Έβαζε πυρωμένες ράβδους πάνω από το δέρμα της. Ήταν η γυναίκα που δεν καιγόταν ποτέ και ξαφνικά εξαφανίστηκε για πάντα

Το 1810 εμφανίστηκε στο Λονδίνο μια γυναίκα με ιταλικό όνομα, καμία προϊστορία και ένα ταλέντο που κανείς δεν μπορούσε να εξηγήσει. Ονομαζόταν Jo Girardelli και μέσα σε λίγους μήνες κατέκτησε τα θέατρα, τις αίθουσες χημείας, τις αριστοκρατικές λέσχες και τους γιατρούς του βασιλικού στρατού. Γιατί μπορούσε να κάνει το αδύνατο: να μην καίγεται. Καθόλου.

Η παράστασή της ξεκινούσε με νιτρικό οξύ. Έπινε μικρή ποσότητα, και μετά το έφτυνε πάνω σε σιδερένιες ράβδους, που άρχιζαν να καπνίζουν. Αμέσως μετά, έπαιρνε καυτό λάδι από τηγάνι όπου είχε μόλις τηγανίσει ένα αυγό και το κατάπινε. Οι γιατροί που την παρακολουθούσαν έψαχναν για εγκαύματα, για εγκαυλίδες, για οτιδήποτε – δεν έβρισκαν τίποτα.

Το κοινό πάγωνε όταν τη έβλεπε να τοποθετεί καυτό κερί πάνω στη γλώσσα της και να σφραγίζει τα αρχικά της με μεταλλικό έμβλημα. Κανένα σημάδι. Περνούσε φλεγόμενα κεριά πάνω από το πρόσωπο, τα πόδια και τα δάχτυλά της. Η φωτιά την άγγιζε, αλλά το δέρμα της δεν κοκκίνιζε καν.

Έπειτα έβγαζε ένα μικρό καζάνι με λιωμένο μόλυβδο. Βουτούσε τα δάχτυλά της μέσα. Τον έβαζε στο στόμα της, τον μασούσε, και τον έφτυνε σε μικρά σφαιρίδια. Οι περισσότεροι λιποθυμούσαν. Άλλοι έσπρωχναν για να δουν καλύτερα. Και τότε ακολουθούσε το αποκορύφωμα: πυρωμένο σίδερο.

Έπαιρνε μια σιδερένια ράβδο και την έκανε πυρακτωμένη μέχρι να ανάβει φωτιά με αυτήν. Περνούσε το πυρακτωμένο μέταλλο πάνω από τα χέρια, τα γόνατα, τους αστραγάλους και τα μαλλιά της. Δεν έβγαζε κραυγή. Δεν υπήρχε πόνος στο βλέμμα της. Στο τέλος την έβαζε πάνω στη γλώσσα της, άκουγες το “τσισςς” του ατμού που σχηματιζόταν, και μετά τη λύγιζε με τα χέρια της. Ήταν μια ζωντανή παραβίαση της φυσικής.

Η Jo Girardelli δεν δεχόταν ποτέ ότι είχε υπερδυνάμεις. Έλεγε πως χρησιμοποιούσε ένα “μυστικό μείγμα” για να προστατεύεται. Κανείς δεν μπόρεσε να το εντοπίσει. Εξετάστηκε από γιατρούς, χημικούς, ακόμη και φαρμακοποιούς. Όλοι είπαν το ίδιο: δεν υπήρχε απάτη. Δεν έκρυβε τίποτα. Δεν φορούσε προστατευτικά. Το δέρμα της ήταν γυμνό και ανέπαφο.

Και τότε, ενώ ήταν στην κορυφή, το 1818, εξαφανίστηκε. Χωρίς ανακοίνωση, χωρίς τραγωδία, χωρίς αποχαιρετιστήριο σόου. Δεν καταγράφηκε θάνατος, ούτε συνταξιοδότηση. Καμία εφημερίδα δεν ανέφερε τίποτα. Κανένας δεν ήξερε πού πήγε. Ούτε στην Ιταλία, ούτε στην Αγγλία, ούτε πουθενά.

Από τότε το όνομά της εμφανίζεται σε συλλογές απόκρυφης φυσικής, παλιές εγκυκλοπαίδειες, λίστες με γυναίκες-μυστήριο και απόπειρες εξήγησης μέσω χημικών αλοιφών ή ψευδαισθήσεων. Κανείς όμως δεν έδωσε τελική απάντηση. Γιατί δεν υπάρχουν μαρτυρίες για απάτη. Υπάρχουν μόνο φωνές που την είδαν, έκλαψαν από συγκίνηση και ακόμα δεν κατάλαβαν τι είδαν.