Λίβερπουλ είσαι, θα ήταν εύκολο;

Πόσες φορές θυμάσαι τη Λίβερπουλ να παίρνει εύκολα τίτλο μετά το 2000; Είτε είσαι οπαδός της είτε όχι. Να πούμε για θρίλερ της Κωνσταντινούπολης με τη Μίλαν; Για το 5-4 στην παράταση με την Αλαβές; Τον τελικό του FA Cup στα πέναλτι με τη Γουέστ Χαμ; Ακόμα και εκείνος με την Κάρντιφ το 2012 για το League Cup στα πέναλτι πήγε.

Προσωπικά δεν μπορώ να θυμηθώ τη Λίβερπουλ να κάνει κάτι… ξεκούραστα. Ακόμα και οι μεγάλες προκρίσεις με την Τσέλσι στο Champions League επί Ράφα Μπενίτεθ ήταν στις λεπτομέρειες. Για να μην πηγαίνω μακριά, έως και με τη Ρόμα πέρυσι καρδιοχτύπησαν οι οπαδοί της παρόλο που το ματς στο «Άνφιλντ» είχε έρθει 5-2.

Κοινώς, το έχει στο dna της αυτή η ομάδα. Οι φίλοι της έχουν μάθει να ζουν με αυτό και ίσως να είναι και ένας από τους λόγους για να την υποστηρίζουν. Επομένως, γιατί φέτος να περιμένει κανείς κάτι άλλο;

Και πέρα από αυτό, ας μην ξεχνάει κανείς πως δεν παίζει κόντρα σε αδύναμους αντιπάλους φέτος η Λίβερπουλ. Έχει να αντιμετωπίσει μεταξύ άλλων την ομάδα που πέρυσι διέλυσε σχεδόν κάθε ρεκόρ στην Premier League. Η Μάντσεστερ Σίτι έχει αδυναμίες, τις πλήρωσε, αλλά παραμένει ένας αντίπαλος που κανείς δεν θα τον ήθελε στο πρωτάθλημά του.

Τη λυγίζουν οι τραυματισμοί, όχι η πίεση

Μετά τη δεύτερη γκέλα στη σειρά, αυτή στο Λονδίνο με τη Γουέστ Χαμ, άρχισαν να δίνουν και να παίρνουν τα σχόλια για τη Λίβερπουλ. «Ούτε φέτος» έλεγαν κάποιοι, «δεν αντέχει τον πρωταθλητισμό», υποστήριξαν άλλοι. Η εξήγηση, όμως, για τις προβληματικές εμφανίσεις στο 2019 είναι εντελώς ποδοσφαιρική.

Ο Γιούργκεν Κλοπ είναι αναγκασμένος από το ματς με την Μπέρνλι να παίζει χωρίς τον στόπερ που έδεσε με τον Φαν Ντάικ καλύτερα από κάθε άλλον, τον Γκόμεζ. Έχασε και τον Άρνολντ και σε συνδυασμό με το λάθος του να δώσει τον Κλάιν, έμεινε χωρίς δεξί μπακ. Αναγκάστηκε να τραβήξει εκεί τον Μίλνερ και αυτομάτως οι επιλογές του στα χαφ μειώθηκαν. Αν σκεφτεί κανείς πως Βαϊνάλντουμ και Χέντερσον είναι εκτός, αντιλαμβάνεται το μέγεθος του προβλήματος.

Πώς άρχισε τη σεζόν η Λίβερπουλ; Με αυτούς τους τρεις να παίρνουν τα περισσότερα ματς στα χαφ. Δεν ήταν οι πιο δημιουργικοί, αλλά έκλειναν τους χώρους, πίεζαν σωστά και καθάριζαν αρκετές φάσεις. Υπήρχε και ο Γκόμεζ και κάπως έτσι η Λίβερπουλ δεν δεχόταν γκολ. Αυτό ήταν το κλειδί. Ήταν πολλά τα ματς που πήραν οι «ρεντς» από την άμυνά τους και όχι από την επίθεση.

Τώρα η άμυνα κάνει συνεχώς νερά. Και αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό. Λείπουν οι δύο από τους τέσσερις βασικούς, λείπει και ο καλύτερος ίσως φετινός χαφ ή αν θέλετε ο πιο χρήσιμος, ο Βαϊνάλντουμ. Και ο Κλοπ δεν μπορεί να κάνει πολλά. Να μάθει τον Κεϊτά να είναι καλύτερος αμυντικά και τον Λαλάνα να μαρκάρει; Άλλοι παίκτες, άλλες οι απαιτήσεις από αυτούς. Θα πρέπει, λοιπόν, να περιμένει να επιστρέψουν οι τραυματίες.

Το θέμα είναι πότε θα γίνει αυτό και πόσοι βαθμοί θα έχουν ακόμα χαθεί. Είτε το πάρει, πάντως, το πρωτάθλημα η Λίβερπουλ φέτος είτε το χάσει, το σίγουρο ένα είναι. Ότι θα δούμε λογικά ένα θρίλερ. Έτσι μας έχει συνηθίσει όλα αυτά τα χρόνια…