Παρανοϊός: Η χειρότερη μετάλλαξη του κορονοϊού

Η επέλαση της πανδημίας δίνει την αφορμή για να εκδηλώσουν αρκετοί τη μισανθρωπία τους και να μολύνουν με το μικρόβιο, που λέγεται παρανοϊός μια ολόκληρη κοινωνία, που δεν απέχει πολύ από το να πάψει να αναπνέει προκειμένου να αποφύγει τη μόλυνση από τον κορονοϊό.

Το διαπιστώνουμε καθημερινά. Η πανδημία του κορονοϊού έχει αποσταθεροποιήσει έναν απίστευτα μεγάλο αριθμό συμπολιτών μας, που μέσω του Facebook και του Instagram, αλλά και εφαρμογών επικοινωνίας όπως το Viber και το What’s Up έχουν περάσει στην απέναντι άλλη πλευρά της λογικής.

Παραληρηματικές αναρτήσεις και μακροσκελείς μονόλογοι, fake news και διασπορά ψευδών ειδήσεων, έωλα επιχειρήματα και λόγια του αέρα, επιθέσεις και ύβρεις, που παρά την έλλειψη ουσίας πετυχαίνουν ένα πράγμα: Να δηλητηριάσουν με το μικρόβιο του παρανοϊόυ τους πάντες, από τον αδαή μέχρι τον συναισθηματικά ασταθή και από τον ημιμαθή μέχρι τον εμμονικό που τώρα μπορεί να εκδηλώσει άφοβα τη διαταραχή του.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Μάχη με τον ίδιο μας τον εαυτό και όχι με τον κορονοϊό!

Ανθρωποφαγία, διασυρμός, δοκησισοφία, ξερολισμός, γελοιοποίηση και αγνή, αυθεντική μικροαστική κακία αναδύεται μέσα από την εικονική πραγματικότητα του εγκλεισμού και τον γυάλινο κόσμο της καραντίνας.

Την ίδια στιγμή, κάποια κάνουν πολιτική καριέρα επενδύοντας στην (υποσχόμενη) σωτηρία ενός λαού που οικονομικά γυρνάει στην εποχή των μνημονίων, κάποιοι κοντόφθαλμοι δημοσιογράφοι επιβιώνουν διασπείροντας τον τρόμο ενώ τα Μέσα τους είναι τα πρώτα που θα υποστούν τις συνέπειες της νέας οικονομικής κρίσης, κάποιοι επιστήμονες προσπαθούν να κερδίσουν σε φήμη και αναγνωρισιμότητα που θα την εξαργυρώσουν την επόμενη μέρα και κάποιοι άλλοι απλώς επιτίθενται στους άσπονδους φίλους τους. Αλλά το θέμα δεν είναι αυτοί.

Είναι οι απλοί άνθρωποι, που χάνουν την ανθρωπιά και τη λογική τους, μπαίνοντας σε αυτό το παιχνίδι που δεν έχει νικητή. Τα λόγια τους είναι ενδεικτικά:

-«Μαζέψτε μέσα τα παιδιά σας από τους δρόμους, θα μας κολλήσουν όλους».
Αυτά δηλαδή δεν πρέπει να τα δει ο ήλιος λίγο, να ξεμουδιάσουν, να συναντήσουν από κάποια απόσταση τους συμμαθητές τους, να πάνε μια βόλτα στη γειτονιά;

-«Αν θέλουν οι ξεροκέφαλοι οι γέροι να πεθάνουν, εμείς δεν φταίμε».
Το ότι δεν μπορούν εύκολα οι άνθρωποι της γενιάς του ’40 ή του ’50 να χρησιμοποιήσουν web banking ή δεν μπορούν να κουβαλήσουν πολλά πράγματα από το σούπερ μάρκετ, είναι λόγος για να τους εξοντώσουμε ηθικά;

-«Εμείς οι σαραντάρηδες – πενηντάρηδες έχουμε περισσότερα δικαιώματα στη ζωή από τους συνταξιούχους -τα έχουν φάει τα ψωμιά τους αυτοί».
Εδώ θα μπορούσε κάποιος ίσως να πει, ότι τους αξίζει η ίδια συμπεριφορά σήμερα από τα παιδιά τους που βρίσκονται στην εφηβεία, και αύριο όταν με το καλό θα είναι εκείνοι συνταξιούχοι. Τότε ίσως καταλάβουν πόσο πιο βαριά είναι η ζωή όταν έχεις στις πλάτες σου πολλές δεκαετίες, μερικές ασθένειες και κάμποσα σύνδρομα.

-«Οι παπάδες πρέπει να συλληφθούν και οι εκκλησίες να κλείσουν, γιατί υποστηρίζουν τη διασπορά του ιού. Είναι κοινοί εγκληματίες».
Και όμως ήταν από τους πρώτους που συμμορφώθηκαν και επίσης από τους πρώτους που δέχθηκαν την πιο αυστηρή πολεμική. Αλήθεια, δεν θα μπορούσαν τις Κυριακές ή το Πάσχα να γίνουν κάποιες σύντομες υπαίθριες λειτουργίες, με τήρηση των αποστάσεων και των μέτρων ασφαλείας; Δεν θα μπορούσε να βρεθεί μία λύση πιο συμβιβαστική, ώστε να αποφευχθεί το λουκέτο -μια πρωτοφανή εξέλιξη στη σύγχρονη Ιστορία της χώρας;

Η μετριοπάθεια σε έλλειψη

Κι ενώ οι αναφανδόν υπερασπιστές του «μένουμε σπίτι» έχουν μετατραπεί σε άγριους πολέμιους κάθε αντίθετης φωνής και διάθεσης, τόσο που το κίνημα της πολιτικής ορθότητας ωχριά απέναντί τους, μία από τις πιο σπουδαίες αρετές για τις δημοκρατικές κοινωνίες βρίσκεται σε μεγαλύτερη έλλειψη και από τα αντισηπτικά: Η μετριοπάθεια.

