Bέλγιο: Εξετάζεται νόμος να γίνεται ευθανασία και σε ασθενείς με άνοια – Η νεοταξική ιατρική γίνεται υπηρεσία θανάτωσης!

Οι ευγονιστές νεοναζί της Νέας Εποχής, συνεχίζουν να διευρύνουν τα νομικά πλαίσια που επιτρέπουν τη μαζική εξόντωση των πασχόντων. Τα νέα ιατρικά «Άουσβιτς» που σπρώχνουν τις μάζες στους κοινωνικούς θαλάμους της ευθανασίας, λειτουργούν με το προκάλυμμα της «συμπόνιας» και μιας παρανοϊκής αντίληψης της ελευθερίας που ορίζει ότι ο άνθρωπος πρέπει να αποφασίζει πότε και πώς θα πεθάνει.

Η φρικιαστική επιγραφή του Άουσβιτς που καλωσόριζε τους μελλοθάνατους στην πύλη του στρατοπέδου, έγραφε «Arbeit macht frei», δηλαδή «η εργασία σε κάνει ελεύθερο». Το σλόγκαν καλωσορίσματος των σημερινών Μένγκελε στη θεσμοποιημένη αυτοκτονία – δολοφονία, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ότι «το θέλημα σου σε κάνει ελεύθερο». Και ιδιαίτερα το θέλημα να πεθάνεις, «απελευθερώνει» τόσο εσένα, όσο και την ελίτ.

Έχουμε να κάνουμε με μια καθαρά εωσφορική παραμόρφωση της ιατρικής επιστήμης που ομοιάζει όλο και περισσότερο πλέον με νεκροσέντονο που σκεπάζει την κοινωνία των «ανήμπορων», εκείνων που δεν μπορούν να ακολουθήσουν τη θεοποίηση του μετανθρώπου, εκείνων που θεωρούνται περιττά «βάρη» στη βιομηχανία των αποκτηνωμένων συστημάτων υγείας, εκείνων των ανίατων που κρίνονται ως οικονομικά ασύμφοροι. Για όλους αυτούς που θα στερούνται κάθε δικαίωμα σε αξιοπρεπή ζωή, τώρα τους παρουσιάζεται ως ευγενές προνόμιο το «δικαίωμα σε έναν αξιοπρεπή θάνατο».

Πριν μερικούς μήνες έλαβε χώρα και στην Ελλάδα το πρώτο συνέδριο υποβοηθούμενης ευθανασίας, στο οποίο οι νεκρολόγοι ομιλητές ήταν ως επί το πλείστον δηλωμένοι άθεοι. Καθόλου απρόσμενο, καθώς η αθεΐα πηγαίνει συνήθως αγκαζέ με τον μηδενισμό και την αποϊεροποίηση της ανθρώπινης ζωής και κάθε άλλης ιερής αξίας.

Ωστόσο στην Ελλάδα λόγω της ορθόδοξης ιστορίας μας, είμαστε ευτυχώς αρκετά πίσω στην αποδοχή της ευθανασίας. Είναι σημαντικό όμως να παρατηρούμε τι αποφασίζεται και τι συζητείται στις μέρες μας σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες που πρωτοστατούν στην ατζέντα της υποβοηθούμενης δολοφονίας (ευθανασίας), όπως είναι για παράδειγμα το Βέλγιο.

Οι ασθενείς με άνοια στον Καιάδα της ευθανασίας

Η ευθανασία στο Βέλγιο έχει νομιμοποιηθεί εδώ και 23 χρόνια, δηλαδή από το 2002. Το 2014 ψηφίστηκε η επέκταση της ευθανασίας και στα παιδιά, χωρίς όριο ηλικίας. Ο νόμος επιτρέπει στους Βέλγους να υποβληθούν σε ευθανασία ακόμα και για ψυχικά νοσήματα, εφόσον κριθεί ότι υποφέρουν από «αφόρητη» και ανίατη πάθηση.

Και τώρα οι Βέλγοι νομοθέτες εξετάζουν να προχωρήσουν σε ακόμη μια τροπολογία του νόμου περί ευθανασίας, επιτρέποντας να θανατωθούν ασθενείς που έχουν διαγνωστεί με άνοια, υπό την προϋπόθεση ότι θα έχουν υπογράψει μια «Δήλωση Πρόθεσης», όσο ακόμα έχουν σώας τας φρένας. Ο προτεινόμενος νόμος, ενώ συνιστά την ιατρική συμβουλή πριν τη συμπλήρωση της «Δήλωσης Πρόθεσης», δεν την απαιτεί. Ο γιατρός απαιτείται μόνο για να επιβεβαιώσει τη νοητική ικανότητα του αιτούντος.

Επομένως ο κάθε Βέλγος σε αρχές άνοιας που έχει τρομοκρατηθεί από τα παραφουσκωμένα ιατρικά αφηγήματα που περιγράφουν την άνοια ως μια αμετάβλητη φυτική κατάσταση που ο ασθενής δεν απολαμβάνει τίποτα, μπορεί χωρίς τη συμβολή γιατρού να υπογράψει τη θανατική του καταδίκη.

