Έγκλημα στα Γλυκά Νερά: «Ήταν πολύ αγαπημένοι, με ενοχλούν τα σενάρια»

Ενημερώθηκε στις 31 Μάι 2021 - 16:29 Η Ελένη Μυλωνοπούλου, ψυχολόγος της αδικοχαμένης Καρολάιν, αναφέρθηκε σε εκείνη και την οικογένειά της.

Συντάκτης: Βαγγέλης Λάσκαρης Χρόνος ανάγνωσης: 5 λεπτά

Έγκλημα στα Γλυκά Νερά: Η Ελένη Μυλωνοπούλου, ψυχολόγος της αδικοχαμένης Καρολάιν, αναφέρθηκε σε εκείνη και την οικογένειά της.

Δολοφονία στα Γλυκά Νερά: Χαρακτήρισε απάνθρωπα τα σενάρια που κυκλοφορούν από την υπόθεση η κ. Μυλωνοπούλου, η οποία μίλησε για την υπόθεση.

«Μόνο τα καλύτερα έχω να πω γι’ αυτά τα παιδιά. Και για την Καρολάιν που ήταν παιδί. Με ενοχλούν όλα τα σενάρια που βγαίνουν, είναι απάνθρωπα και με στεναχωρούν.

Έρχονταν τα παιδιά και έφερναν το μωράκι τους τη Λυδία. Πάντα αγκαλιά. Ο Μπάμπης βιώνει το δικό του δράμα με αξιοπρέπεια και δεν ξέρω πόσο θα κρατήσει και δεν θα λυγίσει.

Ήταν πολύ υποστηρικτικός σύζυγος. Κλήθηκα να καταθέσω την αλήθεια. Η κοπέλα ήταν πολύ μικρή, είχε μια αποβολή και το παιδάκι γεννήθηκε πρόωρα και είχε ενοχές. Το είχε ξεπεράσει.

Ο σύζυγος της είχε πάρει το σκυλάκι δώρο. Τα Χριστούγεννα το πήρε και ήταν μωρό. Η Καρολάιν αγαπούσε τα ζώα. Και επειδή έχω και εγώ, της έδινα συμβουλές. Ήταν ένα εξαιρετικό ζευγάρι», δήλωσε στην ιστοσελίδα protothema.gr.

«Η ψυχολόγος ξέρει και λέει αυτό που βλέπει. Και η ψυχολόγος βλέπει πίσω από τα χαμόγελα και καταλαβαίνει αν αυτό που βλέπει είναι ψεύτικο. Και κάποια στιγμή στον ψυχολόγο ο άνθρωπος σπάει. Η Καρολάιν δεν είχε τίποτα.

Ήταν ένα κοριτσάκι 20 ετών που στο μυαλουδάκι του όλα φαίνονταν βουνό. Είχε ένα μωράκι και είχε αγωνία. Ήταν πολύ καλή μάνα. Το θήλαζε το παιδάκι της, είχε το άγχος να προλάβει να το ταΐσει, να ξεκινήσει και πάλι τη σχολή της που την είχε αφήσει», προσέθεσε.

Για την αγορά του οικοπέδου είπε: «Χαίρονταν πάρα πολύ. Το έψαχναν μήνες το οικόπεδο. Η Καρολάιν ήταν ευτυχισμένη. Ήταν η χαρά της να φτιάξει το σπίτι της. Και αυτά η Καρολάιν τα έλεγε. Τη συμβούλευα “βρε παιδί μου, μη μιλάς. Πας να φτιάξεις τα νύχια σου. Μη μιλάς. Δεν ξέρεις ποιος είναι δίπλα σου. Σε κοιτάνε με μισό μάτι”.

Αυτός είναι ο κόσμος μας… Κακός. Και αυτό το μίσος και η ζήλια είναι κοινωνικό φαινόμενο. Επίσης κάτι άλλο που θέλω να πω για όσα ακούγονται περί ασφάλειας ζωής. Η Καρολάιν δεν μου είχε αναφέρει ποτέ κάτι τέτοιο.

Δεν ξέρω από πού προκύπτει αυτό, αλλά είναι ένα ψέμα. Και πρέπει να έχουμε και κοινή λογική. Για να κάνει κάποιος ασφάλεια 1 εκατ. ευρώ, που λένε ότι την έκανε ο πατέρας της, ο πατέρας της είναι ένας άνθρωπος κατάκοιτος, με πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας.

Η μητέρα της είναι μια αξιέπαινη γυναίκα, που από την πρώτη στιγμή που ήρθε στην Ελλάδα δούλευε και ό,τι έκανε το έκανε με τα χέρια της. Πώς λοιπόν κάνεις μια ασφάλεια 1 εκατ. ευρώ; Πόσο πρέπει να δίνεις τον μήνα; Και γιατί ένα παιδί 20 ετών να κάνει τέτοια ασφάλεια; Αυτό υπερβαίνει τη λογική.

