Η μυστηριώδης επιδημία ύπνου που χτύπησε εκατομμύρια ανθρώπους τον 20ό αιώνα και εξαφανίστηκε ξαφνικά
Εκατομμύρια άνθρωποι βυθίστηκαν σε ύπνο εβδομάδων και μηνών, χιλιάδες πέθαναν, και όσοι επέζησαν έμειναν σημαδεμένοι. Η επιδημία ύπνου παραμένει μυστήριο.
Στα χρόνια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ένας αθόρυβος εχθρός έκανε την εμφάνισή του. Ανάμεσα σε βομβαρδισμούς και φτώχεια, μια ασθένεια έριχνε τους ανθρώπους σε έναν ύπνο χωρίς ξύπνημα. Την ονόμασαν encephalitis lethargica, η «επιδημία ύπνου». Μέσα σε λιγότερο από δύο δεκαετίες, θα επηρέαζε εκατομμύρια ζωές.
Ξεκινούσε με πονόλαιμο ή αδιαθεσία, σαν απλό κρυολόγημα. Ξαφνικά όμως, οι ασθενείς κατέρρεαν: έμεναν ακίνητοι με το φαγητό ακόμη στο στόμα ή αποκοιμιόνταν όρθιοι στη μέση του δρόμου. Κάποιοι βυθίζονταν σε ύπνο εβδομάδων· άλλοι παρέμεναν ξύπνιοι αλλά παγιδευμένοι σε σώματα που δεν υπάκουαν.
Περίπου το ένα τρίτο όσων μολύνθηκαν πέθαναν. Οι επιζώντες συχνά έμειναν με σοβαρά προβλήματα. Άλλοι εμφάνιζαν συμπτώματα που έμοιαζαν με τη νόσο του Πάρκινσον· άλλοι ζούσαν με μόνιμες αλλαγές προσωπικότητας, σαν να είχε σβηστεί κομμάτι του εαυτού τους. Ο εφιάλτης άφηνε πίσω του ζωντανούς–αγάλματα.
Ο Αυστριακός νευρολόγος Κωνσταντίνος φον Εκόνομο περιέγραψε την πάθηση το 1917. Η ιατρική κοινότητα προσπάθησε να βρει την αιτία: κάποιοι την συνέδεσαν με την ισπανική γρίπη· άλλοι με βακτήρια όπως ο στρεπτόκοκκος. Κανείς δεν βρήκε ποτέ σίγουρη απάντηση. Μέχρι τις αρχές του ’30, η ασθένεια εξαφανίστηκε ξαφνικά, όπως είχε εμφανιστεί.
Στη δεκαετία του ’60, ο νευρολόγος Oliver Sacks προσπάθησε να «ξυπνήσει» κάποιους ασθενείς που είχαν μείνει σε αυτήν την παράδοξη κατάσταση για δεκαετίες. Με το φάρμακο L-Dopa, ορισμένοι άνοιξαν τα μάτια, μίλησαν, συγκινήθηκαν· μα το θαύμα ήταν προσωρινό. Σύντομα επέστρεψαν στη σιωπή τους.
Σύγχρονες έρευνες σε κατεψυγμένους εγκεφάλους ασθενών δείχνουν ότι πιθανόν επρόκειτο για ανοσολογική αντίδραση: το ίδιο το σώμα επιτέθηκε στα βασικά γάγγλια του εγκεφάλου, τα κέντρα που ελέγχουν την κίνηση και τη συμπεριφορά. Η θεωρία θυμίζει σημερινές νευροανοσολογικές διαταραχές, όπως το σύνδρομο PANDAS.
Παρά τα στοιχεία, η ασθένεια παραμένει ανεξήγητη. Δεν ξέρουμε τι ακριβώς την προκάλεσε, ούτε γιατί εξαφανίστηκε τόσο ξαφνικά. Η «επιδημία ύπνου» άφησε πίσω της μισό εκατομμύριο νεκρούς και ακόμη περισσότερους ανθρώπους σημαδεμένους. Σήμερα, είναι μια από τις μεγαλύτερες ιατρικές σκιές του 20ού αιώνα.
Η ιστορία της encephalitis lethargica θυμίζει πόσο εύθραυστη είναι η ζωή και πόσο λίγα γνωρίζουμε για τον ίδιο μας τον εγκέφαλο. Σε έναν κόσμο που φοβάται τις νέες πανδημίες, το φάντασμα εκείνης της επιδημίας υπενθυμίζει ότι οι πιο μυστηριώδεις ασθένειες μπορούν να χαθούν απότομα, αφήνοντας πίσω τους μόνο ερωτήματα.
Οι μυστηριώδεις πέτρινοι γίγαντες 40 τόνων που κανείς δεν ξέρει πώς μετακινήθηκαν
8 μικρά μύδια φυλάνε το νερό μιας ολόκληρης πρωτεύουσας