Πως η πανέμορφη Μέδουσα έγινε το τέρας με τα φίδια αντί για μαλλιά
Ήταν ιέρεια, πανέμορφη, αφιερωμένη στην Αθηνά
Η Μέδουσα ήταν κάποτε μια νεαρή γυναίκα με εξαιρετική ομορφιά. Υπηρετούσε ως ιέρεια στον ναό της Αθηνάς και είχε αφιερώσει τη ζωή της στη θεά. Τα μαλλιά της ήταν τόσο εντυπωσιακά, που λέγεται πως ζήλευαν ακόμη και οι θεές του Ολύμπου. Ζούσε με όρκους αγνότητας μέσα στον ιερό χώρο.
Μια μέρα, στον ίδιο τον ναό, ο Ποσειδώνας την πλησίασε. Χωρίς να τη σεβαστεί, την παρέσυρε σε μια πράξη που βεβήλωσε τον ιερό τόπο. Η πράξη δεν έγινε με τη θέλησή της. Η Μέδουσα δεν φταίει, όμως η οργή της Αθηνάς δεν στράφηκε στον θεό, αλλά στην ίδια. Η θεά θεώρησε ότι ο ναός της ατιμάστηκε και η τιμωρία έπρεπε να είναι παραδειγματική.
Η Μέδουσα μεταμορφώθηκε. Τα μαλλιά της έγιναν φίδια και το πρόσωπό της έγινε τρομακτικό. Το βλέμμα της μπορούσε πλέον να πετρώνει όποιον την κοίταζε. Από ιέρεια, έγινε σύμβολο τρόμου. Ήταν η μοναδική θνητή από τις τρεις Γοργόνες, και η μόνη που μπορούσε να πεθάνει.
Υπάρχει όμως και άλλη εκδοχή, αρχαιότερη. Σε αυτήν, η Μέδουσα δεν ήταν ποτέ γυναίκα, αλλά γεννήθηκε τέρας, κόρη του Φόρκυ και της Κητούς, μαζί με τις αδελφές της, τη Σθενώ και την Ευρυάλη. Δεν υπήρξε μεταμόρφωση ούτε θεϊκή τιμωρία – ήταν εξαρχής μια φοβερή μορφή του μύθου.
Όποια εκδοχή κι αν δει κανείς, το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο: ένα κεφάλι γεμάτο φίδια, ένα βλέμμα που πετρώνει και μια μορφή που για αιώνες προκαλούσε φόβο αλλά και δέος. Η εικόνα της τοποθετήθηκε σε ασπίδες, ναούς, νομίσματα, ως αποτροπαϊκό σύμβολο για να διώχνει το κακό. Από ιέρεια, έγινε προστάτιδα. Από θύμα, έγινε όπλο.