Άκης Τσοχατζόπουλος: Η αξία της συγγνώμης στο κρεβάτι του πόνου – Συγκλονίζει το μήνυμα του, λίγο πριν πεθάνει

Άκης Τσοχατζόπουλος: Από την γλύκα της εξουσίας, την οίηση, την πολιτική αποθέωση και τον πολυτελή βίο, έως την δίνη των σκανδάλων, την απομόνωση, τον μαρασμό και τέλος το κρεβάτι του πόνου που οδήγησε στον θάνατο. Πρώτα η ακμή, και μετά η βιολογική πτώση ενός ανθρώπου, που φέρνει την ταπείνωση και την ανάγκη για συγχώρεση. Η πορεία του Άκη Τσοχατζόπουλου, είναι μια πανομοιότυπη ιστορία που επαναλαμβάνεται στην πορεία κάθε ανθρώπινης ζωής, σε μικρότερη ή μεγαλύτερη κλίμακα.

Το μαγνητοσκοπημένο μήνυμα του Άκη Τσοχατζόπουλου λίγες εβδομάδες πριν ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ φύγει από τη ζωή, συγκλονίζει και προσφέρει τροφή για σκέψη και προβληματισμούς. Στο συγκινητικό βίντεο, βλέπουμε έναν άρρωστο και καταβεβλημένο Άκη Τσοχατζόπουλο, μια «σκιά» του ένδοξου εαυτού του, να ζητά συγγνώμη από τον γιο του Άκη και την Βίκυ Σταμάτη, για όποια στεναχώρια τους δημιούργησε.

«Άκη μου, είναι Δευτέρα πρωί – πρωί και αισθάνομαι την ανάγκη να σου ζητήσω συγγνώμη για όποια στεναχώρια σου δημιούργησα και εσένα και της μητέρας σου. Θα τα παλέψουμε μαζί όλα. Είσαι πάντα στην αγάπη μου», αναφέρει ο Άκης Τσοχατζόπουλος.

Σε κάθε κρεβάτι του πόνου, η ανάγκη για συγχώρεση είναι που παίρνει το απόλυτο προβάδισμα, και αφήνει πίσω όλες τις βιοτικές μέριμνες. Συγχώρεση από την οικογένεια, συγχώρεση από τον Θεό, ώστε να λάβουμε συγχώρεση του εαυτού μας για τα λάθη μας. Εκεί, στη μεγάλη πτώση, συνειδητοποιεί κανείς την ευτελή αξία των πραγμάτων που μονοπωλούν το ενδιαφέρον όταν υπάρχει η ασφάλεια της υγείας και της νεότητας. Το κρεβάτι του πόνου γίνεται «εργαστήρι» μετάνοιας, όπου αναπέμπονται οι πιο δυνατές προσευχές και οι πιο ειλικρινείς συγγνώμες.

Ένας άνθρωπος που υπήρξε «γίγαντας» της πολιτικής σκηνής, που έζησε τη χλιδή, την αναγνώριση και την εξουσία στο έπακρο, έγινε τελικά «επαίτης» μιας συγγνώμης που θα αλάφρωνε την καρδιά του. Ένας άνθρωπος που τα είχε όλα και τα απόλαυσε όλα, συνειδητοποίησε πως του έλειπε το βασικότερο, η ειρήνη με τον εαυτό του. Και αυτό είναι ένα μεγάλο δώρο που έρχεται μόνο με την ταπείνωση. Είτε την οικειοθελή, είτε την αναπόφευκτη, αναλόγως πως πορεύεται κανείς στη ζωή του.

Κάθε άνθρωπος, ό,τι και αν έχει πράξει, έχει δικαίωμα να ζητά τη συγχώρεση από τον Θεό, την οικογένεια του και όσους έχει πικράνει. Οι πνευματικοί νόμοι ακολουθούν άλλη ρότα, από τις άκαμπτες κοσμικές καταδίκες. Αυτή η συγχώρεση που αναζητούμε και λαμβάνουμε, άλλοτε στο τέλος της ζωής και άλλοτε νωρίτερα, τελικά αξίζει πολύ περισσότερο από κάθε υλικό αγαθό που «κοιμίζει» τη συνείδηση μας…

https://youtu.be/Y9sCnDAbAQg