Θαύμα θαυμάτων στις ΗΠΑ: Πλήθη νέων Αμερικανών ασπάζονται την Ορθοδοξία – «Μόνο εκεί βρήκαμε σταθερότητα στο σημερινό χάος»

Η πνευματική τάξη της ανθρωπότητας έχει το χαρακτηριστικό ότι δεν αφήνει κενά. Όπου ένα δόγμα υποχωρεί φθίνοντας, κάποια άλλη πίστη έρχεται να αναπληρώσει το κενό. Όπου φεύγει ο ένας «Κύριος», καταλαμβάνει τη θέση του ένας άλλος. Συνήθως αυτό γίνεται προς ζημία του ανθρώπου, αφού οι περισσότεροι μεταστρέφονται προς τους «θεούς» της ύλης, της ηδονοθηρίας, της αυτοδικαίωσης. Όχι όλοι όμως.

Οι καλοπροαίρετες ψυχές έχουν το αισθητήριο να ανιχνεύσουν για που είναι προορισμένες. Μέσα σε έναν κυκεώνα νεοφανών δογμάτων και αιρέσεων, η Ορθοδοξία λάμπει σαν αρχαίο διαμάντι που έμεινε ακτινοβόλο και αμετάβλητο στους αιώνες. Σε αυτή τη νεοταξική Βαβέλ που επικρατεί στον δυτικό κόσμο, όλο και περισσότεροι ξένοι στρέφουν το βλέμμα στο πρώτο και μοναδικό λιμάνι του Χριστού, την Ορθόδοξη Εκκλησία.

Οι αναφορές για δυτικές χώρες όπου γνωρίζει πρωτόγνωρη άνθιση η Ορθοδοξία, είναι πολλές τα τελευταία χρόνια. Και μιλώ ιδιαίτερα για χώρες που ποτέ στη σύγχρονη ιστορία τους δεν είχαν τέτοια θρησκευτική παράδοση και αν είχαν ήταν πριν το σχίσμα του 1054, όταν και δημιουργήθηκε η πρώτη μεγάλη αίρεση που γέννησε όλες τις άλλες: o Παπισμός.

Ιδιαίτερα στις ΗΠΑ, τη Γερμανία και τη Βρετανία, το Ορθόδοξο ρεύμα γνωρίζει πολύ εντυπωσιακή άνοδο. Τόσο αξιοσημείωτη που τα εγχώρια μέσα ενημέρωσης έχουν αρχίσει να αφιερώνουν αρκετά δημοσιεύματα για το φαινόμενο.

New York Post: «Εγκαταλείπουν μαζικά τις εκκλησίες μας, για την Ορθοδοξία»

Η μεγάλη αμερικανική εφημερίδα «New York Post», δημοσίευσε στις 3/12 ένα εκτενές άρθρο για την άνθιση της Ορθοδοξίας στην αμερικανική νεολαία με τίτλο: «Νεαροί άνδρες εγκαταλείπουν ομαδικά τις παραδοσιακές εκκλησίες για την ‘’αρρενωπότητα’’ του Ορθόδοξου Χριστιανισμού».

Από τη δική του οπτική γωνία ο αρθρογράφος δικαιολογημένα ονομάζει ως «παραδοσιακές εκκλησίες» τα κακόδοξα δόγματα στα οποία θεμελιώθηκε ιστορικά το κράτος των ΗΠΑ, δηλαδή ο Προτεσταντισμός (Βαπτιστές, Μεθοδιστές, Ευσεβιστές, Ευαγγελικοί, Αγγλικανοί κ.λπ.), και ο Καθολικισμός.

Προσέξτε ότι στον αγγλικό τίτλο της εφημερίδας αναφέρεται κατά λέξη ότι οι νέοι της Αμερικής στρέφονται «in droves» στην Ορθοδοξία, που σημαίνει «κατά πλήθη», δηλαδή διαπιστώνει ότι αφορά μεγάλους αριθμούς κατηχουμένων. Συγκεκριμένα το Ορθόδοξο Ινστιτούτο Ερευνών του «Saint Constantine College», διαπίστωσε το 2022 αύξηση 78% στις βαπτίσεις Ορθοδόξων, σε σχέση με το 2019.

Αηδιασμένοι και μπουχτισμένοι από τη woke παράνοια που έχει απλωθεί σαν πολιτισμική πανούκλα στις ΗΠΑ, πολλοί νέοι χριστιανοί που ακολουθούσαν ετερόδοξα δόγματα, εγκαταλείπουν απογοητευμένοι τις αιρέσεις και ψάχνουν να βρουν απεγνωσμένα μια πίστη που να μην έχει εγκαταλείψει τις προαιώνιες σταθερές του Ευαγγελίου.

Στο άρθρο της «New York Post» αναφέρεται η μαρτυρία ενός 27χρονου πρώην Αγγλικανού από τη Βιρτζίνια, του Μπεν Κρίστενσον, ο οποίος απηύδησε με όσα γίνονταν στην Αγγλικανική Εκκλησία. Ο Μπεν είπε σε συνέντευξη του στην εφημερίδα ότι η «εκκλησία» που ακολουθούσε δεν είχε καμία σταθερότητα στις θέσεις, αλλά ήταν έρμαιο των αλλαγών που ορίζουν οι καιροί. Κάτι που επηρέαζε και τον ίδιο στο να μην μπορεί να κατασταλάξει σαν προσωπικότητα σε μια στέρεη στάση ζωής.

