Ρίγη εθνικής ανάτασης – Ο Γιώργος Γεραπετρίτης λέει ότι νιώθει… «φιλέλληνας» στην τοποθεσία «Ελλάδα»

«Γλώσσα λανθάνουσα, τα αληθή λέγει» λέει το σοφό ρητό. Όταν ο υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Γεραπετρίτης, ρωτήθηκε σε συνέντευξή του στο Mega για τη φιλοϊσραηλινή στάση του, εκείνος απάντησε:

«Στο πλαίσιο αυτής της πλειοδοσίας που γίνεται σε σχέση με την κριτική περί εξωτερικής πολιτική, ακούω ταυτόχρονα ότι είμαι φιλοπαλαιστίνιος και ότι είμαι φιλοϊσραηλινός. Η απάντηση είναι σαφής. Είμαι φιλέλληνας. Και η στάση μου αυτή δεν θα πάψει να υπάρχει».

Ώστε «φιλέλληνας» δηλώνει ο κ. Γεραπετρίτης. Επειδή κάποιοι είναι σαν να έχουν βαλθεί να ξεχάσουμε ακόμα και τα… ελληνικά μας, αν κάποιος ανατρέξει σε κάποιο λεξικό στο λήμμα «φιλέλληνας», θα διαβάσει την ερμηνεία: «άτομο που συμπαθεί, αγαπάει ή στηρίζει τους Έλληνες αλλά δεν είναι Έλληνας».

Διάσημοι φιλέλληνες ήταν πχ. ο Λόρδος Βύρων, ο Ευγένιος Ντελακρουά, ο Ερρίκος Σλήμαν ή ο Βίκτωρ Ουγκώ. Καταρχάς χαιρετίζουμε το γεγονός ότι ο κ. Γεραπετρίτης δηλώνει ότι αγαπά τους Έλληνες (μακάρι αλλά δεν το βλέπουμε), αλλά μετά από αυτή τη δήλωση θα πρέπει να μας πληροφορήσει ποια είναι η εθνικότητά του, εφόσον δεν… δηλώνει Έλληνας. Τον θέλγει η ανατολή; Τον θέλγει η δύση; Είναι πολίτης του κόσμου; Είναι κοσμοναύτης του πλανήτη «Αριστεία»; Τι είναι τέλος πάντων;

Οι κακές γλώσσες θα μπορούσαν να ερμηνεύσουν το γλωσσικό ατόπημα του Υπ.Εξ. ότι έχει πάρει τόσο χαοτικές αποστάσεις από τις διαχρονικές ελληνικές θέσεις, κι έχει μπει τόσο στο… πετσί του ρόλου με τις απανταχού… επικύψεις του, που σχεδόν… ξεχνάει ότι είναι Έλληνας και ότι εκπροσωπεί την Ελλάδα.

Μέχρι να απαντήσει ο κ. Γεραπετρίτης που βρίσκονται τα σύνορα της καρδιάς του, τα τουρκικά μέσα έχουν ήδη εκδηλώσει την ιδιαίτερη συμπάθεια τους στον Έλληνα (;) Υπ.Εξ. και λίγο ακόμα θέλει να τον ανακηρύξουν επίτιμο… δημότη της γειτονικής χώρας. Πρόσφατα σε μια τουρκική εκπομπή, μια δημοσιογράφος επαινούσε τον Γεραπετρίτη ως «μοναδική θετική φωνή» στην Ελλάδα και μνημόνευε τον ιστορικό… τεμενά που είχε κάνει ο Υπ.Εξ. στον σουλτάνο Ερντογάν. Προσωπικά δεν γνωρίζω άλλο είδος Ελλήνων που να επαινούν οι Τούρκοι, πέρα από τους φιλότουρκους. Δύσκολο να εγκαινίασε ο κ. Γεραπετρίτης κάποια νέα κατηγορία.

Για κάποιο… περίεργο λόγο και οι άσπονδοι… φίλοι μας, οι Αιγύπτιοι που επιχειρούν να αρπάξουν τη Μονή Σινά, νιώθουν κι εκείνοι δικό τους άνθρωπο τον Γιώργο Γεραπετρίτη. Μετά τη δικαστική απόφαση της Αιγύπτου που προκάλεσε σάλο στην ελληνική κοινή γνώμη, η αρχική απόφαση του Υπουργείου Εξωτερικών ήταν να μεταβεί εσπευσμένα στην Αίγυπτο για διαπραγματεύσεις μια ελληνική αποστολή υπό την υφυπουργό Εξωτερικών Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου.

