Παναθηναϊκός: Ο Νταμπίζας είναι το καμπανάκι για όλους

Όλα στη ζωή είναι θέμα οπτικής. Δεν αποτελεί εξαίρεση ο Παναθηναϊκός και τα όσα συμβαίνουν εκεί. Γι’ αυτό και βλέπει κανείς δύο απόψεις για το διαζύγιο με τον Νίκο Νταμπίζα. Υπάρχουν, άλλωστε, κάποια πράγματα που πρέπει να του πιστωθούν και άλλα που χρεώνεται.

Ακόμα και οι πολέμιοί του αποδέχονται το πόσο οργανωτικός ήταν. Τη συνέπεια που είχε στο να παρατηρεί και τη λεπτομέρεια, να βλέπει τα ματς των ακαδημιών, να σέβεται μέχρι και το τελευταίο ευρώ του ιδιοκτήτη και να μην κάνει οικονομικές τρέλες. Προσθέστε σε αυτά ότι δεν έμπαινε σε μεροκάματα, όπως έχουμε δει από πολλούς στο παρελθόν, και ότι ήταν απρόσιτος γενικά στους δημοσιογράφους. Ομάδες όπως ο Παναθηναϊκός δε θέλουν σε τέτοιες θέσεις άτομα που να μιλούν και στον… περιπτερά.

Ως εδώ καλά. Λίγο πολύ αυτά τα αποδέχονται οι πάντες. Δεν αρκούν, όμως, για να σε κάνουν επιτυχημένο. Ειδικά όταν τα λάθη που κάνεις είναι σημαντικά. Ναι, δεν είχε το υπέρογκο μπάτζετ για να κάνει τις κινήσεις που ήθελε. Μπορούσε, όμως, να έχει βρει έναν φορ, ένα αμυντικό χαφ που να μην είναι εκτός μέχρι και τον Οκτώβριο και ένα εξτρέμ χωρίς να έχει θέματα. Δεν αποφάσισε φυσικά μόνος του για όλα, αλλά οι περισσότερες μεταγραφικές εισηγήσεις ήταν δικές του.

Επιπλέον, κατάφερε να ανανεώσει μόνο τον Μπουζούκη (και τον Σέχου) επειδή ο μικρός και το περιβάλλον του είχαν ήδη αποφασίσει πως πρέπει να μείνουν μίνιμουμ για έναν χρόνο ακόμα στο «τριφύλλι» πριν γίνει το επόμενο βήμα. Όχι μόνο θα χανόταν ο Χατζηγιοβάνης, αλλά δεν είχαν κλείσει ούτε καν οι Σερπέζης, Αθανασακόπουλος και Βαγιαννίδης. Και για τον τελευταίο, μάλιστα, μετά από τους χειρισμούς στην υπόθεσή του όλα είναι ανοιχτά. Πρόκειται για ένα παιδί άγουρο φυσικά, αλλά με προδιαγραφές και ειδικά όταν είσαι σε αυτή τη θέση, δεν πρέπει να χάνονται περιουσιακά σου στοιχεία.

Να πάμε και στους υπόλοιπους; Ο Νταμπίζας έφτασε στο σημείο να κάνει τη φετινή ομάδα μίας χρήσης. Ο Διούδης μένει ελεύθερος το καλοκαίρι και με τα τωρινά δεδομένα δεν μοιάζει πιθανό να ανανεώσει. Γιόχανσον και Ινσούα το ίδιο (για άλλους λόγους). Ο Χρήστος Δώνης επίσης μένει ελεύθερος και ο Κουρμπέλης σε κάτι περισσότερο από έναν χρόνο. Μιλάμε για τους πέντε από τους έντεκα της ενδεκάδας. Δεν πρέπει να το χρεωθεί αυτό ο τεχνικός διευθυντής;

Μη φτάσουμε στις σχέσεις που είχε εντός των τειχών σχεδόν με όλους. Χρειάζεται να μπαίνει και μία φωνή στα αποδυτήρια, χρειάζεται να υπάρχει και ένας που να πει «Παναθηναϊκός είμαστε, αν σου αρέσει αλλιώς…», αλλά να έχει και αποτέλεσμα αυτό. Μπορείς να είσαι αυστηρός και ταυτόχρονα να περνάς αυτό που θες και να παίρνεις το καλύτερο στην καθημερινότητα απ’ όλους. Το ίδιο ισχύει και για τις διαπραγματεύσεις. Εκεί απέτυχε, όπως και στο ότι δεν κατάφερε να λύσει και τα συμβόλαια που έπρεπε.

Όλα είναι θέμα οπτικής. Κάποιοι μπορεί να σταθούν στα πρώτα θετικά που αναφέραμε. Στα δικά μου μάτια ο Νταμπίζας κάπου το έχασε φέτος και ειδικά με την απόφαση να αλλάξει εντελώς τακτική. Να εγκαταλειφθεί το πλάνο των Ελλήνων. Και δεν αναφέρομαι μόνο στα παιδιά της ακαδημίας. Υπήρχαν παίκτες από το πρωτάθλημα που θα προσέφεραν παραπάνω από τους Μπεκ και Φάουστο για παράδειγμα.

Το θέμα, όμως, δεν είναι πλέον το συγκεκριμένο διαζύγιο, αλλά το τι έπεται. Και είναι ξεκάθαρο πως η αποπομπή του μέχρι πρότινος τεχνικού διευθυντή είναι το καμπανάκι για όλους τους υπόλοιπους. Πλέον όλοι κρίνονται, αν και το ποιος είναι ο κριτής πρέπει να προκαλεί ανησυχία…