Ήταν από τις πιο πλούσιες οικογένειες της Κρήτης και έγραφε ποιήματα για γυναίκες που έβλεπε στον ύπνο του. Ξυπνούσε πάντα πριν τις φιλήσει
Ο ευγενής Μαρίνος Φαλιέρος έβλεπε στον ύπνο του την Αθούσα και την Ποθούλα. Έγραφε ποιήματα για εκείνες, αλλά πάντα ξυπνούσε λίγο πριν τις φιλήσει.
Ο Μαρίνος Φαλιέρος δεν ήταν απλώς ποιητής. Ήταν ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους του Χάνδακα, απόγονος των Βενετών ευγενών Φαλιέρων και γαιοκτήμονας με κύρος, με 9 παιδιά και θέση στο Συμβούλιο της πόλης. Και όμως, δεν έγραψε για την εξουσία, ούτε για τα παιδιά του. Έγραψε για τις γυναίκες που έβλεπε στον ύπνο του και δεν πρόλαβε ποτέ να φιλήσει.
Το πρώτο του ερωτικό ποίημα ονομάζεται «Ιστορία και Όνειρο». Ο ήρωας-ποιητής ονειρεύεται πως συναντά την Αθούσα, μια νέα γυναίκα που συνομιλεί μαζί του με πάθος και απόσταση. Μαζί εμφανίζεται και η υπηρέτριά της, η Ποθούλα, και στο τέλος ακόμα και η ίδια η Μοίρα. Η σκηνή μοιάζει με θεατρικό έργο. Όλα κυλούν με ένταση, προσμονή και ερωτισμό, αλλά το φιλί δεν έρχεται ποτέ. Τον ξυπνά ένας ψύλλος.
Στο δεύτερο ποίημα, το «Ερωτικό Ενύπνιο», ο ίδιος βλέπει πάλι την αγαπημένη του, αυτή τη φορά δίπλα στον προσωποποιημένο Έρωτα. Ο διάλογος ξεδιπλώνεται και πάλι σαν ερωτικό contrasto. Όμως ο κόκορας λαλεί. Το όνειρο τελειώνει. Και ο ποιητής μένει ξύπνιος και μόνος.
Η ποίησή του είναι πρωτότυπη για την εποχή. Δεκαπεντασύλλαβη με ζευγαρωτή ομοιοκαταληξία, επηρεασμένη από την ιταλική λογοτεχνία, αλλά βαθιά εσωτερική και δραματική. Όνειρα, γυναίκες, προσωποποιήσεις, θλίψη και εγρήγορση, όλα μέσα από τον λυγμό του ξυπνήματος. Πολλοί τον θεωρούν πρόδρομο του ερωτικού ύφους που κυριάρχησε στην κρητική λογοτεχνία πριν τον Βιτσέντζο Κορνάρο.
Δεν έγραψε μόνο για τον έρωτα. Έγραψε και για τη θρησκεία, για την Παναγία που θρηνεί τον σταυρωμένο της γιο, για τις αρετές και τις αμαρτίες, για τις συμβουλές ενός πατέρα στον γιο του. Πίσω από κάθε στίχο του κρύβεται ένας άντρας που είχε τα πάντα, αλλά όταν έκλεινε τα μάτια του, ζητούσε μόνο λίγη αγάπη.
Ο Μαρίνος Φαλιέρος πέθανε το 1474. Σήμερα λίγοι γνωρίζουν το όνομά του. Αλλά εκείνος είχε ήδη γράψει αυτό που πολλοί φοβούνται να πουν: ότι ο έρωτας είναι σαν όνειρο – ξεκινάει με προσμονή και τελειώνει με ένα τίποτα, ένα τσίμπημα, έναν ήχο, ένα ξύπνημα.
Γρηγόρης Κεντητός
Γράφω για πράγματα που με συναρπάζουν, αλλά φροντίζω πάντα να τα ερευνώ σαν να τα μελετούσα για πρώτη φορά. Αναζητώ τη σύνδεση ανάμεσα στο χθες και το σήμερα, το ανθρώπινο μέσα στο ακαδημαϊκό, και τη γνώση που μπορεί να μεταφερθεί με τρόπο απλό, ακριβή και ζωντανό. Είτε πρόκειται για έναν αρχαίο πόλεμο είτε για ένα φαινόμενο της εποχής μας, στηρίζομαι πάντα σε πρωτογενές υλικό, πραγματικές πηγές και σοβαρή τεκμηρίωση. Θέλω κάθε κείμενο να αξίζει τον χρόνο του αναγνώστη — και τον δικό μου.
για άμεση κι έγκυρη ενημέρωση.
