Ο Γιώργος Πρίντεζης και η βαθιά υπόκλιση που του αξίζει

Στη φωτογραφία που βλέπετε, στις αρχές Οκτωβρίου του 2000, ο Γιώργος Πρίντεζης κρατά τη φανέλα με το νούμερο 19.

Τότε ο 15χρονος Πρίντεζης ήταν κάπου «χαμένος» στις μεγάλες μεταγραφές του Ολυμπιακού που άρχισαν από την επιστροφή του Ντέιβιντ Ρίβερς (στη φωτό κρατά τη φανέλα με το 15 που πλέον ανήκει στην ιστορία του Ολυμπιακού και τον Πρίντεζη) και συνεχίστηκαν με την απόκτηση των Ντίνο Ράτζα, Νίκου Οικονόμου, Πάτρικ Φέμερλινγκ, Στεφάν Ρισασέ, Νίκου Μπουντούρη.

Έδινε κανείς σημασία, τότε, σε ένα 15χρονο παιδί που τον Άγιο Δημήτριο μπροστά σε τόσο μεγάλες κινήσεις; Όχι βέβαια. Καθώς δε μπορούσε να διαβλέψει και το μέλλον του.

Ο Γιώργος Πρίντεζης πέρασε αρκετά. Χρειάστηκε ένας χρόνος δανεισμού στην Ολύμπια Λάρισας, υπό τον Γιώργο Μπαρτζώκα, ώστε να ανοίξει τα φτερά του. Επίσης χρειάστηκε και μιάμιση σεζόν στην Μάλαγα που δεν ήταν καθόλου εύκολα τα πράγματα. Πέρα από έναν τραυματισμό που είχε σοκάρει τους πάντες, η καριέρα του δεν πήγε προς τα πάνω.

Η επιστροφή του στον Ολυμπιακό σηματοδότησε την έκρηξη της καριέρας του. Το «πεταχτάρι» στον τελικό με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας το 2012 στην Πόλη, δεν ήταν η καταξίωση αλλά η δικαίωση και η τοποθέτησή του στην ιστορία.

Το επόμενο τρίποντο με την Μπαρτσελόνα στα πλέι οφ ήταν ακόμα μια απόδειξη της ψυχολογίας του που ήταν στα «ουράνια» μετά την Πόλη.

Το πιο σημαντικό για τον Πρίντεζη, όμως, ήταν ότι αγωνίστηκε εκεί που ήθελε. Στην ομάδα που αγαπούσε από μικρός. Εκεί μεγάλωσε, καταξιώθηκε, έγινε αρχηγός και αποχωρεί πλέον μετά από 20 χρόνια στα «ερυθρόλευκα» με 4 πρωταθλήματα και 2 Κύπελλα Ελλάδας καθώς επίσης και 2 Euroleague όπως κι ένα Διηπειρωτικό.

Ως μέλος της καλύτερης ομάδας της Euroleague στη δεκαετία ’10-’20 και φυσικά ως Θρύλος στην ιστορία του Ολυμπιακού.

Όμως ακόμα πιο σημαντικό είναι ότι αποχωρεί με καθολικό σεβασμό κι αποδοχή όχι μόνο από τους ανθρώπους και τους φίλους του Ολυμπιακού αλλά και των αντιπάλων. Διότι ο Πρίντεζης ουδέποτε έφτασε στα κόκκινα, ουδέποτε προκάλεσε και χωρίς μάλιστα να κρύψει ποια ομάδα υποστηρίζει. Το έκανε όμως χωρίς να δείξει έλλειψη σεβασμού προς τον αντίπαλο.

Μια φορά που ξέφυγε λίγο σε εκπομπή (εντελώς «χαβαλέ» βέβαια) όταν του προσέφεραν φανέλα του Παναθηναϊκού, αμέσως είχε το σθένος να παραδεχτεί το λάθος του

Γι’ αυτό κι αποχωρεί με βαθιά υπόκλιση απ’ όλους και με το σεβασμό που του αρμόζει.