Η τεράστια προσέλευση στο προσκύνημα της Αγίας Ζώνης, «σφράγισε» στόματα και έστειλε χαρμόσυνα μηνύματα!

Το μεγάλο προσκύνημα της Αγίας Ζώνης της Υπεραγίας Θεοτόκου που έλαβε χώρα στον Πειραιά, επιβεβαιώνει με τον πιο τρανό τρόπο πως η πίστη είναι ένας σπόρος αθάνατος που παραμένει φυτεμένος στις καρδιές των Ελλήνων και συνεχίζει να αποδίδει άφθονους καρπούς.

Τι και αν λυσσομανούν όλα τα άθεα συστήματα για να ξεριζώσουν το ορθόδοξο φρόνημα του λαού; Τι και αν επιβάλλεται ένα κλίμα τρομολαγνείας με σκοπό να παγώσουν από φόβο και πνευματική παθητικότητα οι άνθρωποι; Η εικόνα χιλιάδων πολιτών που για δέκα μέρες πλημμύριζαν τον περίβολο του Ιερού Ναού του Αγίου Νικολάου, μας γεμίζει με ελπίδα και αισιοδοξία.

Σε μια εποχή που μας καταπλακώνει η σκοτεινιά και γιγαντώνουν τις σκιές τους τα αδιέξοδα, ο λαός αναζήτησε διέξοδο προς το φως και την ευλογία της Υπεραγίας Θεοτόκου, έτσι όπως κάνει πάντα τούτο το ρωμαίικο γένος στις φουρτούνες του. Ένας κόσμος κουρασμένος από τις απογοητεύσεις που μοιράζουν άφθονα οι αυτόκλητοι «σωτήρες» του έθνους, στράφηκε ακόμη μια φορά προς την μόνη αγκαλιά που ποτέ δεν τον απογοητεύει, ποτέ δεν τον αγνοεί και ποτέ δεν τον αφήνει αβοήθητο.

Πλημμύρισε από νέους το προσκύνημα

Σύμφωνα με εκτιμήσεις της ενορίας που φιλοξένησε το ιερό θησαύρισμα της Αγίας Ζώνης, πάνω από 200.000 άνθρωποι κατέθεσαν την ψυχή τους στο Θεομητορικό μεγαλείο. Με πίστη, με συντριβή, με μετάνοια και ταπείνωση έδωσαν το παρόν στο κάλεσμα της Παναγίας. Σε ουρές αναμονής που έφταναν και τα 3.000 άτομα, οι πιστοί σε κάποιες περιπτώσεις περίμεναν μέχρι και 3 ώρες για να προσκυνήσουν το ιερό και θαυματουργό κειμήλιο.

Όπως μαρτυρούν οι φωτογραφίες και τα βίντεο που κάλυψαν το πολυήμερο προσκύνημα, ο περίβολος του Ιερού Ναού ειδικά τις νυχτερινές ώρες γέμιζε από νέους ανθρώπους, παιδιά και μεσήλικες. Ακόμα και το Σαββατόβραδο που οι περισσότεροι νέοι συνήθως βγαίνουν για να διασκεδάσουν, έβλεπες να πλημμυρίζει το προαύλιο από 20αρηδες και 30αρηδες που περίμεναν καρτερικά για να προσκυνήσουν και δεν σταματούσε να καταφθάνει κόσμος ως τα ξημερώματα!

Να που υπάρχει νέα γενιά ελπιδοφόρα, ανθός της κοινωνίας εκλεκτός και ευλογημένος. Νέοι άνθρωποι που αποστασιοποιούνται από την αποχαύνωση του καιρού μας. Που γνωρίζουν μέσα τους πως δεν είναι αρκετό να υπηρετούν μόνο τις ανάγκες του σώματος άλλα φρόντισαν να ξεδιψάσουν τις ψυχές τους με το αθάνατο νερό που αναβλύζει η Ζωοδόχος Πηγή, η Παναγία μας.

Να λοιπόν μια ακόμα εκκωφαντική απάντηση προς όλους όσους ισχυρίζονται πως η πίστη «πέθανε», μόνο και μόνο για να ανακουφίσουν την «θανατίλα» που βρίσκεται εντός τους.

