Ξανθός «μάγος» και μαύρο «μαστίγιο»… αποκάλυψαν έναν άλλο Άρη!

Άρης – Βόλος 4-0: Αποτελεσματικός, ουσιαστικός απολαυστικός! Αυτός είναι ο Άρης που θέλουμε να βλέπουμε στα εντός έδρας παιχνίδια του «Βικελίδης» με τους μικρομεσαίους αντιπάλους του πρωταθλήματος.

Να μπαίνει δηλαδή δυνατά, να σκοράρει νωρίς και το κυριότερο; Να συνεχίζει «λυσσασμένα» για περισσότερα τέρματα, κάνοντας σαφές στις ομάδες αυτές οτι αποτέλεσμα στο Χαριλάου δεν έχει…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Άρης – Βόλος 4-0: Απολαυστικός και 5ος! (vid)

Μεγάλο μερίδιο ευσήμων σε αυτή τη «χορταστική» εμφάνιση ανήκει στο δίδυμο των χαφ, Σάσα και Τόνσο που κυριάρχησε. Κι αν τον Βραζιλιάνο που επέστρεψε στη φυσική του θέση τον ξέρουμε, ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στον Μάρτιν Τόνσο ο οποίος (δικαιολογημένα) έχει «ακούσει» πολλά.

Ο Αργεντινός έδειξε διάθεση, πάθος και διακρίθηκε, όχι μόνο στο επιτελικό κομμάτι το οποίο είναι το «καλό» του, αλλά και στο αμυντικό. Συμπλήρωσε ιδανικά τον Σάσα, κάλυψε επάξια το κενό του Ματίγια, ενώ το δεύτερο γκολ άρχισε από δική του ενέργεια. «Κλειδί», ότι προωθούσε το παιχνίδι άμεσα και με κάθετες πάσες κι όχι παράλληλα όπως κάνει τις περισσότερες φορές ο Ισπανός.

Ειδική αναφορά πρέπει να γίνει και στον Μπράουν Ιντέγε. Απόψε ο Νιγηριανός τα είχε όλα! Δηλαδή έκανε την πολλή και «βρώμικη» δουλειά που κάνει σχεδόν σε κάθε ματς, συν την αποτελεσματικότητα η οποία του έλειπε στα περισσότερα.

Δύο γκολ για τον Μπράουν, ο οποίος στο πρώτο ήταν στην κατάλληλη θέση την κατάλληλη στιγμή, ενώ στο δεύτερο τελείωσε τη φάση όμορφα, απόρροια της καλής ψυχολογίας που πλέον διαθέτει. Έφτασε τα έξι συνολικά τέρματα, ενώ βρήκε δίχτυα για 2η σερί αγωνιστική.

Από εκεί και πέρα ο Γκάμα (έφτασε επίσης τα έξι γκολ) έδειξε γιατί αποτελεί τον ποιοτικότερο παίκτη του ρόστερ, ο Λάρσον ανεβαίνει και θυμίζει τον περσινό εαυτό του, ενώ ο Ρόουζ ήταν αποτελεσματικός (έτρεξε πολύ, προωθήθηκε και παράλληλα δεν απειλήθηκε από τους παίκτες της πλευράς του) στο δεξί άκρο της άμυνας.

Γενικότερα ήταν μια «γεμάτη» παρουσία, με κάθετες πάσες, με εμπνεύσεις και με πολύ καλή αμυντική παρουσία ατομικά και ομαδικά. Με την ταυτόχρονη παρουσία των Δεληζήση, Βέλεθ και Ρόουζ υπήρχε (επιτέλους) ύψος στην αντιμετώπιση των στημένων φάσεων του αντιπάλου.

Πλέον ο Άρης πάει στο ντέρμπι του ΟΑΚΑ με πολύ καλή ψυχολογία και μάλιστα ως 5ος! Πρόκειται για σημαντικότερο ματς της σεζόν μέχρι στιγμής για πολλούς λόγους. Δυστυχώς οι «κίτρινοι» με τους βαθμούς που έχουν χαραμίσει, πηγαίνουν να αντιμετωπίσουν τον Παναθηναϊκό χωρίς «μαξιλαράκι» ασφαλείας. Ετσι για το αποτέλεσμα υπάρχει το ΠΡΕΠΕΙ.

Ακόμη και με τα κενά που έχει το ρόστερ, θεωρώ ότι ο Άρης διαθέτει καλύτερο υλικό από τους «πράσινους» τους οποίους στο ματς του πρώτου γύρου «ισοπέδωσε». Φυσικά ο Παναθηναϊκός παρουσιάζεται πλέον σαφώς καλύτερος από τον αγώνα του «Βικελίδης», ενώ παραμένει πάντα μια μεγάλη ομάδα.

Το συγκεκριμένο παιχνίδι όμως θα κριθεί κυρίως από το ποιος Άρης θα παρουσιαστεί. Αν ο «Θεός του πολέμου» παρουσιαστεί όπως με την ΑΕΚ στο ίδιο γήπεδο, τότε έχει μεγάλη τύχη ακόμη και για τη νίκη. Αν εμφανιστεί όπως πέρσι, τότε θα χάσει σαν σε… περίπατο βλέποντας τον Ινσούα να σημειώνει γκολ… καριέρας.

Πίεση θα υπάρχει, όμως πρέπει ο Άρης να κάνει τη μεγάλη εκτός έδρας νίκη που θα τον βάλει σε «τροχιά» για ψηλότερα σε πρωτάθλημα και Κύπελλο.

ΥΓ: Είχαμε πει οτι τίποτα δεν χάθηκε. Μία νίκη ο Άρης μετά από τόσες αγωνιστικές, ανάποδα αποτελέσματα οι άλλοι και να η 5η θέση. Στοιχειωδώς πιο προσεκτική να ήταν η ομάδα σε κάποια (όχι όλα) από τα ματς που πέταξε βαθμούς και τώρα θα κοίταζε από την 4η θέση και πάνω.

ΥΓ1: Στο ματς με τον Παναθηναϊκό θέλει μεγάλη προσοχή στα μαρκαρίσματα εντός περιοχής. Οι «πράσινοι» δεν είναι αποτελεσματικοί επιθετικά, όμως κερδίζουν με ευκολία τα πέναλτι. Χαρακτηριστικό ότι με επτά κερδισμένα είναι στην κορυφή της σχετικής λίστας σε όλο το πρωτάθλημα. Επίσης θέλει προσοχή στις ξαφνικές αντεπιθέσεις, στις οποίες η ομάδα του Δώνη είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη.

ΥΓ2: Αυτή τη φορά ο Ένινγκ και παρότι παρέταξε (αναγκαστικά λόγω των απουσιών) ένα «ανορθόδοξο» σχήμα, παρουσίασε μια ομάδα όπως έπρεπε να είναι. Πάνω από όλα «χτύπησε» από τον άξονα με την ταχύτητα του Τόνσο και παράλληλα έκλεισε τους διαδρόμους στα μετόπισθεν. Στα συν και οι γρήγορες αλλαγές ώστε να πάρουν ανάσες όσοι το είχαν ανάγκη, αλλά και χρόνο συμμετοχής κάποιοι άλλοι. Όπως ο νεαρός Μπακούτσης.

Διαβάστε εδώ όλα τα μπλογκ του συντάκτη