Η ζωή του Γιώργου Νταλάρα μέσα σε ένα τραγούδι
(ΑΚΟΥΣΤΕ) Το οποίο μεταξύ άλλων αφιερώνεται και στον πατέρα του Λουκά Νταράλα.
Το 1985 ο Γιώργος Νταλάρας παρουσίασε τον προσωπικό του δίσκο «Άπονα Μάτια».
Ο ερμηνευτής εμπιστευόταν στην μία πλευρά τους Χρήστο Γκάρτζο (μουσική) και Κώστα Κινδύνη (στίχοι-ποίηση) και στην άλλη το φιλαράκι του και γιο του Μάρκου Βαμβακάρη, ωραίο μπουζουξή και συνθέτη, Στέλιο Βαμβακάρη.
Εκείνος στηρίζονταν στην παράδοση και στο λόγο του Τάσου Λειβαδίτη, του Κώστα Κοφινιώτη και του Λευτέρη Χαψιάδη.
Ο τελευταίος υπογράφει και τους στίχους στο τελευταίο τραγούδι δίσκου με τον τίτλο «Εγώ είμαι γιος της Κοκκινιάς».
Μάλιστα ο Χαψιάδης στο οπισθόφυλλο αναγράφει την τριπλή αφιέρωσή των συντελεστών του τραγουδιού, στη μνήμη των πατεράδων τους Μάρκου Βαμβακάρη, Λουκά Νταράλα και Αλέκου Χαψιάδη.
Τα πρώτα βήματα, και όχι μόνο, του Γιώργου Νταλάρα είναι αποτυπωμένα εδώ!
Εμένα τα τραγούδια μου σαν μοιρολόγια μοιάζουν
Τον πόνο της ανατολής στη δύση κουβεντιάζουν.
Εγώ είμαι γιος της Κοκκινιάς, της προσφυγιάς εγγόνι
Και κλαίει η Σμύρνη μέσα μου σαν πληγωμένο αηδόνι.
Εμένα με νανούρισαν ταξίμια κι αμανέδες
Του Μάρκου τα ρεμπέτικα μέσα απ’ τους καφενέδες.