Ένα τραγούδι του Άκη Πάνου για την πρόκριση της Εθνικής στο μπάσκετ
Αντικατοπτρίζει τον τρόπο με τον οποίο αγωνίζεται η Ελλάδα του Σπανούλη, του Γιάννη και των άλλων παιδιών.
Ένα από τα 6 τραγούδια του Άκη Πάνου που ηχογράφησε ο Στέλιος Καζαντζίδης το 1973 ήταν και «Τα όνειρα χτίζονται».
Θα έλεγα πως είναι το λιγότερο «ακουσμένο» από τα υπόλοιπα: Η ζωή μου όλη, Το θολωμένο μου μυαλό, Οι μισοί καλοί, Άντε να περάσει η μέρα, Μίσος.
Δώστε προσοχή στο στίχο του Άκη Πάνου.
Τα όνειρα που μένουνε μονάχα μες στη σκέψη
κανείς μην τα πιστέψει, τα σβήνει η ζωή.
Τα όνειρα που χτίζονται κι αντέχουνε στο χρόνο
υφαίνονται με πόνο χωρίς αναπνοή.
Είναι τόσο σκληρός ο αγώνας μα τόσο γλυκός,
είναι τόσο μεγάλη η ζωή όταν ζεις διαρκώς,
κι έτσι φτάνεις στο τέρμα χωρίς να ‘χεις νιώσει μικρός
και παλεύεις, πεθαίνεις, περνάς μα δεν είσαι νεκρός.
Τα όνειρα που παίρνουνε για λίγο το μυαλό μου
μερώνουν τον καημό μου μια τόση δα στιγμή.
Στα όνειρα που χτίζονται το είναι μου κι αν δώσω
αξίζει να ’ναι τόσο βαριά η πληρωμή.
Δεύτερες φωνές στον Στέλιο Καζαντζίδη έκανε η Χάρις Αλεξίου.
Αφιερωμένο λοιπόν στα παλικάρια της Εθνικής που… παλεύουν και συνεχίζουν.