Ποια γίνεται η Πρώτη Κυρία της Αμερικής αν ο Πρόεδρος είναι ανύπαντρος ή χήρος
Από τον Τζέιμς Μπιουκάναν μέχρι τον Τόμας Τζέφερσον, όταν ο Πρόεδρος των ΗΠΑ δεν είχε σύζυγο
Ο Λευκός Οίκος έχει φιλοξενήσει πολλές ιστορίες, αλλά κάποιες από αυτές ξεφεύγουν από το κλασικό πρότυπο της προεδρικής οικογένειας. Η θέση της Πρώτης Κυρίας θεωρείται αναπόσπαστο κομμάτι της αμερικανικής πολιτικής ζωής, με τον ρόλο της να επηρεάζει τόσο το κοινωνικό όσο και το πολιτικό σκηνικό της χώρας. Τι συμβαίνει όμως όταν ένας Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών είναι ανύπαντρος ή χήρος; Ποιος αναλαμβάνει τα καθήκοντα της Πρώτης Κυρίας;
Ο Τζέιμς Μπιουκάναν, ο μοναδικός Πρόεδρος των ΗΠΑ που δεν παντρεύτηκε ποτέ, είχε ήδη καταλάβει ότι η απουσία συζύγου θα δημιουργούσε ένα κενό στις κοινωνικές εκδηλώσεις του Λευκού Οίκου. Ο ρόλος της οικοδέσποινας έπεσε στους ώμους της ανιψιάς του, Χάριετ Λέιν. Δεν ήταν μια απλή τυπική επιλογή. Η Λέιν είχε μεγαλώσει κοντά στον θείο της και διέθετε την ευφυΐα και τη χάρη που απαιτούσε ο ρόλος. Πολύ σύντομα, έγινε ιδιαίτερα αγαπητή στον αμερικανικό λαό, ενώ οι εφημερίδες την περιέγραφαν ως την πιο κομψή και επιδραστική οικοδέσποινα που είχε γνωρίσει ο Λευκός Οίκος μέχρι τότε.
Ο Τόμας Τζέφερσον, ο τρίτος Πρόεδρος των ΗΠΑ, βρέθηκε σε διαφορετική αλλά εξίσου απαιτητική θέση. Χήρος από το 1782, ανέλαβε την προεδρία το 1801 χωρίς τη σύζυγό του στο πλευρό του. Αντί να αφήσει τη θέση της Πρώτης Κυρίας κενή, κάλεσε την κόρη του, Μάρθα Τζέφερσον Ράντολφ, να αναλάβει τον ρόλο. Εκείνη διατήρησε τις παραδόσεις του Λευκού Οίκου, φιλοξενώντας δεξιώσεις και φροντίζοντας για την κοινωνική εικόνα του πατέρα της, ενώ παράλληλα μεγάλωνε τα δικά της παιδιά.
Αυτές οι περιπτώσεις δείχνουν ότι η θέση της Πρώτης Κυρίας δεν εξαρτάται αποκλειστικά από τον γάμο. Σε περιπτώσεις όπου ο Πρόεδρος είναι ανύπαντρος ή χήρος, ο ρόλος περνά σε κοντινά του πρόσωπα, συνήθως ανιψιές ή κόρες, που διατηρούν τη συνέχεια του θεσμού. Οι γυναίκες αυτές όχι μόνο στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων, αλλά συχνά άφησαν και το δικό τους στίγμα στην ιστορία του Λευκού Οίκου, αποδεικνύοντας πως η Πρώτη Κυρία δεν είναι τίτλος, αλλά ένας ρόλος που διαμορφώνεται από τις ανάγκες κάθε εποχής.