Μετριοπάθεια σημαίνει να συμμορφώνεσαι με τους νόμους και με την κυρίαρχη άποψη, αλλά να ακούς και να δείχνεις -λίγο έστω- ανοχή στην άποψη του άλλου, εκείνου που δεν συμφωνεί σε όλα μαζί σου, που έχει κάποιες ενστάσεις.

Σημαίνει να μπορείς να αντιληφθείς ότι αν δεν ζούσες τώρα στην Ελλάδα, αλλά στη Φιλανδία, τη Λιθουανία, τη Γεωργία, το Τατζικιστάν, την Κούβα, την Αργεντινή, το Κατάρ ή την Αφρική, σε χώρες δηλαδή που δεν πήραν τέτοια δρακόντεια μέτρα και που έχουν λιγότερα κρούσματα από εμάς ή ελάχιστους θανάτους, ο φόβος σου απέναντι στο κακό που μας βρήκε θα ήταν μικρότερος. Αλλά και εδώ να ζούσες, με μια διαφορετική κυβερνητική στρατηγική, με άλλον λοιμωξιολόγο επικεφαλής και λιγότερη τρομολογνεία από τα Μέσα, ίσως να είχες την ευκαιρία να διαπιστώσεις ότι οι αντίθετες φωνές, που σήμερα θάβονται στις κατακόμβες της ελεύθερης σκέψης, θα ήταν εκείνες που διαμόρφωναν την κοινή γνώμη και θα καθόριζαν την ατζέντα.

Θα πήγαινες άραγε και τότε με το κυρίαρχο ρεύμα, αν σου παρουσίαζαν τις εκατόμβες των νεκρών ως «προβλεπόμενες απώλειες». Αλλά ούτε αυτό το επιχείρημα χρειάζεται για να καταλάβεις πώς πρέπει να συμπεριφέρεσαι με μεγαλύτερη κοινωνική ενσυναίσθηση και μετριοπάθεια απέναντι σε εκείνους που θέλουν να πάνε στην Εκκλησία το Πάσχα για παράδειγμα ή με τους εμπόρους που θέλουν να ανοίξουν τα καταστήματά τους μετά το Πάσχα για να μην καταστραφούν εντελώς, ύστερα από τόσα μνημόνια και τόση ύφεση.

Το αληθινό πρόβλημα

Ασφαλώς, το θέμα του κορονοϊού είναι σοβαρό. Είναι τόσο όσο υπαγορεύουν τα μεγέθη του και τα δεδομένα που έχουμε για αυτόν. Πάει να πει έχουν καταγραφεί ως στιγμής παγκοσμίως περί τα 1.200.000 κρούσματα και 60.000 θάνατοι. Επειδή όμως τα εκτιμώμενα μη καταγεγραμμένα κρούσματα είναι πολλαπλάσια, η θνησιμότητα που αυτή τη στιγμή είναι λίγο πάνω από 5%, η θνησιμότητα μπορεί να είναι και κάτω από 1% παγκοσμίως, μπορεί να είναι και στο 2%-3% το πολύ.

Το ποσοστό θανάτων στην Ελλάδα σε σχέση με τα κρούσματα είναι ακόμη χαμηλότερο. Το αν αυτά τα μεγέθη δικαιολογούν τα τόσο αυστηρά μέτρα είναι θέμα προς συζήτηση. Σε καμία περίπτωση όμως δεν δικαιολογούν την αυταρχική και προσβλητική συμπεριφορά των διάφορων τιμητών εναντίον όποιου δεν συμφωνεί με την κυρίαρχη -αυτή τη στιγμή- άποψη.

Και γιατί πρέπει να συμφωνήσουν όλοι άλλωστε; Εδώ δεν έχουν συμφωνήσει ακόμη οι επιστήμονες για τη χρησιμότητα ή μη της μάσκας σε και δεν έχουν καταλήξει για το αν το έμβρυο μπορεί να κολλήσει από τη μητέρα, αλλά και για το αν τα αμελητέα ποσοστά του ιού στην Αφρική οφείλονται στη ζέστη και στην υγρασία ή στην «άριστη» υγιεινή των χωρών αυτών. Δεν έχουν καταλήξει ακόμη στο αν αυτό που συμβαίνει στην Ιταλία οφείλεται σε συλλογική ολιγωρία, σε μεταλλάξεις του ιού ή σε ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι. Άλλαξαν επίσης τρεις φορές την άποψη τους στο πώς έγινε η αρχική μετάδοση του ιού από ζώα.

Θα περάσουν χρόνια για να πάρουμε ολοκληρωμένες απαντήσεις σε αυτά. Όταν οι επιστημονικές έρευνες που τώρα οργανώνονται, καρποφορήσουν και δώσουν αναμφισβήτητα συμπεράσματα. Ως τότε ας σταματήσουν κάποιοι να μιλούν με τόση σιγουριά και ας διατηρήσουμε την ψυχραιμία, την ανθρωπιά μας και την αλληλοκατανόηση. Κανενός η ζωή και η πνευματική υπόσταση δεν έχει μεγαλύτερη αξία από του άλλου.