Επαναπροσδιορισμός προτεραιοτήτων

Τα στοιχεία είναι σοκαριστικά. Ο Ολυμπιακός συγκέντρωσε στο δεύτερο γύρο της Super League μόλις 28 βαθμούς από τους συνολικά 45 που μπορούσε να διεκδικήσει και ενώ με την ολοκλήρωση του πρώτου κομματιού ήταν πρώτος, στο +1 από τους αντιπάλους του. Σε έναν ολόκληρο γύρο και 15 αγώνες, ο Ολυμπιακός νίκησε μόνο τη Λάρισα μακριά από το «Γεώργιος Καραϊσκάκης» και τη χειρότερη ομάδα της πρώτης κατηγορίας, τον Πλατανιά. Υπάρχει, φυσικά, και το επεισοδιακό «τρίποντο» άνευ αγώνα επί του ΠΑΟΚ, μετά τα όσα τραγελαφικά έγιναν για μία ακόμα χρονιά στην Τούμπα, σε παιχνίδι με τον Ολυμπιακό.

Οι «ερυθρόλευκοι» βάρεσαν διάλυση, πληρώνοντας άστοχες και αλαζονικές συμπεριφορές. Ο Ολυμπιακός δέχθηκε τρία γκολ στο δεύτερο ημίχρονο από τον ΠΑΣ Γιάννινα, ο οποίος είχε να νικήσει στη Super League από τις 18 Φεβρουαρίου. Πιάσαμε πάτο, δεν πάει πιο κάτω. Στις 2 Απριλίου, ο Βαγγέλης Μαρινάκης είχε μεταβεί στο αθλητικό κέντρο του Ρέντη, χρησιμοποιώντας σκληρή γλώσσα προς τους ποδοσφαιριστές και την, τότε, τεχνική ηγεσία. Ένα ξέσπασμα, που αν είχε γίνει τον Δεκέμβριο ή τον Ιανουάριο, με την ομάδα στην πρώτη θέση της βαθμολογίας, ίσως να είχαν αποφευχθεί κάποιες καταστάσεις και συμπεριφορές στις προπονητικές εγκαταστάσεις, που έβλαψαν τον Ολυμπιακό και του στέρησαν την ηρεμία όταν η ομάδα έπαιρνε τις νίκες κόντρα σε όλους και όλα.

Μέσα σε 35 ημέρες, ο διοικητικός ηγέτης του Ολυμπιακού έστειλε και δεύτερο οργισμένο μήνυμα εις βάρος των παικτών και της υπηρεσιακής τεχνικής ηγεσίας. Τη φορά αυτή, τα λόγια του μεταφέρθηκαν στους ποδοσφαιριστές, μετά το τέλος του αγώνα στους «Ζωσιμάδες». Βαρείς χαρακτηρισμοί και απαξιωτικές εκφράσεις, που δεν αρμόζουν στον γίγαντα του ελληνικού ποδοσφαίρου, Ολυμπιακό, και αδικούν τους 19 παίκτες που βρέθηκαν σε αυτήν την αποστολή ανάγκης για τον τελευταίο αγώνα της σεζόν.

Προφανώς και τα λόγια αυτά δεν είχαν αποδέκτες τους δέκα ποδοσφαιριστές που προέρχονται από τα τμήματα υποδομής, αλλά, σε μία τέτοια συνθήκη, τους παίρνει όλους η μπάλα. Δεν ευθύνονται, λοιπόν, οι Χουτεσιώτης, Αγγελόπουλος, Νικολάου, Λάμπρου, Ανδρούτσος, Ξενιτίδης, Βρουσάι, Βέργος, Βάρκας και Κωστανάσιος για το φετινό αγωνιστικό χάλι. Ούτε ο Ιγκόρ Σίλβα, ο οποίος αποκτήθηκε τον Γενάρη για να δώσει κάποιες λύσεις και έπαιξε πρώτη φορά ως βασικός στις 6 Μαΐου, με αυτήν την κάκιστη εικόνα που παρουσίασε και φέτος ο Ελαμπντελαουί. Οι Σισέ και Ταχτσίδης κάτι πρόλαβαν να δείξουν στην απογοητευτική αυτή σεζόν. Ο Α. Μαρτίνς έπαιξε ελάχιστα, οπότε η καμπάνα χτυπάει για τους Χατζισαφί, Ένγκελς, Φορτούνη, Τζούρτζεβιτς και Ανσαριφάρντ.

