Πως βγήκε η λέξη Νταντά για τις Babysitters;

Φανταστείτε ένα μικρό παιδί, γύρω στο ένα έτος, να προσπαθεί να μιλήσει. Τα πρώτα του λόγια είναι απλές, επαναλαμβανόμενες συλλαβές: «μα-μα», «μπα-μπα»… και μετά κάτι που ακούγεται σαν «ντα-ντα». Αυτή η λέξη, που κάποτε ειπώθηκε τυχαία από ένα βρέφος, έμελλε να γίνει μια από τις πιο γλυκές και τρυφερές λέξεις στον κόσμο: «νταντά».

Η λέξη «νταντά» έχει τις ρίζες της στις πρώτες προσπάθειες των παιδιών να μιλήσουν. Όπως το «μαμά» και το «μπαμπάς», έτσι και το «νταντά» προέρχεται από τη φυσική τάση των βρεφών να δημιουργούν απλές, επαναλαμβανόμενες συλλαβές για να εκφράσουν στοργή και αναγνώριση. Και κάπως έτσι, η λέξη αυτή υιοθετήθηκε για να περιγράψει τη γυναίκα που φροντίζει με αγάπη και αφοσίωση τα μικρά παιδιά.

Αλλά δεν είναι μόνο στα ελληνικά που υπάρχει αυτή η σύνδεση. Στα αγγλικά, η λέξη «nanny» έχει την ίδια προέλευση. Στα γαλλικά, υπάρχει το «nainain», ενώ στα ιταλικά χρησιμοποιείται το «tata». Σε όλες αυτές τις γλώσσες, η βάση παραμένει η ίδια: μια λέξη γεννημένη από την παιδική ανάγκη για αγκαλιά και προστασία.

Στην Ελλάδα, η έννοια της «νταντάς» υπάρχει εδώ και αιώνες. Από τις τροφούς της αρχαιότητας, που ανέθρεφαν τα παιδιά των ευγενών, μέχρι τις νταντάδες των σύγχρονων οικογενειών, η εικόνα της γυναίκας που προσέχει και αγαπά τα παιδιά είναι βαθιά ριζωμένη στην κοινωνία μας.