Ο Μπεν παρατήρησε ότι η Αγγλικανική εκκλησία είχε καταντήσει ένα κοσμικό «πανηγύρι» χωρίς καμία πνευματικότητα. Μια θεολογία διάτρητη, παραδομένη στα γούστα του κόσμου. Ασαφή δόγματα, χειροτονίες γυναικών, LGBTQ+ προπαγάνδα, μουσικές… μπάντες στη λειτουργία. Ένα κακέκτυπο «εκκλησίας» που δεν έχει καμία σχέση με τη διδασκαλία του Χριστού. Ένα ηθικοπλαστικό εμπόριο με τον κόσμο, που έχει καταντήσει τελείως εύπλαστο στις τάσεις του συρμού.

«Όλα αυτά τα πράγματα ήταν ουσιαστικά ανταλλάξιμα, κάτι που μου έδωσε την αίσθηση ότι και οι θεολογικές δεσμεύσεις είναι κάπως ανταλλάξιμες», είπε ο Μπεν Κρίστενσον. Να η μεγάλη διαφορά της Πίστης μας απέναντι σε όλες τις αιρέσεις. Στην Ορθοδοξία, στο Ευαγγέλιο, στους Πατέρες, τίποτα δεν είναι «ανταλλάξιμο». Οι αλήθειες της Πίστης δεν είναι διαπραγματεύσιμες. Δεν είναι προϊόν συναλλαγής με τον κόσμο, αλλά απαλλαγής από το φρόνημά του.

Αυτό το ακλόνητο πνεύμα είναι που ο Απόστολος Παύλος ξεκαθάρισε εξαρχής γράφοντας στην επιστολή Προς Γαλάτας: «ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ’ ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω». Δηλαδή, αν και εμείς ακόμη οι Απόστολοι ή και άγγελος από τον ουρανό σας κηρύττει διαφορετικό Ευαγγέλιο από εκείνο που σας κηρύξαμε, να είναι αναθεματισμένο.

Κάπως έτσι ο Μπεν έχοντας την καλή ανησυχία που φυτεύει ο Θεός στις καλόπιστες ψυχές, ξεκίνησε να μελετά άλλα δόγματα στο Κολλέγιο, για να καταλήξει στο πιο παραδοσιακό και πλέον αμετάβλητο, την Αγία Ορθοδοξία, που 2000 χρόνια πλημμυρίζει την οικουμένη με τα αείζωα νάματα της. Το 2022, στην ηλικία των 25 ετών, βαφτίστηκε Ορθόδοξος Χριστιανός.

Στην Ορθόδοξη Εκκλησία γνώρισε για πρώτη φορά στη ζωή του, τι σημαίνει εκκλησιαστική και λατρευτική ζωή. Το ίδιο και όλες οι χιλιάδες ετεροδόξων που γίνονται Ορθόδοξοι. Το θρησκευτικό πρόγραμμα του μέσου ετερόδοξου Αμερικανού είναι να πάει μια ώρα την Κυριακή στην εκκλησία, να ψάλλει μερικά χαζοχαρούμενα τραγουδάκια, να ακούσει ένα «ξεπλυμένο» κήρυγμα σαν να μιλάει κάποιος «life coach» στο TikTok, και τίποτε άλλο. Αυτό είναι όλο κι όλο. Η λατρεία του Χριστού γίνεται μια κακοφτιαγμένη και σύντομη παρένθεση. Μια κενή συνήθεια χωρίς περιεχόμενο σωτηρίας.

Η «θηλυκοποίηση» των ψευδο – εκκλησιών

Εισερχόμενοι στη Μυστηριακή ζωή της Ορθοδοξίας, οι νέοι Αμερικανοί έρχονται για πρώτη φορά σε επαφή με την εξομολόγηση, το απόδειπνο, την παράκληση, τον εσπερινό, τις γιορτές των Αγίων, τις Δεσποτικές και Θεομητορικές εορτές, τη νηστεία της Τετάρτης και της Παρασκευής, τις Σαρακοστές και φυσικά τη Θεία Κοινωνία, το κατεξοχήν φάρμακο αθανασίας.

Οι κατηχούμενοι εισέρχονται κυριολεκτικά έκπληκτοι σε έναν καινούργιο κόσμο που δεν είχαν ιδέα ότι υπάρχει, γιατί η μόνη τους εικόνα για τον χριστιανισμό ήταν τα εκκοσμικευμένα κουφάρια των αιρετικών «εκκλησιών».

