Ο άνδρας που πέθανε πάνω στο άλογο και τερμάτισε πρώτος σε ιπποδρομία το 1923
Ένας σταβλίτης στη Νέα Υόρκη ανεβαίνει στη σέλα του Sweet Kiss και χαρίζει στην ιστορία τον πιο παράδοξο τερματισμό
Ένας σταβλίτης ζητά μια ευκαιρία. Ο Frank Hayes δουλεύει με άλογα στη Νέα Υόρκη και του προτείνουν να ανέβει στη σέλα του Sweet Kiss. Δεν είναι γνωστός αναβάτης. Θέλει απλώς να δοκιμάσει. Η κούρσα χαρακτηρίζεται δύσκολη. Οι πιθανότητες μικρές. Το κοινό περιμένει μια ήσυχη συμμετοχή. Για να μπει στην εκκίνηση πρέπει να πιάσει το ζητούμενο βάρος. Τρέχει γύρω από τους στάβλους. Ιδρώνει. Πίνει ελάχιστο νερό. Κουράζεται αλλά ανεβαίνει στο άλογο. Στη γραμμή εκκίνησης δείχνει αδύναμος όμως συγκεντρωμένος. Το Sweet Kiss ακούει τις μικρές κινήσεις του και μπαίνει στο ρυθμό.
Η κούρσα ανοίγει γρήγορα. Στροφές. Εμπόδια. Το πλήθος σηκώνεται καθώς το outsider πλησιάζει τους μπροστινούς. Ο Hayes κρατά χαμηλή θέση. Τα χέρια του δουλεύουν μηχανικά. Τα πόδια του στηρίζουν κάθε αλλαγή. Το ζευγάρι περνάει ακόμη ένα φράχτη. Η διαφορά μικραίνει. Μυρίζει ανατροπή.
Κάπου εκεί το σώμα προδίδει τον Hayes. Υφίσταται ανακοπή. Δεν γλιστρά. Μένει καθισμένος στη σέλα. Το άλογο συνεχίζει τη γραμμή του όπως έμαθε στις προπονήσεις. Ο ρυθμός δεν πέφτει. Η ευθεία τερματισμού πλησιάζει. Το Sweet Kiss περνά πρώτο από τη γραμμή. Το στάδιο βουίζει.Οι αξιωματούχοι πλησιάζουν για συγχαρητήρια. Διαπιστώνουν ότι ο αναβάτης δεν αντιδρά. Δεν έχει σφυγμό. Η νίκη καταγράφεται κανονικά επειδή ο τερματισμός έχει ολοκληρωθεί. Το γεγονός γίνεται πρωτοσέλιδο. Ένας άνθρωπος κερδίζει ιπποδρομία ενώ έχει ήδη φύγει από τη ζωή. Η ιστορία παγώνει τους πάντες.
Ο Hayes είναι μόλις 22 ετών σύμφωνα με τα αρχεία. Δεν είχε ξανακερδίσει κούρσα. Είχε όμως ζήσει δίπλα στα άλογα. Έτρεφε. Καθάριζε. Προπονούσε. Εκείνη την ημέρα βρέθηκε στο κέντρο της σκηνής. Το άλογο που ίππευσε γίνεται συνώνυμο της ιστορίας. Το αποκαλούν από τότε Sweet Kiss of Death.
Η κηδεία γίνεται τρεις ημέρες αργότερα. Με τη στολή του αγώνα. Στον κόσμο των ιπποδρομιών μένει ένα παράδειγμα για το πόσο σκληρές είναι οι απαιτήσεις. Η διαχείριση βάρους. Η αντοχή. Η πειθαρχία. Τα όρια του σώματος. Πίσω από κάθε κούρσα κρύβονται ατελείωτες ώρες δουλειάς που σπάνια φαίνονται.
Γρηγόρης Κεντητός
Γράφω για πράγματα που με συναρπάζουν, αλλά φροντίζω πάντα να τα ερευνώ σαν να τα μελετούσα για πρώτη φορά. Αναζητώ τη σύνδεση ανάμεσα στο χθες και το σήμερα, το ανθρώπινο μέσα στο ακαδημαϊκό, και τη γνώση που μπορεί να μεταφερθεί με τρόπο απλό, ακριβή και ζωντανό. Είτε πρόκειται για έναν αρχαίο πόλεμο είτε για ένα φαινόμενο της εποχής μας, στηρίζομαι πάντα σε πρωτογενές υλικό, πραγματικές πηγές και σοβαρή τεκμηρίωση. Θέλω κάθε κείμενο να αξίζει τον χρόνο του αναγνώστη — και τον δικό μου.
για άμεση κι έγκυρη ενημέρωση.