Πληροφορίες θέλουν τους Αιγύπτιους να δυσανασχέτησαν με αυτήν την ελληνική εκπροσώπηση και να ζήτησαν να έρθει ο ίδιος ο Γεραπετρίτης, που μάλλον τα… βρίσκουν καλύτερα μαζί του, όπως είδαμε με τα γελάκια και τις θερμές χειραψίες του υπουργού με τους Αιγύπτιους αξιωματούχους, την ώρα που η παγκόσμια ορθόδοξη χριστιανοσύνη χτυπούσε πένθιμες «καμπάνες» για την άλωση του Σινά.

Μια άλλη «παρεξηγήσιμη» ερμηνεία στo περί «φιλέλληνα» θα ήταν ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη διαθέτει τόσο έντονη διεθνιστική συνείδηση, που το καλύτερο που μπορούν να προσφέρουν είναι λίγη… συμπάθεια στην Ελλάδα (και ούτε αυτό μάλλον). Δηλαδή πέρασαν προ πολλού οι εποχές που το υπουργείο Εξωτερικών χρειαζόταν Έλληνες πατριώτες και τώρα τα προσόντα καλύπτονται από άτομα που δείχνουν μερικό… οίκτο για τους Έλληνες. Αφού εξοντώνουν μεθοδικά την ταυτότητα του Έλληνα, στο τέλος θα απομείνουν στην εξουσία οι ελληνόφωνοι, οι «ελληνέζοι» και οι γραικύλοι.

Πάντως όσο και να ψάξει κανείς την ελληνική ιστορία, δεν θα βρει κανέναν… φιλέλληνα να έχει δηλώσει ότι δεν τον πειράζει «να χαρακτηριστεί και μειοδότης εάν είναι να έχουμε μία ήρεμη γειτονιά», όπως είχε πει ο κ. Γεραπετρίτης για τις υποχωρήσεις απέναντι στην Τουρκία. Για τέτοιες περιπτώσεις η ελληνική γλώσσα σίγουρα δεν ορίζει τη λέξη «φιλέλληνας», αλλά τη λέξη «ανθέλληνας», για να μην αναφέρουμε κάποια χειρότερη.

«Συνομίλησα με τον Υπουργό Εξωτερικών του Ισραήλ, όπως συνομιλώ τακτικά και με τον πρωθυπουργό της Παλαιστινιακής Αρχής. Είμαι πάρα πολύ σαφής. Η Ελλάδα θα είναι πάντοτε με το διεθνές δίκαιο. Γιατί θα είναι με το διεθνές δίκαιο; Διότι αν δεν είσαι με αυτό, τότε όταν θα έρθει μια κρίσιμη ώρα δεν θα μπορείς να το επικαλείσαι», πρόσθεσε ακόμα ο κ. Γεραπετρίτης.

Μόνο που οι εγκληματικές ενέργειες του Ισραήλ στον σπαρασσόμενο λαό της Γάζας ισοπεδώνουν κάθε έννοια διεθνούς δικαίου, αλλά η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν τολμά να ψελλίσει μια καταδικαστική δήλωση, ούτε καν για τα προσχήματα. Α λα καρτ διεθνές δίκαιο ακολούθησε η κυβέρνηση και για το Ουκρανικό, πρωτοστατώντας στην απαίτηση αντι-ρωσικών κυρώσεων, την ίδια ώρα που υπέγραφε ελληνοτουρκικές «διακηρύξεις φιλίας» αδιαφορώντας για το ότι οι Τούρκοι κάνουν 51 χρόνια στην Κύπρο, αυτό που (ισχυρίζονται ότι) έκαναν οι Ρώσοι στους Ουκρανούς.

Επομένως συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο από εκείνο που ο Γιώργος Γεραπετρίτης ισχυρίζεται ότι προνοεί να αποφύγει. Η Ελλάδα έχει κάνει σουρωτήρι εις βάρος του εαυτού της το διεθνές δίκαιο και άρα στην κρίσιμη ώρα δεν θα την ακούσει κανείς όταν θα το επικαλεστεί.

Τελικά είτε ο Γιώργος Γεραπετρίτης είπε εκ παραδρομής και χάριν «εξυπνάδας» το «φιλέλληνας», είτε αποκάλυψε τις… μύχιες θέσεις του, και τα δύο είναι ανησυχητικά. Ένας πολιτικός που δεν έχει πρόβλημα να προφέρει για τον εαυτό του τη λέξη «μειοδότης», είναι πολύ δύσκολο να πείσει με τη λέξη «φιλέλληνας». Ίσως η ιδιαίτερη «πατρίδα» του κ. Γεραπετρίτη είναι το Νταβός, ίσως η ΓΕΚ – ΤΕΡΝΑ, ίσως οι Πρέσπες του Αιγαίου, πάντως η Ελλάδα δεν φαίνεται να είναι…