Ο σύζυγός της της έκανε δώρο ένα από τα αρχαιότερα μνημεία του κόσμου. Ευτυχώς δεν χάρηκε καθόλου.
Πήγε να της πάρει καρέκλες. Της πήρε το Stonehenge. Εκείνη δεν το ήθελε. Κι έτσι αυτός το δώρισε στο κράτος. Και όλοι εμείς του χρωστάμε ένα από τα αρχαιότερα μνημεία του κόσμου.
Το 1915, στην Αγγλία του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ένας άντρας πήγε σε δημοπρασία για να αγοράσει καρέκλες για τη γυναίκα του. Έφυγε με το Stonehenge. Ναι, αυτό το Stonehenge. Και το έκανε δώρο γενεθλίων. Εκείνη, λένε, «δεν ενθουσιάστηκε».
Ο δικηγόρος Cecil Chubb γεννήθηκε στο Shrewton, λίγα χιλιόμετρα από τον αρχαιολογικό χώρο. Ο πατέρας του ήταν σαγματοποιός, αλλά κατάφερε να στείλει τον γιο του για σπουδές. Ο Cecil έκανε καριέρα, παντρεύτηκε την εύπορη Mary Bella Alice Finch και ζούσαν μια άνετη, ήσυχη ζωή. Μέχρι που τον έστειλε η σύζυγός του στο Salisbury για μια δημοπρασία με έπιπλα. Είχε δει κάτι καρέκλες που της άρεσαν.
Στην ίδια δημοπρασία, το Stonehenge ήταν ο Λαχνός 15. Περιγραφόταν ως «ιερός τόπος αφιερωμένος στην παρατήρηση του ήλιου». Τα πρώτα πονταρίσματα ξεκίνησαν στις 5.000 λίρες. Ο Chubb μπήκε στο παιχνίδι. Πήγε στις 6.600 λίρες – σημερινά λεφτά, περίπου 600.000 ευρώ. Κανείς δεν τον σταμάτησε. Και ξαφνικά, χωρίς να το έχει προγραμματίσει, έγινε ο νέος ιδιοκτήτης του πιο μυστηριώδους μνημείου της Βρετανίας.
Η σύζυγός του δεν χάρηκε. Δεν το ήθελε. Δεν το έβρισκε πρακτικό. Δεν είχε που να το βάλει. Εκείνος ισχυρίστηκε ότι δεν το έκανε μόνο για χάρη της – αλλά και από πατριωτικό καθήκον. Λέγεται ότι ο άλλος διεκδικητής ήταν Αμερικανός συλλέκτης, που σκόπευε να το αποσυναρμολογήσει και να το μεταφέρει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Chubb του το στέρησε. Το έσωσε.
Τρία χρόνια αργότερα, το 1918, ο Chubb χάρισε το Stonehenge στο βρετανικό κράτος. Έθεσε μόνο τρεις όρους: να μη χτιστεί τίποτα γύρω του, οι κάτοικοι της περιοχής να έχουν ελεύθερη πρόσβαση για πάντα και το εισιτήριο για όλους τους άλλους να μην ξεπερνά το ένα σελίνι.
Το 1919, ο βασιλιάς Γεώργιος Ε’ τον τίμησε. Ο Cecil Chubb έγινε Sir Cecil Herbert Edward Chubb, πρώτος βαρόνος του Stonehenge. Ήταν ο μόνος άνθρωπος στη σύγχρονη ιστορία που αγόρασε το μνημείο — και δεν το κράτησε για τον εαυτό του.
Έσωσε το Stonehenge από την ιδιωτικοποίηση. Όχι επειδή το είχε σχεδιάσει. Αλλά επειδή δεν αγόρασε τις σωστές καρέκλες.