Μία από τα ίδια ο Άρης…

Βλέπεις το ματς στη Νέα Σμύρνη και νομίζεις ότι το έχεις ξαναδεί το έργο. Όχι και άδικα. Ο Άρης έδειξε ό,τι και στους «Ζωσιμάδες» με αποτέλεσμα να ηττηθεί ξανά με 1-0.

Βάσει της εικόνας του ματς, άξιζε κάτι καλύτερο. Και μόνο τη φάση του πέναλτι να σκεφτεί κανείς, θα μπορούσε εκεί να αλλάξει όλο το ματς. Ωστόσο, και μετά τον ΠΑΣ Γιάννινα τα ίδια λέγαμε.

Το θέμα, λοιπόν, είναι πώς θα παίρνει ο Άρης αυτό που δικαιούται. Και κυρίως πώς θα σταματήσει να πετάει ημίχρονα. Δεν είναι η πρώτη φορά που το έκανε.

Είτε είναι καλός είτε όχι, γκολ στο πρώτο ημίχρονο δεν βάζει. Μοναδική εξαίρεση το πέναλτι του Γιουνές με τον Λεβαδειακό. Οι «κίτρινοι» πρέπει να μπαίνουν πιο δυνατά στα ματς και αυτό εξαρτάται απ’ όλους. Στη Νέα Σμύρνη ο Άρης ήταν κακός για 45 λεπτά. Έδειξε στη συνέχεια τι μπορούσε να κάνει, αλλά δεν ήταν αρκετό.

Δείτε το πέναλτι που δεν πήρε ο Άρης

Είχε φάσεις με τους Γιουνές και Γκαρσία, αλλά έδειξε ξανά ότι κόντρα σε ομάδες που αμύνονται μαζικά, υπάρχει δυσκολία. Λογικό ως έναν βαθμό. Αδικαιολόγητο από την άλλη να μην μπαίνει νωρίτερα ο παίκτης που μπορεί να ξεκλειδώσει αυτές τις άμυνες, ο Μαρτίνες. Όπως είναι και περίεργο να ψάχνεις το γκολ και να μη βάζεις τον Ντιγκινί.

Στις ήττες, πάντως, όλα φταίνε. Ψάχνεις τι θα μπορούσε να έχει γίνει καλύτερα. Το θέμα είναι σταδιακά να μαθαίνεις από τα λάθη σου και να βελτιώνεσαι. Με την εικόνα της Νέας Σμύρνης, ο Άρης έδειξε πως έμεινε μετεξεταστέος.

Κλείνοντας, τα βήματα για να ανεβαίνει μία ομάδα επίπεδο είναι τρία. Το πρώτο να παίρνει τα εντός. Το δεύτερο να νικάει στα «εύκολα» εκτός, αυτά δηλαδή με όσους παλεύουν για την παραμονή. Το τρίτο να αρχίσεις τα διπλά και με εκείνους που στοχεύουν πιο ψηλά. Όταν το καταφέρει και αυτό ο Άρης, τότε θα έχουν μπει οι βάσεις για να γίνει όπως τον θέλουν οι οπαδοί του.

Ο Πανιώνιος λύγισε τον Άρη με τον Ντομίνγκες