Δολοφονία Κυριακής Γρίβα: Ισόβια στον 40χρονο με ομόφωνη απόφαση αλλά η οργή για τις κρατικές ευθύνες παραμένει
Ηθική δικαίωση για τους συγγενείς της αδικοχαμένης Κυριακής, αλλά οι ευθύνες γι' αυτή την τραγωδία δεν αρκεί να περιοριστούν σε αυτή την απόφαση
Ομόφωνα ένοχος κρίθηκε ο δράστης της δολοφονίας της Κυριακής Γρίβα, με το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο να του επιβάλλει ποινή ισόβιας κάθειρξης.
Υιοθετώντας την πρόταση της εισαγγελέως Βασιλικής Δημοπούλου, οι δικαστές δεν αναγνώρισαν κανένα ελαφρυντικό στη φρικιαστική πράξη του δολοφόνου, ο οποίος επαναλάμβανε στις καταθέσεις του ότι δεν είχε επίγνωση των όσων έκανε και ότι βρήκε την Κυριακή έξω από το Αστυνομικό Τμήμα των Αγίων Αναργύρων με σκοπό να βλάψει τον εαυτό του, μπροστά της.
Ειδικότερα, σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου, ο 40χρονος βρέθηκε ένοχος για ανθρωποκτονία από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, παράνομη οπλοφορία, οπλοχρησία και προμήθεια ναρκωτικών ουσιών προς ίδια χρήση. Πέρα από την ομόφωνη απόφαση για ισόβια κάθειρξη, του επιβλήθηκε και επιπλέον ποινή φυλάκισης 5 ετών και ενός μήνα. Επιβλήθηκε. επίσης χρηματική ποινή 1.000 ευρώ
Στο άκουσμα της απόφασης, οι συγγενείς της 28χρονης Κυριακής ξέσπασαν σε λυγμούς, ενώ ο πατέρας της στράφηκε προς τον δολοφόνο που στεκόταν ανέκφραστος και του είπε: «Βλέπεις Θανασάκη τι κατάφερες; Μα την έκανες φωτογραφία! Βλέπεις ανέκφραστος; Αναίσθητος για τα 25 χρόνια…».
Η αναμενόμενη απόφαση για τη στυγερή δολοφονία που σόκαρε την Ελλάδα ήταν μεν μια ηθική δικαίωση για την οικογένεια της αδικοχαμένης Κυριακής, ωστόσο η οργή των συγγενών για τις κρατικές ευθύνες δεν μπορεί να «σκεπαστεί» από μια καταδίκη. Αν το Αστυνομικό Τμήμα έκανε σωστά τη δουλειά του, σήμερα η Κυριακή θα ήταν ζωντανή. Αν δεν είχαν υπάρξει όλες αυτές οι υπηρεσιακές ολιγωρίες και ο ωχαδερφισμός ή έστω ακόμα και αν ο φρουρός του τμήματος είχε παρέμβει έγκαιρα (αντί να παραμείνει στο κουβούκλιο όσο η Κυριακή δεχόταν τις μαχαιριές), σήμερα πιθανότατα να μη μιλούσαμε για ανθρωποκτονία, αλλά για απόπειρα ανθρωποκτονίας που αποφεύχθηκε.
Οι γονείς της Κυριακής συνεχίζουν να ζουν έναν ανείπωτο εφιάλτη, ακούν ξανά και ξανά στα αυτιά τους τις απεγνωσμένες εκκλήσεις της κόρης τους, τη χυδαία απάντηση ότι «το περιπολικό δεν είναι ταξί» και τα ανατριχιαστικά ουρλιαχτά της δολοφονίας. Μάλιστα ο πατέρας της Κυριακής έβαζε στο Δικαστήριο από το κινητό του τα τελευταία λόγια της κόρης του, για να τα ακούει ο 40χρονος δολοφόνος. Την τελευταία συνομιλία της Κυριακής με την Άμεση Δράση, που δυστυχώς όχι μόνο δεν έδρασε άμεσα, αλλά δεν έδρασε ποτέ…
Και πέρα από τις υπηρεσιακές ευθύνες, ακόμα μεγαλύτερες είναι οι πολιτικές ευθύνες ενός υπουργείου Προστασίας του Πολίτη που απέτυχε παταγωδώς να προστατέψει μια νεαρή κοπέλα που κινδύνευε. Έπρεπε να χυθεί αίμα αθώου για να αποφασίσει ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης να αλλάξει το «δόγμα» της Αστυνομίας για τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας. Σταθερός στην αλαζονεία του και στην επιμονή του να μην αναλαμβάνει ποτέ τις ευθύνες του, ο υπουργός είχε χαρακτηρίσει τη δολοφονία της Κυριακής ως… «ατυχές περιστατικό» και «άστοχη διαχείριση».
«Όσοι αδιαφόρησαν για την Κυριακή, δεν ήταν απλοί περαστικοί — ήταν μέρος του προβλήματος. Δεν ζητώ εκδίκηση. Ζητώ ευθύνη», ήταν τα λόγια της μητέρας της Κυριακής, όταν ξεκινούσε αυτή η δίκη. Αυτά τα λόγια περιγράφουν όσο καλύτερα γίνεται αυτό που σκότωσε την Κυριακή και κάθε άλλη Κυριακή. Είναι ότι ζούμε σε ένα κράτος που οι υπεύθυνοι έχουν κάνει σύστημα το να δραπετεύουν από τις ευθύνες τους…