Η Καρολάιν δεν μου είχε αναφέρει ποτέ κάτι τέτοιο. Και η Καρολάιν ήταν ένα παιδί που μιλούσε. Ό,τι είχε το έλεγε. Και θα σας πω και κάτι… Ήταν ένα κοριτσάκι έξω καρδιά, που ό,τι είχε το έλεγε. Και πάντα τη συμβούλευα: “Μη μιλάς τόσο πολύ. Μη λες τι κάνεις στη ζωή σου. Ο κόσμος είναι κακός και ζηλεύει… Μη μιλάς. Ζηλεύουν την ευτυχία σου”».

Για το τελευταίο διάστημα της ζωής της Καρολάιν, τόνισε: «Είχε βάλει ένα πλάνο. Ήθελε να μεγαλώσει το παιδάκι της και να συνεχίσει τη σχολή της. Τα παιδιά είχαν βάλει ένα πλάνο. Γιατί και ο Μπάμπης ήθελε να σπουδάσει. Να τελειώσει τη σχολή της. Είχαν βάλει πλάνο. Να μεγαλώσει το παιδάκι, να κάνουν το σπίτι, και μετά να συνεχίσει τη σχολή της. Ο Μπάμπης ήθελε να τελειώσει τη σχολή της η Καρολάιν. Το ήθελε. Και το είχαμε συζητήσει αυτό.

Της είχε πει: “Το παιδί θα μεγαλώσει κι εσύ θα πρέπει να ασχοληθείς με κάτι”. Στο μυαλουδάκι της ήταν όλα χαοτικά σε αυτή την ηλικία, όμως ο Μπάμπης ήταν πολύ υποστηρικτικός. Η Καρολάιν ήταν ένα πολυτάλαντο παιδί. Ήθελε να συνεχίσει τις σπουδές της, να μεγαλώσει το παιδί της και να βάλει ένα πλάνο. Ελεγε τι θα κάνει με το κοριτσάκι, αν θα πάει σε σταθμό, να πάρει μια γυναίκα, και ο Μπάμπης τη στήριζε, της παρείχε τα πάντα.

Άκουσα πράγματα αδιανόητα. Θα σας πω το εξής: Αν ένα ζευγάρι έχει πρόβλημα, η γυναίκα το εμπιστεύεται. Τόσους μήνες που έβλεπα την Καρολάιν θα μου έλεγε αν είχε κάποιο θέμα. Στον ψυχολόγο ξεδιπλώνεις την ψυχή σου. Και αν δεν το κάνεις στη αρχή, αυτό θα φανεί.

Λέω σε όλους ότι η κοπέλα δεν είχε πρόβλημα και όλοι αναρωτιούνται. Η κοπέλα αυτή ήταν τόσο αυθόρμητη, ένα παιδί γελαστό. Ένα γλυκύτατο παιδί, που στην ηλικία αυτή αν υπήρχε το παραμικρό πρόβλημα θα μου το έλεγε.

Αυτό και μόνο. Έρχονταν μήνες. Αφού το μωρό το έφερναν με το καρότσι στο ιατρείο. Δεν ερχόταν ποτέ μόνη της. Δεν ερχόταν ποτέ μόνος του. Πάντα οι τρεις τους. Ήταν πολύ δεμένοι. Τα συζητούσαμε όλα. Η Καρολάιν αισθανόταν πάρα πολύ καλά.

Είχε τη Λυδία που μεγάλωνε, είχε τον Μπάμπη δίπλα της, θα ερχόταν η ώρα που θα έπρεπε να διαχειριστεί τις σπουδές της και οπότε πάλι θα τα βάζαμε σε ένα πρόγραμμα. Είχαμε άριστη συνεργασία.

Η Καρολάιν ήταν ένα πλάσμα πολυτάλαντο. Της άρεσε πολύ η ζαχαροπλαστική. Της έλεγα: “Λοιπόν, να μάθεις ζαχαροπλαστική, να μας κάνεις γλυκά”. Ήμουν η ψυχολόγος της και η φίλη της, γιατί το κοριτσάκι δεν είχε εδώ φίλες. Ήταν όλες οι φίλες της στην Αλόννησο και εδώ ήταν όλη την ημέρα με το παιδί της.

Ήταν πολύ καλή μανούλα. Είχε ένα χαμόγελο για όλους. Ήταν ευγενής με όλους. Και ο Μπάμπης. Η κοπέλα ήταν μέσα σε όλα. Μου έλεγε τα πάντα. Πώς γνώρισε τον Μπάμπη… Αν υπήρχε το παραμικρό θα το ήξερα. Και τη Λυδία μέσα στο γραφείο την είχαμε».