυναίκα που ξεκίνησε χωρίς παπούτσια και πέθανε αφήνοντας πίσω της εκατομμύρια, χωρίς να ζητήσει ποτέ συγγνώμη για την επιτυχία της.