Σε μία σεζόν όπου η «εξυγίανση» βρήκε και τα έκανε. Σε ένα Πρωτάθλημα, που κρίθηκε από τις σφυρίχτρες, τις δικαστικές αίθουσες, αλλά και τις εκθέσεις της Αστυνομίας, ο Ολυμπιακός (από τον οποίο αφαιρέθηκαν με το έτσι θέλω τρεις κερδισμένοι βαθμοί μέσα στο γήπεδο) τερμάτισε 13 ολόκληρους βαθμούς μακριά από την κορυφή, αδικώντας τον εαυτό του και τον «πόλεμο» που δέχθηκε σε όλα τα επίπεδα. Κατά τη διάρκεια της σεζόν, ο Ολυμπιακός τελείωσε μία ντουζίνα (και βάλε) ποδοσφαιριστές: Καπίνο, Μίλιτς, Καρσελά, Μπεν, Ζντιέλαρ, Βούκοβιτς, Φιγκέιρας, Εμενίκε, Οτζίτζα, Σεμπά, Μποτία, Πάρντο, Ζιλέ, Μιραλάς. Και θα τελειώσουν και άλλοι το προσεχές διάστημα. Δεν θυμάμαι άλλη φορά, πουθενά στον κόσμο, τόσο αποτυχημένο μεταγραφικό σχεδιασμό, όπως αυτόν του περασμένου καλοκαιριού. Ο Ολυμπιακός πήρε ελάχιστα από τις μεταγραφές του (αν όχι, τίποτα), οι οποίες κόστισαν συνολικά κοντά στα 20.000.000 ευρώ. Μόνο σε ομάδες! Είναι να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο. Κάποιοι έφεραν όλους αυτούς τους παίκτες, σε συνεργασία με κάποιους μάνατζερ, και παραμένουν ακόμα στις θέσεις τους. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης έχει ρίξει ένα σκασμό λεφτά όλα αυτά τα χρόνια, αλλά αυτό που έγινε το περασμένο καλοκαίρι δεν έχει προηγούμενο. Τόσα χρήματα πεταμένα στο καλάθι των αχρήστων και την έχει πληρώσει μόνο ο Ουσίγιος, ο οποίος είχε διακοσμητικό ρόλο στο διάστημα που παρέμεινε στο σύλλογο. Ο Ολυμπιακός έμεινε μακριά από τους τίτλους για πρώτη φορά επί εποχής Μαρινάκη και την αποτυχία επωμίζεται ο διοικητικός ηγέτης του Ολυμπιακού. Όπως και οι επιτυχίες των πρώτων επτά ετών, με τον ίδιο στο τιμόνι, έχουν τη δική του υπογραφή.

Η ομάδα έπρεπε να ολοκληρώσει αυτήν τη θλιβερή αγωνιστική χρονιά με τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα, την καλύτερη βαθμολογική συγκομιδή, αλλά και το καλύτερο δυνατό ρόστερ. Όχι να πετάξει λευκή πετσέτα. Πέρυσι, ακριβώς τέτοια ημέρα, ο Ολυμπιακός είχε κάνει τη φιέστα για την κατάκτηση του 44ου Πρωταθλήματος στην ιστορία του. Μία ακόμα γιορτή, που ορισμένοι τη θεωρούσαν δεδομένη και δεν γέμιζαν καν το «Γεώργιος Καραϊσκάκης». Μέσα σε ένα χρόνο, όλα πήγαν στραβά και η ομάδα δεν εμπνέει πια φόβο και τρόμο πάνω στο χορτάρι. Κάτι πρέπει να αλλάξει. Αυτή η παταγώδης αποτυχία, πρέπει να αφυπνίσει άπαντες, καθώς η νέα σεζόν προμηνύεται ακόμα πιο δύσκολη και οι «εχθροί» του Ολυμπιακού εντός και εκτός γηπέδων άλλο που δεν θέλουν. Να βλέπουν μπόσικη και προβληματική την κορυφαία ομάδα της χώρας.

Ο Ολυμπιακός πρέπει να γίνει ξανά ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ. Με τη νοοτροπία νικητή που τον χαρακτηρίζει και τους… τόνους που ζυγίζει η ένδοξη ερυθρόλευκη και ριγωτή φανέλα, στο αντίκρισμα της οποίας οι αντίπαλοι γνώριζαν τη μοίρα τους και έχαναν πριν καν γίνει η σέντρα. Μόνο τυχαίος, άλλωστε, δεν ήταν ο ιστορικός, πρώτος ύμνος του Ολυμπιακού…

Φευγάτε από μπρος, φευγάτε από μπρος. Στο γήπεδο μπαίνει ο Ολυμπιακός.

Δεύτερη διαδοχική, τέτοια, σεζόν, δεν αντέχεται. Το μάτι πρέπει να γυαλίζει. Ας επαναπροσδιορίσουμε, όλοι μας, τις προτεραιότητές μας. Το Πρωτάθλημα ήταν, είναι και θα είναι ο βασικός στόχος του Ολυμπιακού, απλά για… πάντα.