Οι υποστηρικτές αυτού του εκτρωματικού νόμου, όχι μόνο επιδοκιμάζουν την ιατρική εξόντωση των ανθρώπων με άνοια, αλλά επικρίνουν κιόλας τον νόμο βρίσκοντας τον «υπερβολικά περιοριστικό» (!), διότι δεν επιτρέπεται ΚΑΙ η θανάτωση εκείνων που έχασαν την αντιληπτική τους ικανότητα πριν προλάβουν να κάνουν δήλωση ευθανασίας! Με λίγα λόγια ισχυρίζονται ότι είναι… απάνθρωπο να μην μπορούμε να σκοτώσουμε και τους ανοϊκούς που δεν μερίμνησαν να τους σκοτώσουμε! Δηλαδή οι νεκρολάγνοι δικαιωματιστές απαιτούν πιο εκτεταμένη… συμπερίληψη στην εξολόθρευση ανθρώπων, ακόμα και χωρίς τη συγκατάθεση τους!

Και να υποθέσουμε άραγε ότι στο κοντινό μέλλον θα μπορεί να αποφασίζει ένας γιατρός αν πρέπει να θανατωθεί ένας ασθενής χωρίς νοητική ικανότητα, και μεταγενέστερα θα αποφαίνεται η Τεχνητή Νοημοσύνη για το ποιος ζει και ποιος πεθαίνει;

Τα τελευταία χρόνια το Βέλγιο καταγράφει συνεχόμενα ρεκόρ από θανάτους μέσω ευθανασίας. Το 2023 έγιναν συνολικά 3.423 ευθανασίες, μια αύξηση της τάξης του 15% σε σχέση με τις 2.966 ευθανασίες του 2022. Το 2013, ο αριθμός των καταγεγραμμένων θανάτων από ευθανασία ήταν 1.807. Επιπλέον, μεγάλος αριθμός ευθανασιών γίνεται παράνομα, χωρίς να δηλωθεί στο μητρώο.

Παρατηρείται έντονα στο Βέλγιο ότι η κουλτούρα της εξολόθρευσης των απελπισμένων, γιγαντώνει την κοινωνική ασπλαχνία. Όσο προχωρά η «κανονικοποίηση» της ευθανασίας, τόσο – αντιστρόφως ανάλογα – συρρικνώνονται οι υπηρεσίες ανακουφιστικής φροντίδας. Επικρατεί όλο και περισσότερο η απονιά για τους βαριά αρρώστους και τους ηλικιωμένους.

Όσο η ευγονική θανάτωση γίνεται κοινωνική νόρμα, τόσο οι άκαρδοι (υγιείς) πολίτες κοιτούν με μισό μάτι τους πάσχοντες και τους ωθούν στην «τελική λύση». Η περίθαλψη των ασθενών θεωρείται περιττό κόστος, ιδιαίτερα από τη στιγμή που ο ίδιος ο ασθενής πείθεται ότι ΟΦΕΙΛΕΙ να απαλλάξει την κοινωνία από το «βάρος» του.

Στις νεοταξικές κοινωνίες, το να απαιτείς καλύτερες υπηρεσίες υγείας κρίνεται παράλογο, το να προσμένεις τη βοήθεια των συνανθρώπων γίνεται μάταιο, το να ελπίζεις στη βοήθεια του Θεού κρίνεται παρανοϊκό, ενώ το να καταφύγεις σε έναν «κοινωνικά αποδεκτό» πρόωρο θάνατο, θα είναι η μόνη «φυσιολογική» επιλογή. Η σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ γιατρού και ασθενούς τινάζεται στον αέρα από τον κυνισμό και το συμφέρον που προωθεί η βιομηχανία θανάτου. Οι γιατροί γίνονται όργανα ενός εθνικού συστήματος αυτοκτονίας. Αυτό είναι ένα δυστοπικό μέλλον που αφορά όλα τα συστήματα υγείας, αν δεν εναντιωθούμε.

Όχι μόνο ασθενείς σε τελευταία στάδια, αλλά και άνθρωποι που αντιμετωπίζουν πολλές διαχειρίσιμες ασθένειες ταυτόχρονα ή και ψυχολογικά άρρωστοι ή και ανοϊκοί όπως είδαμε ή και απλά μοναχικοί άνθρωποι που δεν ενδιαφέρεται κανείς για εκείνους και νιώθουν «βάρος» για τους υπόλοιπους, αλλά και πολλών λογιών απελπισμένοι ακόμα, μπαίνουν σε τέτοιες λίστες θανάτου στα ιατρικά «στρατόπεδα συγκέντρωσης». Οι ναζί θανάτωναν με τοξικά αέρια, αλλά οι σημερινοί αιχμάλωτοι του μηδενισμού εκτελούνται από τοξικές κοινωνίες.

Μια ολοκάθαρα σατανική κοινωνία που ευαγγελίζεται τον θάνατο, αντί για τον νικητή του θανάτου Χριστό. Ο Χριστός δίδαξε να διακονούμε τους αναγκεμένους για να σωθούμε, και η Νέα Τάξη Πραγμάτων προστάζει να τους δολοφονούμε για να μας απαλλάξουν από τη σκοτούρα μας. Μια νεοναζιστική θηριωδία με φερετζέ «υψηλού πολιτισμού». Μια κοινωνία ψυχικά νεκρών που θεωρεί προνόμιο την «ιδανική» αυτοκτονία. Μια ανθρωπότητα που μετατρέπεται σε απανθρωπότητα…