Η βασίλισσα που έκανε 9 παιδιά με τον ξάδερφό της και από εκείνην ξεκίνησαν όλα τα προβλήματα της αιμομικτικής Ευρώπης

Η Βικτωρία έγινε βασίλισσα στα 18 της. Κυβέρνησε για 63 χρόνια, όσο καμία άλλη μονάρχης ως τότε. Και όμως, όλη η αυτοκρατορία της στηρίχτηκε πάνω σε ένα γάμο: με τον ίδιο της τον ξάδερφο. Τον Πρίγκιπα Αλβέρτο της Σαξονίας-Κόμπουργκ-Γκότα. Ο πατέρας του ήταν αδερφός της μητέρας της. Το ήξεραν. Δεν το έκρυψαν. Το θεωρούσαν φυσιολογικό.

Ο έρωτάς τους ήταν αληθινός. Έκαναν εννέα παιδιά – και από αυτά ξεκίνησε κάτι πολύ μεγαλύτερο από μια δυναστεία: ξεκίνησε μια αλυσίδα αιμομικτικών βασιλικών γάμων που θα στοίχειωνε την Ευρώπη για δεκαετίες. Τα παιδιά της παντρεύτηκαν σε όλους τους θρόνους: στη Ρωσία, στη Γερμανία, στη Σουηδία, στην Ισπανία, στη Νορβηγία. Η Βικτωρία έγινε γνωστή ως “η γιαγιά της Ευρώπης”. Και το αίμα της – μαζί με τα ελαττώματά του – διαχύθηκε παντού.

Το πρόβλημα ήταν πως μαζί με το στέμμα μετέφερε και τις γενετικές ευπάθειες της οικογένειας. Η πιο διάσημη: η αιμορροφιλία. Κρυφή στην ίδια, εμφανίστηκε στους απογόνους της και κατέληξε να χτυπά τη βασιλική οικογένεια της Ρωσίας. Ο Τσάρεβιτς Αλεξέι, εγγονός της Βικτωρίας, αιμορραγούσε μέχρι θανάτου από μικρές πληγές. Ο Ρασπούτιν τον θεράπευε. Και από αυτόν ξεκίνησε η πτώση των Ρομανόφ.

Οι γάμοι ανάμεσα σε ξαδέρφια, ανίψια και θείους δεν ήταν απλά κοινωνική πρακτική. Ήταν στρατηγική. Ολόκληρη η Ευρώπη πριν τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν μια τεράστια οικογένεια με πολύ στενούς δεσμούς. Ο Κάιζερ της Γερμανίας, ο Τσάρος της Ρωσίας και ο Βασιλιάς της Αγγλίας ήταν πρώτα ξαδέρφια. Μιλούσαν μεταξύ τους με μικρά ονόματα και υπέγραφαν επιστολές με “σε αγαπώ”. Και μετά κήρυξαν πόλεμο ο ένας στον άλλον.

Η Βικτωρία δεν το είδε αυτό. Πέθανε το 1901. Αλλά οι γάμοι που οργάνωσε, τα παιδιά που έκανε και το δίκτυο συγγενειών που έπλεξε, οδήγησαν τελικά σε συστήματα εξουσίας κλειστά, ασφυκτικά και γενετικά φορτισμένα. Η Ευρώπη απέκτησε πρόσωπα με κοινό αίμα, αλλά και κοινά λάθη. Και όλα ξεκίνησαν με έναν γάμο ανάμεσα σε δύο ξαδέρφια. Έναν γάμο από τον οποίο ήρθε η λάμψη, αλλά και η κατάρα.