Η Ελλάδα δεν διαθέτει το βασικό στοιχείο που κερδίζει τους πολέμους αλλά ούτε και αυτό που κερδίζει τις εντυπώσεις

Ποιος θα το έλεγε πως θα ερχόταν η στιγμή που η Ελλάδα δεν θα είχε τα στοιχεία εκείνα που καθορίζουν την έκβαση των σύγχρονων πολέμων. Ούτε το ένα αλλά ούτε το άλλο.

Οι σύγχρονοι πόλεμοι ανέδειξαν νέες μεθόδους μάχης και πληγμάτων οι οποίες παίζουν καθοριστικό ρόλο στην έκβαση μίας πολεμικής σύρραξης όμως δυστυχώς η Ελλάδα δεν βρίσκεται… πουθενά στην εξίσωση.

Τα drones πρωταγωνιστούν πλέον στα θέατρα των στρατιωτικών επιχειρήσεων, όμως η εμπειρία στην Ουκρανία έδειξε πως οι οργανωμένοι στρατοί δυσκολεύονται να διατηρήσουν το κύριο συστατικό της επιτυχίας μίας μάχης που δεν είναι άλλο από την σταθερή ροή παραγωγής βλημάτων.

Για να καταλάβει κανείς πόσο πίσω στην παραγωγή βλημάτων βρίσκονται ακόμα και οι ΗΠΑ, όταν ξεκίνησαν να παράγουν βλήματα των 155 χιλιοστών για να εξοπλίσουν την Ουκρανία, το Κιέβο ήδη χρειαζόταν σε μία μέρα τα μισά βλήματα που παρήγαγαν οι ΗΠΑ σε έναν μήνα.

Φανταστείτε λοιπόν την Ελλάδα που δεν… παράγει ούτε μανταλάκι.

Πλέον ΗΠΑ και Ινδία αποφάσισαν να συνεργαστούν στην παραγωγή βλημάτων, καθώς διαπίστωσαν πως αν και τα drone παίζουν κρίσιμο ρόλο στις πολεμικές συρράξεις (Ναγκόρνο Καραμπάχ, Λιβύη, Ουκρανία), τις μάχες τις κερδίζουν πραγματικά όσοι μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες τους σε βλήματα.

Και στα drone η Ελλάδα έχει μείνει πολύ πίσω, κυνηγώντας τώρα την Τουρκία, η οποία έχει κάνει άλματα δεκαετίας μπροστά και στην παραγωγή βλημάτων. Καμπανάκια…