Ο ερμηνευτής και άνθρωπος Μιχάλης Μενιδιάτης, όπως τον γνώρισα

Ο Μιχάλης Μενιδιάτης γεννήθηκε στις 29 Ιουνίου 1932 και έφυγε από κοντά μας στις 21 Αυγούστου 2012

Το 2016 παρουσίασα τη βιογραφία του  «Μιχάλης Μενιδιάτης: Πετραδάκι Πετραδάκι έως την κορυφή» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μένανδρος.

Την έκδοση προλογίζουν ο αλησμόνητος Μίμης Πλέσσας και ο Χρήστος Νικολόπουλος και με το δικό του τρόπο ο Διονύσης Σαββόπουλος.

Συνοδεύεται από πλούσιο και σπάνιο φωτογραφικό υλικό όπου μαζί με το Μενιδιάτη φιγουράρουν κορυφαίες μορφές του ελληνικού πολιτισμού και όχι μόνο.

Ένα πανόραμα του λαϊκού τραγουδιού από τα μεταπολεμικά χρόνια μέχρι και τις τελευταίες ανάσες του περασμένου αιώνα και όχι μόνο.

Ο Μενιδιάτης αναδείχτηκε στις αρχές του ’60 με συνθέσεις του μέντορά του Απόστολου Καλδάρα. Νωρίτερα είχε μοιραστεί το πάλκο με πρωτοπόρους όπως ο Μάρκος Βαμβακάρης, ο Γιώργος Μπάτης, ο Γεράσιμος Κλουβάτος, ο θρυλικός Δημήτρης Στεργίου (Μπέμπης), ο Γιώργος Λαύκας, ο Τάκης Μπίνης κ.ά.

Στη δεκαετία του ’60 ο Μενιδιάτης μεγαλούργησε αφού εκτός από δημιουργίες του Καλδάρα (Μην περιμένεις πια, Λίγο λίγο θα με συνηθίσεις, Περιφρόνα με γλυκιά μου κ.ά) συχνά σε στίχους της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου (Πετραδάκι πετραδάκι) τραγούδησε μεγάλα σουξέ του Μανώλη Χιώτη (Αγωνίες), του Γιάννη Καραμπεσίνη (Πήραν τα στήθια μου φωτιά), του Νίκου Καρανικόλα (Ξημέρωσε καλή μου) και του Άκη Πάνου (Είδα τα μάτια σου κλαμένα, Παράνομη αγάπη) που υπήρξε επίσης δάσκαλός του. Και στα χρόνια του ’70 αλλά και του ’80 ο Μιχάλης Μενιδιάτης είχε δυνατές στιγμές μέσα από πρωτότυπες εγγραφές και επανεκτελέσεις (Ούτε ώρα αναβολή, Χαρικλάκι, Που να ‘ναι τέτοια ώρα η αγάπη μου, Ένα τραγούδι πες μου ακόμα, Στο κάτω κάτω της γραφής κ.ά).

Η χάρη του Μενιδιάτη έφτασε και στον περίφημο «Λαϊκό τραγουδιστή» του Διονύση Σαββόπουλου για τις ανάγκες της ταινίας του Παντελή Βούλγαρη Happy Day ενώ τραγούδησε και Μίμη Πλέσσα, Γιάννη Μαρκόπουλο αλλά και Σταμάτη Κραουνάκη. Και βέβαια και Σούκα, Νικολόπουλο, Μουσαφίρη και όχι μόνο.

Απ’ τα κομβικά σημεία της διαδρομής του και το κέντρο «Φαντασία», που αποτέλεσε για δεκαετίες στολίδι της νυχτερινής διασκέδασης απ’ όπου παρέλασε σχεδόν όλο το ελληνικό τραγούδι (Τσιτσάνης, Παπαϊωάννου, Ζαμπέτας, Λύδια, Πόλυ Πάνου, Διονυσίου, Δούκισσα, Λίντα, Μοσχολιού, Βοσκόπουλος, Μπιθικώτσης, Μαρινέλλα, Σακελλαρίου, Καλατζής, Μητροπάνος, Πάριος, Διαμάντη, Χριστοδουλόπουλος, Μακεδόνας, Βίσση κ.ά) αλλά και προσωπικότητες της καλλιτεχνικής και κοινωνικοπολιτικής ζωής του τόπου (απ’ τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και τον Ανδρέα Παπανδρέου μέχρι την Αλίκη Βουγιουκλάκη και το Νίκο Γκάλη). Ακόμη και διεθνείς αστέρες διάβηκαν τις πύλες της (Μπένι Χιλ, Τζέιμς Κόμπερν, Τέλι Σαβάλας, Γκρέις Τζόουνς κ.ά.) Μέχρι και ο Στρατάρχης Τίτο στην επίσκεψή του στην Ελλάδα είδε και λίγο από… «Φαντασία». Εκεί εμφανιζόταν ανελλιπώς ο Μενιδιάτης, αφού το μαγαζί ήταν οικογενειακή επιχείρηση με προμετωπίδα τον αδελφό του Κοσμά Καλογράνη.

Ο Μιχάλης Μενιδιάτης με το γιο του Χρήστο που προεκτείνει με το δικό του τρόπο στις μέρες μας την πατρική καλλιτεχνική κληρονομιά…

Γνώρισα ένας άνθρωπο ευφυή, με φιλοσοφία ζωής, διαύγεια, διορατικότητα, σεβασμό για το κάθε τι και χιούμορ ευρηματικό. Λάτρευε την οικογένειά του όπως ακριβώς τον λάτρευαν και όλα τα μέλη αυτής.

Μιλούσες μαζί του και γινόσουν πλουσιότερος. Κιμπάρης, ωραίος, περήφανος με τη σωστή έννοια της λέξης, γενναιόδωρος, ευγενής. Και δεν είναι λόγια τα παραπάνω, αλλά αλήθειες που… τις είδα και τις έζησα.