Όταν επιχείρησαν να «δολοφονήσουν» τον Μάνο Χατζιδάκι

Τον Αύγουστο του 2023 το περίφημο περιοδικό Γαστρονόμος, που κυκλοφορεί με την Καθημερινή της Κυριακής πραγματοποιούσε το αφιέρωμα «Ζήτω η Ντομάτα» με 80 κατακόκκινες συνταγές και την υποσημείωση στο εξώφυλλο «Λερωθείτε υπεύθυνα».

Στο τεύχος αυτό ο πηγαίος συνθέτης Δημήτρης Παπαδημητρίου με υποδέχτηκε στην κουζίνα του και μαγείρεψε γεμιστά, μια ασυναγώνιστη σούπα αστακοκαραβίδας και αχινομακαρονάδα.

Μας συντρόφευσαν ο πολυβραβευμένος φωτογράφος Δημήτρης Βλάικος και ο συνεργάτης του Αντώνης Καβούρης.

Παράλληλα ο Δημήτρης Παπαδημητρίου μας εξιστόρησε μνήμες και μυστικά της μουσικής και μαγειρικής του τέχνης ενώ μας αποκάλυψε πως κόντεψε να  «δολοφονήσει» τον Μάνο Χατζιδάκι.

Μου είπε χαρακτηριστικά ο Δημήτρης Παπαδημητρίου:

«Ο Χατζιδάκις έτρωγε… Ήμουν 19 με 20 ετών. Μιλάμε πλέον στον ενικό κατόπιν επιμονής του. Κάποιες φορές με καλούσε στο τηλέφωνο…

-Τι κάνεις;

-Καλά

-Που είσαι;

-Στο δωμάτιό μου.

-Ποιος άλλος είναι μαζί σου στο σπίτι;

-Η μητέρα μου

-Α… Τι κάνει εκείνη;

-Μαγειρεύει.

-Είναι καλή μαγείρισσα;

-Πολύ καλή.

-Τι ξέρει να κάνει καλά;

-Τα πάντα.

-Και γλυκά;

-Βέβαια

-Όπως;

Φωνάζω τη μητέρα μου:

-Μαμά τι μαγειρεύεις τώρα;

-Μπαμπά, μου απαντά εκείνη.

Το λέω στο Χατζιδάκι. Τρελαίνεται! Αύριο στις 5.10 να μου το φέρεις σπίτι… μου απαντά.

Μέναμε στο Φάληρο… Ως Πειραιώτης για μένα ή Αθήνα ήταν τότε άλλο κράτος. Πήρα ταξί. Το γλυκό ήταν μέσα σε ένα ειδικό ψηλό τάπερ. Είμαι ακριβής και αγχωμένος. Χτυπάω το κουδούνι. Μου ανοίγει χωρίς να ρωτήσει ποιος είμαι. Ανεβαίνω τα σκαλιά. Ανοίγει την πόρτα, είναι με τη ρόμπα του, παίρνει το… δώρο του με ευχαριστεί και μου την κλείνει. Απόρησα. Υπό λογικές συνθήκες θα καθόμουνα κοντά του μέχρι τις τρεις το πρωί… Θα παίζαμε τάβλι, θα μιλούσαμε… Κατοικοέδρευα εκεί. Έμεινα αποσβολωμένος. Είχα διώξει και τον ταξιτζή… Το βράδυ, ώρα φαγητού, πήγα στον «Κισσό» κοντά σχετικά στον «Μαγεμένο Αυλό». Πάντα καθόμουν δίπλα του. Όταν φύγαν οι περισσότεροι, γυρίζει και μου λέει: Έξοχο γλυκό, πες στη μητέρα σου την ευχαριστώ πάρα πολύ.

Την επόμενη μέρα χτυπάει ξανά το τηλέφωνο. Υπόψιν σπίτι μας η τούρτα σοκαλατίνα ήταν… κάτι δεδομένο. Υπήρχε σε καθημερινή σχεδόν βάση.

-Μετέφερες τις ευχαριστίες στη μητέρα σου;

-Βέβαια

-Τι ετοιμάζει;

-Νουγκατίνα;

Ο Μάνος βρίσκεται σε ντελίριο ενθουσιασμού: Να μου φέρεις… Και του πήγα και του ξαναπήγα…

Αργότερα, συζητώντας στην «χατζιδακική» παρέα, μιλώντας για τα προσωπικά μας ο Γιώργος Θεοφανόπουλος-Χατζιδάκις μου τονίζει πόσο τυχερός είμαι που η μητέρα μου είναι καλή μαγείρισσα. Αυτό προέκυψε μέσα από δική μου παραδοχή στο πλαίσιο της κουβέντας. Θεωρώ όμως πως αφού ζουν στο ίδιο σπίτι γνωρίζει τα τραταρίσματά μας στο Μάνο. Μάλιστα του λέω: Καλά με δουλεύεις, δυο βδομάδες γλυκά από τη μάνα μου τρώτε!

Ταραγμένος μου απαντά: Δεν ξέρεις πως ο Μάνος έχει ζάχαρο!

Κι έτσι κόπηκαν τα γλυκά και σώθηκε ο Χατζιδάκις απ’ την ακούσια δολοφονία μου. Φρόντιζε με ένα σωρό προφάσεις να διώχνει όποιον άλλο ήταν κοντά του, να παραλαμβάνει τα γλυκά και να τα καταβροχθίζει…»

Πηγή: Γαστρονόμος,  τεύχος 209, Αύγουστος 2023