Πιο σημαντικό και από την «τεσσάρα»: επέστρεψε το χαμόγελο!

Δεν είναι η ώρα για μεγάλα λόγια. Ο Ολυμπιακός έχει μπροστά του την πρώτη αποστολή της σεζόν και σκοπεύει να την εκπληρώσει, παίρνοντας την πρόκριση στη φάση των ομίλων του Europa League. Και αν η Λουκέρνη αποδεικνύεται εύκολη λεία, το εμπόδιο στα πλέι-οφ θα είναι υψηλότερο.

Οι «ερυθρόλευκοι», στο πρώτο επίσημο ματς της νέας αγωνιστικής χρονιάς, έπαιξαν με ένταση. Μπορεί η ελβετική ομάδα να είναι αδύναμη, αλλά δεν θέλει και πολύ για να γίνει η ζημιά σε αυτό το επίπεδο. Ο Ολυμπιακός ήταν κυριαρχικός και δεν άφησε κανένα περιθώριο αντίδρασης. Είδαμε τους εξτρέμ να πατούν (επιτέλους) περιοχή και να «βγάζουν» φάσεις (δημιουργώντας και εκτελώντας), τους ακραίους μπακ (ο Τσιμίκας έκανε ματσάρα, ο Ελαμπντελαουί δείχνει ανεβασμένος συγκριτικά με την τελευταία διετία) να κάνουν υποδειγματικά το overlap στους ακραίους μεσοεπιθετικούς (και το αντίστροφο) και να προκαλούν υπεραριθμία από τις πτέρυγες, τον Φορτούνη να «ψάχνει» περισσότερο το γκολ και να παίζει σαν κρυφός κυνηγός, πατώντας περιοχή. Και έναν Λάζαρο σαν έτοιμο από καιρό για να φορέσει την ερυθρόλευκη και ριγωτή φανέλα. Γουστάρει που είναι εδώ και αυτό φαίνεται. Και στο πρώτο επίσημο παιχνίδι της καριέρας του στον Ολυμπιακό, ηγήθηκε και έκανε τη διαφορά, ζώντας στην πράξη το όνειρο που είχε από μικρό παιδί. Ο Ποντένσε έδειξε την κλάση που διαθέτει. «Χαζεύει» τον αντίπαλο και η επαφή του με την μπάλα είναι εκπληκτική. Από την υποδοχή της μπάλας και τα κοντρόλ, μέχρι το «ξεδίπλωμα» του παιχνιδιού προς τα εμπρός. Απλά, «ζωγράφος».

Το μεγάλο «όπλο» του Ολυμπιακού σε αυτά τα προκριματικά είναι ο προπονητής του. «Διάβασε» όλες τις αδυναμίες του αντιπάλου και παρέταξε μία ομάδα με πλάνο και νεύρο. Ένα ακόμα θετικό νέο; Οι στατικές φάσεις έχουν δουλευτεί εξειδικευμένα. Είναι γνωστό πόσο σημαντική είναι στο ποδόσφαιρο η απειλή από φάουλ και κόρνερ. Ο Πορτογάλος τεχνικός έχει το πιο δύσκολο έργο από τους συναδέλφους του στην Ελλάδα, που έχουν έτοιμες ομάδες. Για όσους δεν το έχουν αντιληφθεί, ο Ολυμπιακός είχε εννέα καινούργια πρόσωπα στην εντεκάδα του σε σχέση με την περυσινή σεζόν. Η ομοιογένεια θα έρθει μέσα από τη δουλειά και τα παιχνίδια. Χρειάζεται χρόνος και στον επόμενο ευρωπαϊκό προκριματικό, οι Πειραιώτες θα πρέπει να παίξουν για το αποτέλεσμα και η πρόκριση στους ομίλους θα κριθεί στην τακτική, ιδιαίτερα αν αντίπαλος είναι η Μπέρνλι, που αμύνεται υποδειγματικά και για να της βάλεις γκολ πρέπει να… ματώσεις. Για αυτό και τα δύο ματς των πλέι-οφ θα είναι δύο παρτίδες «σκάκι» και η τεχνική καθοδήγηση θα καθορίσει πράγματα και καταστάσεις.

Τα καλύτερα έρχονται. Ο Νάτχο θα είναι το «μυαλό» του Ολυμπιακού στο χώρο του κέντρου. Οι «ερυθρόλευκοι» περιμένουν την ενσωμάτωση του Ισραηλινού, του Μεριά, αλλά και του Τοροσίδη. Με έναν στόπερ αντί του Μιράντα, ένα εξάρι, και έναν επιθετικό, η ομάδα θα είναι πλήρης (και ενώ θα αποκτηθεί λογικά ένας ακόμα εξτρέμ και ένας τερματοφύλακας). Είναι οξύμωρο για τον Γκερέρο σε μία βραδιά που πέτυχε δύο γκολ να γίνεται λόγος για την απόκτηση σέντερ φορ, αλλά πρέπει να βλέπουμε σε ορίζοντα ολόκληρης σεζόν. Ο Ισπανός κυνηγός μπορεί να εξελιχθεί στην πιο «αθόρυβη» μεταγραφή αυτού του καλοκαιριού και να αποδειχθεί σημαντικός στην πορεία, καθώς παίζει υποδειγματικά με πλάτη και ανοίγει χώρους για τους συμπαίκτες του, ενώ βρίσκεται σχεδόν πάντα στο σημείο που πρέπει, την κατάλληλη στιγμή. Ο Ολυμπιακός, όμως, θέλει έναν «Μήτρογλου». Έναν σκόρερ ολκής.

Ας αφήσουμε τον Μαρτίνς να δουλέψει. Ανεξάρτητα από το αν θα μπει η ομάδα ή όχι στους ομίλους του Europa. Αυτό που κρατάω από τη χθεσινή νύχτα είναι πως οι οπαδοί έφυγαν ξανά χαρούμενοι, ύστερα από καιρό, από το «Γεώργιος Καραϊσκάκης». Το χαμόγελο, στα πρόσωπα των Ολυμπιακών, επέστρεψε. Ήταν μία «γεμάτη» εμφάνιση από την ομάδα στο χορτάρι και μία πληθωρική παρουσία από τους «ερυθρόλευκους» υποστηρικτές στις εξέδρες. Η επικοινωνία των φιλάθλων με την ομάδα είναι σημαντικό να επανέλθει στα γνώριμα επίπεδα ύστερα από ένα διάλειμμα μιας κακής σεζόν, όπου ως ένα σημείο είχε χαθεί. Αυτή η σύνδεση είναι απαραίτητη και αποτελεί την εγγύηση και τη συνταγή της επιτυχίας. Ομάδα και κόσμος, «ένα»!