Ένα τραγούδι του Άκη Πάνου για την απόδοση του Ολυμπιακού
Τα μεγάλα λάθη των ερυθρολεύκων κόντρα στην Πάφο.
Στα τέλη του 1967 και αρχές του 1968 ο Άκης Πάνου αναδείκνυε με πληρότητα την περίτεχνη και πρωτοποριακή ματιά του.
Να θυμίσω πως ο Πάνου ήταν ολοκληρωμένος δημιουργός, δηλαδή έγραφε και το στίχο και τη μουσική των πονημάτων του. Στις δημιουργίες του αποτυπώνεται όλη η φιλοσοφία του περί ζωής, έρωτα, θανάτου, ηθικής, πολιτικής, κοινωνίας, μηχανισμών εξουσίας.
Ο λόγος του Άκη Πάνου ανανέωσε καίρια το λαϊκό τραγούδι. Το πήγε πολλά βήματα παραπέρα και μάλιστα τη στιγμή που αναζητούσε νέους εκφραστές και ορίζοντες. Ο Πάνου, το ίδιο «θέμα», το αντιμετώπιζε από διαφορετική σκοπιά φωτίζοντας αθέατες πτυχές και προοπτικές του. Τα «κιλά» και το εκτόπισμα των τραγουδιών του είναι ασήκωτα. Ελάχιστοι, με τόσα λίγα είπαν τόσα πολλά και αληθινά.
Τις χρονιές εκείνες της καταξίωσής του χάρισε κι ένα όμορφο ρυθμικό κομμάτι της τέχνης του στον Χάρη Καραγιάννη και τη Νίκη Λάμη.
Αφού το ξέρεις κατά βάθος
Ότι το λάθος είναι λάθος!
Δεν γκρινιάζουμε αλλά οι παίκτες του Ολυμπιακού ήταν «Λάθος» απέναντι στους 10, για μεγάλο διάστημα, παίκτες της Πάφου.
Απ’ το ξεκίνημα του αγώνα και το λάθος του Πασχαλάκη φάνηκε η… βραδιά. Η αποβολή έδωσε ελπίδες, αλλά το ημίχρονο πέρασε δίχως φάση. Ακόμα και αυτές του δευτέρου δεν ήταν μπόλικες.
Πολλές λάθος μεταβιβάσεις και τοποθετήσεις, λάθος τελειώματα, λάθος διάβασμα των φάσεων και υποτυπώδης «λάθος» πίεση στον αντίπαλο, λάθη που εγκυμονούσαν την ίδια ώρα κινδύνους ακόμη και για το «μοιραίο»….
Ο Μεντιλίμπαρ προσπάθησε να διορθώσει και μάλιστα έγκαιρα τα «λάθη» αλλά θαρρείς και δεν του έβγαινε τίποτα.
Το «Λάθος» ήταν ολοκληρωτικό και… ανίκητο!