Μια ηχηρή «απάντηση» προς πάσα κατεύθυνση

Παρόλο που κατέχουν όλα τα μέσα προπαγάνδας, τα ιδεολογικά «μαντριά» των κοσμικών συστημάτων ολοένα και αδειάζουν από ακόλουθους, φυτοζωούν μέσα στην έρημο της κενότητας τους. Την ίδια στιγμή η Ορθόδοξη Εκκλησία καίτοι λοιδορείται ασύστολα από ινστρούκτορες του αθεϊσμού και πολεμείται λυσσαλέα από κυρίαρχα ΜΜΕ, συνεχίζει να καταλαμβάνει την ύψιστη θέση στο φρόνημα των ανθρώπων.

Διότι ποιά από τις ψεύτικες χαρές του κόσμου μπορεί να δώσει τέτοια ανάπαυση και τέτοια αγαλλίαση, όπως αυτή που προσφέρει η αγκαλιά της Θεοτόκου; Ποιά ματαιόδοξη πλάνη μπορεί να σταθεί μπροστά στο χαμόγελο της μάνας όλου του κόσμου; Ποιά παρηγοριά μπορεί να συγκριθεί με το ουράνιο χάδι της Αρχόντισσας Παναγίας, που απλώνεται φιλεύσπλαχνα στις ψυχές;

Όλος αυτός ο κόσμος που συρρέει να ασπαστεί κάθε προσκύνημα της Παναγίας, έχει ριζωμένη στα μύχια της ψυχής την ροπή προς το αγνό αίσθημα της Θεοτοκοφιλίας. Αυτή είναι μια θεϊκή σφραγίδα που παραμένει ανεξίτηλη στο θυμικό των Ελλήνων, παρόλη την αποστασία της εποχής. Ακόμα και αντίθεοι που βρίσκουν νόημα ζωής με το να κάνουν τα «κοκορόπουλα» της ψευτοδιανόησης, σε μια δύσκολη ώρα λένε «Παναγία μου», το στόμα πηγαίνει από μόνο του.

Αυτό είναι ένα αξίωμα που καίει και τσουρουφλίζει τις σκοτεινές δυνάμεις που παρασιτούν στο ελληνικό έθνος. Με την έλευση της Αγίας Ζώνης, τα γνωστά τσοπανόσκυλα της αθεϊστικής προπαγάνδας αλυχτούσαν κάθε μέρα από τα πόστα τους. Έπαθαν αναφυλαξία από την απήχηση που είχε το προσκύνημα και την αθρόα προσέλευση του λαού. Γέμισαν με λεκτικές ακαθαρσίες τους ανεμιστήρες τους και ως συνήθως τις λούστηκαν.

Δείγμα και αυτό του πόσο πολύ στοιχίζει στους αντίχριστους, η εκφρασμένη ευγνωμοσύνη του λαού προς την Παναγία, ειδικά σε μέρες που το άθεο σύστημα παλεύει με νύχια και με δόντια να μην μείνει τίποτα όρθιο στην πίστη των Ελλήνων. Για άλλη μια φορά, όχι μόνο απέτυχαν παταγωδώς στο να δημιουργήσουν κλίμα σύγχυσης γύρω από το άχραντο πρόσωπο της Παναγίας, άλλα εξέθεσαν σε όλο τον κόσμο την αξιοθρήνητη εμπάθεια τους. Επιβεβαιώθηκε για ακόμη μια φορά πως μπροστά στο μεγαλείο της Θεοτόκου «εμαράνθησαν οι των μύθων ποιηταί».

Όμως η Παναγία είναι τόσο φιλεύσπλαχνη μάνα που μακροθυμεί ακόμα και για όσους την βλασφημούν. Περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να τους κερδίσει. Προσφέρει συνεχώς ευκαιρίες για μετάνοια. Αγωνιά συνεχώς για τα χαμένα παιδιά της.

Μπαίνοντας στη νηστεία των Χριστουγέννων και οδεύοντας προς την εορτή της Γέννησης του Θεανθρώπου, είναι εξόχως παρηγορητικό που τόσος κόσμος κρατά την Παναγία σφιχτά από το χέρι και επιθυμεί να την έχει συνοδοιπόρο στην ζωή. Ένα φως αισιοδοξίας που διάλυσε την άχλη της γκρίζας καθημερινότητας. Ένα εφόδιο ανεκτίμητο μπροστά στα προβλήματα του παρόντος και του μέλλοντος.