Πώς μύριζε ο Ναπολέων;
Ο Ναπολέων είχε μια εμμονή με το άρωμα του. Έλουζε τον εαυτό του με Eau de Cologne, χρησιμοποιώντας μέχρι και 50 μπουκάλια τον μήνα.
Ο Ναπολέων Βοναπάρτης δεν ήταν απλώς ένας στρατηγός, ένας αυτοκράτορας ή μια από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες της παγκόσμιας ιστορίας. Ήταν και ένας άνδρας με εμμονή στην προσωπική του υγιεινή και το άρωμα που τον συνόδευε σε κάθε του βήμα. Αν και το όνομά του είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τις μάχες και την πολιτική, λίγοι γνωρίζουν ότι είχε μια ιδιαίτερη αδυναμία σε μια πολύ συγκεκριμένη ευωδιά, την οποία χρησιμοποιούσε σε υπερβολικές ποσότητες.
Ο Ναπολέων λάτρευε την Eau de Cologne, την κλασική κολόνια που είχε δημιουργήσει ο Ιταλός αρωματοποιός Johann Maria Farina το 1709. Το άρωμα της ήταν δροσερό, γεμάτο εσπεριδοειδή όπως λεμόνι, πορτοκάλι και περγαμόντο, εμπλουτισμένο με νότες από δεντρολίβανο και λεβάντα. Η φρεσκάδα της και η αίσθηση καθαριότητας που προσέφερε ταίριαζαν απόλυτα με την εμμονή του Ναπολέοντα με την προσωπική υγιεινή, κάτι που δεν ήταν συνηθισμένο για την εποχή.
Ο αυτοκράτορας έπαιρνε μαζί του τεράστιες ποσότητες κολόνιας όπου κι αν πήγαινε. Λέγεται ότι κατανάλωνε έως και 50 μπουκάλια Eau de Cologne τον μήνα, απλώνοντάς τη στο σώμα του με ένα ειδικό πινέλο ή ρίχνοντάς τη αδιάκριτα πάνω του. Σε αντίθεση με τα βαριά αρώματα που προτιμούσαν οι αριστοκράτες της εποχής, ο Ναπολέων επέλεγε κάτι πιο ανάλαφρο, θέλοντας να διατηρείται συνεχώς αρωματισμένος και αναζωογονημένος.
Η σύνδεση του Ναπολέοντα με την Eau de Cologne οδήγησε πολλούς στο να πιστέψουν ότι η διάσημη γερμανική κολόνια 4711 ήταν το αγαπημένο του άρωμα. Ωστόσο, αυτό είναι ένας μύθος. Το 4711 κυκλοφόρησε αρκετά χρόνια αργότερα και βασίστηκε σε παρόμοια αρωματική σύνθεση, όμως η αυθεντική κολόνια του Ναπολέοντα ήταν αυτή του Farina, την οποία χρησιμοποιούσαν και άλλες εξέχουσες προσωπικότητες της εποχής, όπως ο Μότσαρτ και ο βασιλιάς Λουδοβίκος XV.
Ακόμη και εξόριστος στην Αγία Ελένη, ο Ναπολέων δεν εγκατέλειψε τη συνήθειά του. Μέσα σε έναν κόσμο πολέμων και πολιτικών ίντριγκων, το άρωμά του ήταν κάτι που δεν διαπραγματευόταν. Ένα κομμάτι της ταυτότητάς του, μια λεπτομέρεια που έκανε έναν από τους πιο σκληρούς στρατιωτικούς ηγέτες της ιστορίας να μοιάζει λίγο πιο ανθρώπινος.
Γρηγόρης Κεντητός
Γράφω για πράγματα που με συναρπάζουν, αλλά φροντίζω πάντα να τα ερευνώ σαν να τα μελετούσα για πρώτη φορά. Αναζητώ τη σύνδεση ανάμεσα στο χθες και το σήμερα, το ανθρώπινο μέσα στο ακαδημαϊκό, και τη γνώση που μπορεί να μεταφερθεί με τρόπο απλό, ακριβή και ζωντανό. Είτε πρόκειται για έναν αρχαίο πόλεμο είτε για ένα φαινόμενο της εποχής μας, στηρίζομαι πάντα σε πρωτογενές υλικό, πραγματικές πηγές και σοβαρή τεκμηρίωση. Θέλω κάθε κείμενο να αξίζει τον χρόνο του αναγνώστη — και τον δικό μου.
για άμεση κι έγκυρη ενημέρωση.
