«Όταν ο ήρωας μαρτυρεί…»

Το μαρτύριο ενός ήρωα για την Πατρίδα, αποτελεί στιγμή θρήνου και δοκιμασίας για όλο το Έθνος, διότι αυτό είναι που διώκεται στο πρόσωπό του. Παράλληλα, είναι ιερή ώρα, διότι αυτός θυσιάζεται, προσφέρει δηλαδή τον εαυτό του στο βωμό της Πατρίδος και σταδιακά βαδίζει προς την αθανασία. Τέλος, αποτελεί και εθνικό σάλπισμα, που εγείρει την εθνική συνείδηση και καλεί όλους τους Έλληνες σε εγρήγορση.

Το παρακάτω ποίημα αναφέρεται στα συναισθήματα των Ελλήνων, απέναντι στους μαρτυρούντες ομοεθνείς τους, τους οποίους συμπονούν με τον τρόπο τους. Η θλίψη τους αυτή, όμως, αντί να σβήσει το Εθνικό τους φρόνημα, το αναζωπυρώνει, καθώς μετατρέπεται σε αγανάκτηση κατά των πολεμίων- ανθελλήνων, και ισχυροποιεί την τάση για μίμηση των ηρώων αυτών, από τους οποίους κάποιοι εμπνέονται και όλοι μαζί εξυψώνουν το Έθνος.

«Όταν ο ήρωας μαρτυρεί…»

Όταν ο ήρωας μαρτυρεί,

μοιάζει ο ήλιος να μην λάμπει,

θανάτου να ‘ν’ πηγή,

λες κι έπεσε σκοτάδι.

✶✶✶

Όταν ο ήρωας μαρτυρεί,

το Έθνος όλο δακρύζει,

μα τον Θεό παρακαλεί,

την θέλησή του να στηρίζει.

✶✶✶

Όταν ο ήρωας μαρτυρεί,

διάπλατα θέλεις να ανοίξει,

η ιερή των Ελλήνων γη,

στα σπλάχνα να τον κρύψει.

✶✶✶

Θέλεις στ’ αλήθεια ν’ ανοιχτεί,

σαν μάνα να τ’ αγκαλιάσει,

τόσο ώστε να ζει,

μη τη ζωή του χάσει.

✶✶✶

Όταν ο ήρωας μαρτυρεί,

μοιάζει να σβήνουν όλα,

σαν η πνοή να χει κοπεί,

σαν σταματά η ώρα.

✶✶✶

Όταν ο ήρωας μαρτυρεί,

τα  μάτια ποιος Έλλην να κλείσει;

Να σιγήσει –στ’ αλήθεια– ποιος μπορεί,

μπρος σ΄ αυτή τη φρίκη;

✶✶✶

Όταν ο ήρωας μαρτυρεί,

θέλεις φτερά να ‘χε στα πόδια,

σαν ουρανού λεύτερο πουλί,

 να πετάξει τούτη την ώρα.

✶✶✶

Στην καρδιά σου, ανοίγει πληγή,

φλέγεσαι, το νιώθεις!

Θάρρους γίνεται πηγή,

δρόμοι στρώνονται δόξης.

✶✶✶

Όταν ο ήρωας μαρτυρεί…