Τον πρώτο τελικό τον κέρδισε ο Μπαρτζώκας, που έβγαλε «άσους από το μανίκι»

Ο Ολυμπιακός έκανε break με το… καλημέρα στους τελικούς της Basket League και τα περισσότερα εύσημα πρέπει να λάβει δικαιωματικά ο Γιώργος Μπαρτζώκας. Κι αυτό γιατί ο Ολυμπιακός παρατάχθηκε στο ΟΑΚΑ με απόλυτη πνευματική ετοιμότητα και με δύο… άσους από το μανίκι που ήταν ο Νίκολα Μιλουτίνοφ. και ο Τόμας Γουόκαπ.

Μετά την αποτυχία στο Final-4 του Βερολίνου και τον ταυτόχρονο θρίαμβο του Παναθηναϊκού, ο Ολυμπιακός είχε βρεθεί σε δύσκολη θέση. Κακά τα ψέματα, όταν δεν καταφέρεις εσύ κάτι και την ίδια ώρα το πετύχει ο «αιώνιος» αντίπαλός σου το αρνητικό διπλασιάζεται. Τουλάχιστον αυτό ισχύει στην Ελλάδα.

Αν προσθέσουμε και το χαμένο πλεονέκτημα έδρας, συν την πολύ σημαντική απουσία του Μουσταφά Φαλ, οι Πειραιώτες έμπαιναν στους τελικούς του πρωταθλήματος με τις πιθανότητες να μην είναι υπέρ τους.

Γενικότερα το «έργο» είχε ανατραπεί τελείως σε σχέση με το ξεκίνημα της σεζόν, όταν ο Ολυμπιακός θεωρείτο το φαβορί και ο Παναθηναϊκός η ομάδα που χρειαζόταν να αποδείξει πράγματα. Κι όμως μέσα στη χρονιά ο Εργκίν Αταμάν και οι παίκτες του ανέτρεψαν το «σκηνικό» πλήρως. Και πρωτιά στη Basket League και κορυφή στην Ευρώπη.

Έτσι λοιπόν η ομάδα που έπρεπε να αποδείξει πράγματα ήταν ο Ολυμπιακός. Και κυρίως ψυχολογικά. Αν δηλαδή μπορεί να «συνέλθει» άμεσα μετά το τέλος της σεζόν στην Euroleague, και να παρουσιαστεί στους τελικούς έτοιμος πνευματικά για να κάνει ένα (τουλάχιστον) break. Και ο Μπαρτζώκας είδε την ομάδα του να τα καταφέρνει με το… καλημέρα.

Δεν ήταν τόσο θέμα αγωνιστικής ετοιμότητας καθώς οι δύο «αιώνιοι» γνωρίζονται «απ’ έξω κι ανακατωτά». Ο Ολυμπιακός λοιπόν ήταν έτοιμος από το 1′ έως το 40 σχεδόν. Στην αρχή του ματς όταν οι πράσινοι πίεζαν πάνω στην μπάλα, οι Πειραιώτες ήταν έτοιμοι να βάλουν τα μακρινά σουτ, να πάρουν μια διαφορά και να αγχώσουν τους αντιπάλους τους.

Τον πρώτο τελικό τον κέρδισε ο Μπαρτζώκας, που έβγαλε «άσους από το μανίκι»

Το ακόμη πιο σημαντικό ήταν όμως όταν ο Παναθηναϊκός επανήλθε στο σκορ στο πρώτο ημίχρονο. Και τότε ο Ολυμπιακός παρέμεινε ψύχραιμος, πήρε πολλούς πόντους μέσα από τη ρακέτα (είτε από τους ψηλούς του, είτε από τον ΜακΚίσικ) και πήγε στην ανάπαυλα στο+9 έχοντας πετύχει 46 πόντους. Κι αυτό σε μια άμυνα που είχε «καταπιεί» τις Φενέρ και Ρεάλ λίγες ημέρες πριν.

Από εκεί και πέρα ο Ολυμπιακός «καθάρισε» σε μεγάλο βαθμό το ματς από το τρίτο δεκάλεπτο, άντε το αργότερο από τις αρχές του τέταρτου. Εκει ανέλαβε ο Τόμας Γουόκαπ (17π. και 5 ασίστ) που έπιασε μια εξαιρετική απόδοση και στην επίθεση, πέραν του ότι στο προηγούμενο διάστημα είχε βγάλει εκτός κλίματος αγώνα τον Κέντρικ Ναν (8/20 σουτ).

Ο διεθνής γκαρντ θύμισε τον… παλιό καλό εαυτό του, καθώς φέτος δεν έχει κάνει πολλά τέτοια παιχνίδια. Στην αρχή της σεζόν ναι, αλλά μετά κάπου «χάθηκε». Ο δεύτερος «άσος» που έβγαλε ο Γιώργος Μπαρτζώκας ήταν ο Νίκολα Μιλουτίνοφ.

Βεβαίως η αξία του Σέρβου σέντερ είναι γνωστή  και δεν έχει να αποδείξει πράγματα, όμως μετά τον σοβαρό τραυματισμό που είχε αντιμετωπίσει, είχε μπει κάπως στο περιθώριο από τον προπονητή του στην Euroleague. Είναι χαρακτηριστικό οτι παρά την κακή απόδοση του Φαλ στον ημιτελικό με τη Ρεάλ «Μίλου» είχε αγωνιστεί μόλις 10 λεπτά.

Κι όμως στους τελικούς ήταν απολύτως έτοιμος και κατάφερε να «βάλει στα καλάθια» τους ψηλούς του Παναθηναϊκού. σε 31:25 λεπτά και μάλιστα χωρίς φάουλ!. Την ίδια ώρα οι Λεσόρ και Μήτογλου είχαν από 4 φάουλ…

Σε γενικές γραμμές η νίκη του Ολυμπιακού ήταν επιβλητική αν και στα τελευταία λεπτά είχε χρησιμοποιήσει καλύτερα τον χρόνο, τότε θα είχε κερδίσει με διψήφια διαφορά.

Με τους τελικούς να πραγματοποιούνται σχεδόν ανά δύο ημέρες το θέμα πνευματική ετοιμότητα και η διαχείριση δυνάμενων θα παίξουν καταλυτικό ρόλο στο ποιος θα είναι ο πρωταθλητής τελικά. Για να δούμε πώς θα το χειριστούν  Μπαρτζώκας και Αταμάν από έδω και πέρα.

ΥΓ: Ίσως μερικές φορές να είναι πιο βατό να διαχειριστείς την αποτυχία παρά την επιτυχία. Ο Ολυμπιακός δεν τα κατάφερε στο Final 4 αλλά στον πρώτο τελικό «δάγκωνε», εν αντιθέσει με τον Παναθηναϊκό που σήκωσε την Ευρωλίγκα, αλλά κόντρα στους Πειραιώτες κυνηγούσε από το πρώτο λεπτό, αλλά δεν… έφτασε ποτέ.