Είναι ο Μπαρτζώκας ο νέος Μουρίνιο; Τον ξεπέρασε το άθλημα του χωρίς να το καταλάβει ή παραμένει ο… Special One
Το παιχνίδι θα συνεχίσει χωρίς τον Μπαρτζώκα – όπως έγινε και με τον Μουρίνιο.
Όπως ο Ζοσέ Μουρίνιο στο ποδόσφαιρο, έτσι και ο Γιώργος Μπαρτζώκας μοιάζει πλέον να παρακολουθεί το ίδιο του το άθλημα από τον καθρέφτη του παρελθόντος. Κάποτε πρωτοπόρος με αρχές στην άμυνα, πειθαρχία και ελεγχόμενη δημιουργία, σήμερα δείχνει να μένει πίσω από την εξέλιξη του σύγχρονου μπάσκετ που βασίζεται στην ταχύτητα, την αυθόρμητη πρωτοβουλία και την ανάγνωση της στιγμής.
Όπως ο Μουρίνιο, που κάποτε ανέτρεψε την τάξη με τις σφιχτές του ομάδες αλλά ξεπεράστηκε από το high press και το total football, έτσι κι ο Μπαρτζώκας χτίζει συστήματα που «κουμπώνουν» παίκτες, αντί να αφήνει το ταλέντο να αναδείξει το παιχνίδι. Η απόρριψη παικτών όπως ο Τι Τζέι Σορτς, ή η μείωση της επιρροής του Βεζένκοφ, δείχνουν έναν κόουτς που εμπιστεύεται το πλάνο του περισσότερο από τη δυναμική του ίδιου του αγώνα.
Το μπάσκετ αλλάζει. Γίνεται πιο ελεύθερο, πιο απρόβλεπτο, πιο δημιουργικό. Αν ο Μπαρτζώκας δεν αφήσει χώρο στους παίκτες να αναπνεύσουν, τότε το παιχνίδι θα συνεχίσει χωρίς αυτόν – όπως έγινε και με τον Μουρίνιο, υποστηρίζουν κάποιοι.
Ο Μουρίνιο που έχει χάσει τη μαγεία του και πλέον απλώς διαχειρίζεται τη φθορά της, λένε. Από απόλυτος κυρίαρχος, αναγκάζεται να παίζει με κανονισμούς άλλων.
Όμως ο Μουρίνιο κακά τα ψέματα, δεν είναι απλώς προπονητής. Είναι μύθος, είναι θρύλος, είναι “Special One” γιατί ποτέ δεν αρκέστηκε στο να είναι “just another one”. Ο Ζοσέ Μουρίνιο μπήκε στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό στερέωμα με το βλέμμα του επαναστάτη και την ψυχή του νικητή. Δεν πήγαινε απλώς για να δουλέψει – πήγαινε για να κατακτήσει.
Κέρδισε τίτλους όπου κι αν πήγε. Νίκες απέναντι σε αντιπάλους με μεγαλύτερα μπάτζετ αλλά όχι μεγαλύτερη ψυχή. Δημιούργησε ομάδες-καθρέφτες του ίδιου: πειθαρχημένες, μαχητικές, αδίστακτες.
Όσοι τον υποτίμησαν, τον βρήκαν μπροστά τους με βλέμμα παγωμένο και πλάνο δολοφονικό. Γιατί ο Μουρίνιο δεν αρκείται στο να παίζει το παιχνίδι – το αλλάζει, το επιβάλλει, το σφραγίζει με το όνομά του. Ακόμα και αν δεν ακολουθεί τις τακτικές των νεότερων συναδέλφων του.
Είναι σπάνιοι οι προπονητές που γίνονται εποχή. Ο Μουρίνιο είναι μία από αυτές. Και όσο κι αν ενοχλεί, η ιστορία του είναι γραμμένη με νίκες, όχι συμπάθειες. Και θα μείνει για πάντα ως ο άνθρωπος που δίδαξε τι σημαίνει να λες «είμαι ο καλύτερος» – και να το αποδεικνύεις.
Το ίδιο συμβαίνει και με τον Μπαρτζώκα.
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας δεν είναι απλώς προπονητής – είναι ο εγκέφαλος πίσω από την αναγέννηση του Ολυμπιακού, ο άνθρωπος που μεταμόρφωσε μια ομάδα σε ευρωπαϊκή υπερδύναμη με πείσμα, τακτική ιδιοφυΐα και αφοσίωση. Πρώτος Έλληνας τεχνικός που σήκωσε Ευρωλίγκα, δημιούργησε σύνολα που παίζουν με ψυχή και πειθαρχία. Έδωσε ταυτότητα, έδωσε μέταλλο, έδωσε πίσω την ερυθρόλευκη περηφάνια. Με τη σφραγίδα του, ο Ολυμπιακός δεν κυνηγά επιτυχίες – τις επιβάλλει. Και ο ίδιος, σιωπηλά αλλά σταθερά, γράφει ιστορία με κάθε του απόφαση. “Special One” και αυτός.
Διαβάστε επίσης:
Γιάννης Κωνσταντέλιας: Γιατί δεν πάει στη Ρωσία
Λούκα Μόντριτς: Το ρεκόρ του με τη Ρεάλ που θα μείνει απλησίαστο!