Υπάρχει απόφαση δικαστηρίου που δίνει απάντηση στο αν η ντομάτα είναι φρούτο ή λαχανικό
Το 1893, το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ αποφάσισε αν η ντομάτα είναι φρούτο ή λαχανικό.
Το 1893, το Ανώτατο Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών κλήθηκε να απαντήσει σε μια ερώτηση που θα φαινόταν αστεία αν δεν αφορούσε χρήματα: είναι η ντομάτα φρούτο ή λαχανικό; Η απόφαση δεν είχε να κάνει με τη γεύση ούτε με τη βοτανική. Είχε να κάνει με φόρους. Και τελικά, οι δικαστές αποφάσισαν πως η ντομάτα είναι λαχανικό. Με νόμο.
Η υπόθεση λεγόταν Nix v. Hedden και ξεκίνησε όταν μια οικογένεια εμπόρων, οι Nix, μήνυσαν έναν τελωνειακό υπάλληλο στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Ο λόγος ήταν ο φόρος εισαγωγής για τα λαχανικά. Σύμφωνα με τον νόμο των ΗΠΑ εκείνη την εποχή, τα φρούτα δεν φορολογούνταν. Τα λαχανικά όμως, ναι. Η οικογένεια Nix υποστήριξε ότι η ντομάτα είναι βοτανικά φρούτο, άρα δεν έπρεπε να φορολογηθεί. Και είχαν δίκιο. Αλλά δεν τους δικαίωσε το δικαστήριο.
Το Ανώτατο Δικαστήριο παραδέχτηκε ότι η ντομάτα, από επιστημονική άποψη, είναι φρούτο. Έχει σπόρους και αναπτύσσεται από το άνθος του φυτού. Όμως, στην απόφαση γράφτηκε το εξής:
«Στην καθομιλουμένη, στις αγορές και στα τραπέζια, η ντομάτα θεωρείται λαχανικό. Σερβίρεται με το κυρίως πιάτο, όχι με το επιδόρπιο.»
Και έτσι κρίθηκε: για σκοπούς δασμών και τελωνείου, η ντομάτα είναι λαχανικό. Η απόφαση ήταν ομόφωνη. Οι δικαστές δεν έκαναν επιστημονική ερμηνεία. Έκαναν πολιτισμική. Το τι είναι κάτι στη ζωή του κόσμου, μετρά περισσότερο απ’ το τι λέει η βοτανική.
Η απόφαση αυτή παραμένει σε ισχύ. Είναι ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα του πώς το δίκαιο δεν ερμηνεύει απλώς κανόνες. Ερμηνεύει και την καθημερινότητα. Η υπόθεση διδάσκεται σε νομικές σχολές ως παράδειγμα για τη διαφορά μεταξύ τεχνικής και κοινής έννοιας. Και παρότι έχουν περάσει πάνω από 130 χρόνια, εξακολουθεί να προκαλεί χαμόγελα — αλλά και θαυμασμό για τη νομική ακρίβεια.
Για την ιστορία: η μπανάνα, το αγγούρι και η μελιτζάνα είναι επίσης φρούτα από βοτανικής πλευράς. Αλλά αν ποτέ μπουν σε τελωνειακή διαμάχη, ίσως πρέπει να ετοιμαστούμε για ένα ακόμα κεφάλαιο στις πιο περίεργες αποφάσεις της δικαιοσύνης.