Συγκλονίζει γιατρός στη Βρετανία: «Μακάρι να μπορούσα να ξεχάσω τα πρόσωπα όσων είδα να πεθαίνουν»

Σε μία συγκλονιστική του μαρτυρία, που φιλοξενείται από την κυριακάτικη Daily Mail, ένας γιατρός στη Βρετανία λέει «μακάρι να μπορούσα να ξεχάσω τα πρόσωπα όλων όσων είδα να πεθαίνουν την περασμένη εβδομάδα», αναφερόμενος στα θύματα του κορονοϊού που ολοένα και αυξάνονται στην χώρα του Μπόρις Τζόνσον.

Σε αυτήν την ανατριχιαστική μαρτυρία από την «πρώτη γραμμή» της αντιμετώπισης της πανδημίας στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο εν λόγω γιατρός (που δεν κατονομάζεται) περιγράφει πώς ο νέος κορονοϊός που προκαλεί την ασθένεια Covid-19 «χτύπησε» με σφοδρότητα τις περασμένες μέρες ένα μεγάλο νοσοκομείο του Λονδίνου, όπου εργάζεται. Το αποτέλεσμα ανάλογο με την κατάσταση σε δεκάδες χώρες του πλανήτη: Γιατροί και νοσοκόμες να παρακολουθούν ανήμποροι ασθενείς να πασχίζουν να πάρουν ανάσα, και να βλέπουν κάποιους να ξεψυχούν, χωρίς να μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα για να τους σώσουν.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Κορονοϊός: Η UEFA στον κόσμο της!

«Έχετε δει ποτέ κάποιον να πασχίζει να πάρει τις τελευταίες του ανάσες; Δεν είναι κάτι που έχουν αντικρίσει πολλοί, αλλά εκείνοι που το έχουν βιώσει δεν ξεχνούν ποτέ τη φρίκη. Μακάρι να μπορούσα να ξεχάσω τα πρόσωπα όλων όσων είδα να πεθαίνουν την περασμένη εβδομάδα. Η έκφραση πανικού σε κάθε πρόσωπο, ο ήχος που κάνουν οι άνθρωποι όταν προσπαθούν απεγνωσμένα, και αποτυγχάνουν, να βάλουν οξυγόνο στα πνευμόνια τους. Δεν είναι κάτι που ξεχνάς», αναφέρει ο γιατρός στην σοκαριστική του περιγραφή.

Και συνεχίζει περιγράφοντας τη στιγμή που «ξεκίνησε ο εφιάλτης» στο νοσοκομείο όπου εργάζεται. «Ήταν λίγο μετά το μεσημέρι το περασμένο Σάββατο. Ο δέκτης τηλεειδοποίησής μου άρχισε να χτυπά, ενημερώνοντάς με ότι ένας ασθενής εμφάνιζε αναπνευστική δυσχέρεια. Έτσι έτρεξα στην άλλη πλευρά του νοσοκομείου για να βοηθήσω έναν άνδρα γύρω στα 70 με Covid-19, του οποίου η καρδιά είχε πάψει να χτυπά. Φτάνοντας, αντίκρισα μια εικόνα απόλυτου πανικού. Το προσωπικό, χωρίς να ευθύνεται, ήταν διστακτικό ως προς το πώς ακριβώς έπρεπε να ενεργήσουμε.

Ήταν μια αρχική ένδειξη για το πόσο τρομερά απροετοίμαστοι είμαστε ως χώρα να αντιμετωπίσουμε τον ιό. Οι μαλάξεις για την ανάνηψή του απέβησαν άκαρπες. Μαζί με δύο νοσηλεύτριες, έναν έμπειρο γιατρό και έναν αναισθησιολόγο, ήμασταν ανήμποροι ενώ ο Covid-19 έκλεβε μια ζωή μπροστά στα μάτια μας. Αγωνιζόταν να ανασάνει με κάθε ίχνος ζωής που του είχε απομείνει. Μπορούσα να διακρίνω τον τρόμο στα μάτια του. Γνώριζε».