Σε αυτές τις ψευδο – εκκλησίες επικρατεί πλέον μια ολοκληρωτική «θηλυκοποίηση» της λειτουργίας τους, που δεν είναι καθόλου ασύνδετη με τον μεταμοντέρνο φεμινισμό που κυριαρχεί στις ΗΠΑ, ως παράγωγο της woke κουλτούρας. Το αποτέλεσμα της «θηλυκοποίησης» είναι να έχει χαθεί εντελώς η ισορροπία του εκκλησιάσματος, να κυριαρχεί ένας άκρατος συναισθηματισμός με «δακρύβρεχτα» τραγούδια, υψωμένα χέρια και «γκόσπελ» θεατρινισμούς που στερούνται κάθε σοβαρότητας.

Νοιώθοντας εξαιρετικά άβολα με αυτά τα φαινόμενα, πολλοί νεαροί άνδρες Αμερικανοί στρέφονται στην Ορθοδοξία, εκεί που «άρσεν και θήλυ» ζουν εξισορροπημένα τη λειτουργική ζωή και με ευλάβεια ακολουθούν τις παραδοσιακές συντεταγμένες που έχουν παραδοθεί από το Ευαγγέλιο. Με την πάνσοφη αλήθεια ότι η γυναίκα συμβολίζει την αγία Εκκλησία και ο άνδρας τον Χριστό. Με την επίγνωση ότι η Εκκλησία υποτάσσεται στον Χριστό, αλλά και ο Χριστός σταυρώθηκε για την Εκκλησία.

Σε ποιο άλλο ψευτοδόγμα να βρεθούν τέτοιοι θησαυροί νοημάτων; Πώς να μην μείνουν έκθαμβοι οι Αμερικανοί με τον Θεό που τους αποκαλύπτεται αναλλοίωτος και ανόθευτος μέσω της Ορθοδοξίας; Και τι θαύμα υπέροχο είναι να αγγίζει τόσες ψυχές η Πίστη μας;

«Όλα αλλάζουν συνεχώς, εκτός από την Ορθοδοξία»

Ο τιτάνιος αγώνας που έδωσε ο αγιασμένος Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας, με τους ευλογημένους σπόρους του Ευαγγελίου που φύτεψε στην επικράτεια των ΗΠΑ, αποδίδει πολλούς καρπούς σήμερα. Και θα αποδώσουν πολλούς περισσότερους, σε σημείο που σίγουρα θα τρίβουμε τα μάτια μας.

Όσο ο κόσμος βυθίζεται στο χάος της πνευματικής ανυπαρξίας, τόσο οι καλοπροαίρετες ψυχές διψούν να κρατηθούν από της σταθερές της μόνης Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, της Ορθοδοξίας. Αυτά να τα βλέπουμε εμείς οι παραδοσιακές Ορθόδοξες χώρες, όπου κάποιοι θέλουν να ανταλλάξουν τους προαιώνιους θησαυρούς μας με ιλουστρασιόν χάντρες της Δύσης. Φλερτάρουμε «γοητευμένοι» με εκείνες τις ψευτο-εκκλησίες που οι δυτικοί φεύγουν αηδιασμένοι και προδομένοι. Αυτές οι ψυχές θα μας δικάσουν, αν δεν τους παραδώσουμε την αγνή και άφθορη Ορθοδοξία που ψάχνουν απεγνωσμένα.

Αφήνω για το τέλος τα υπέροχα λόγια του Bailey Mullins, ενός 26χρονου πρώην Βαπτιστή από τη Νότια Καρολίνα, που μίλησε για εκείνα που τον γοήτεψαν στην Ορθοδοξία:

«Ήθελα να είμαι κάπου που να υπάρχει σταθερότητα και η Ορθοδοξία δεν πρόκειται να αλλάξει. Ένιωσα την αρχαιότητά της, κι αυτό δεν ήταν κάτι που το είχα ζήσει αλλού.

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η Ορθοδοξία είναι πιο ‘’πατριαρχική’’, ειδικά σε σύγκριση με τις πιο θηλυκοποιημένες μορφές Χριστιανισμού που υπάρχουν σήμερα, όπου η έμφαση δίνεται στη συναισθηματική εμπειρία, στο να νιώθουμε καλά και να ελκόμαστε από τον εαυτό μας.

Όμως η Ορθοδοξία δεν αφορά εμάς, αφορά τον Θεό, και νομίζω ότι οι νέοι σήμερα μπορούν να το αντιληφθούν διαισθητικά. Μπορούμε να καταλάβουμε αν κάποιος μας χειραγωγεί.

Όλα αλλάζουν. Οι προτεσταντικές εκκλησίες αλλάζουν. Η Καθολική Εκκλησία αλλάζει. Η κουλτούρα αλλάζει. Η κυβέρνηση αλλάζει.

Οι άνθρωποι θέλουν κάτι που είναι ιστορικό και δεν πρόκειται να αλλάξει. Θέλουν κάτι που να είναι σταθερό και υγιές και να μην είναι χτισμένο στην άμμο».

Διαβάζοντας αυτά τα λόγια τι να πούμε εμείς για την ελεεινότητά μας; Οι ξένοι ψάχνουν αγωνιωδώς να πατήσουν σε στέρεο χώμα Πίστης. Κι εμείς που στεκόμαστε όλη τη ζωή μας πάνω σε αυτό, δεν έχουμε βάλει ακόμα ούτε ένα πετραδάκι για θεμέλιο…