Το χωριό φάντασμα με το μολυσμένο από βλήματα, πτώματα και χημικά έδαφος έχει 0 κατοίκους εδώ και 100 χρόνια

Στη βορειοανατολική Γαλλία, λίγο έξω από το Βερντέν, υπάρχει ένας τόπος που έχει κρατήσει την αναπνοή του για έναν αιώνα. Ονομάζεται Fleury-devant-Douaumont. Δεν έχει σπίτια. Δεν έχει ανθρώπους. Δεν έχει ούτε ένα φως να ανάβει το βράδυ. Κι όμως, είναι επίσημα ακόμα δήμος της Γαλλίας. Ένας δήμος-φάντασμα, χωρίς δημότες.

Το χωριό δεν καταστράφηκε από ένα ατύχημα. Δεν το χτύπησε σεισμός, δεν το πήρε φωτιά. Το έλιωσε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος. Το 1916, η μάχη του Βερντέν έγινε το πιο αιματηρό θέατρο πολέμου που είδε ποτέ η Ευρώπη. Ο γαλλικός και ο γερμανικός στρατός έδωσαν μάχες σώμα με σώμα, μέτρο το μέτρο. Το Fleury άλλαξε χέρια 16 φορές, μέσα σε λίγους μήνες.

Τα χωράφια του γέμισαν από οβίδες που δεν εξερράγησαν ποτέ. Οι δρόμοι του σκεπάστηκαν από λάσπη, πτώματα, σάρκες και σίδηρο. Η χημική μόλυνση από τα αέρια πολέμου, τα πυρομαχικά και τις εκατοντάδες χιλιάδες σφαίρες που έπεσαν γύρω του, το μετέτρεψε σε τόπο τοξικό. Όταν τελείωσε ο πόλεμος, οι Αρχές απλώς αποφάσισαν: εδώ δεν μπορεί να ζήσει κανείς ξανά.

Δεν ξαναχτίστηκε ποτέ. Αντίθετα, χαρακτηρίστηκε «χωριό που πέθανε για τη Γαλλία». Κάθε κτίριο που υπήρχε, αφανίστηκε. Εκεί που ήταν η πλατεία, υπάρχει σήμερα μια πινακίδα. Εκεί που ήταν το σχολείο, ένα παλούκι με έναν σταυρό. Τα μονοπάτια δεν οδηγούν σε σπίτια αλλά σε ερείπια μέσα σε ένα δάσος που μεγάλωσε χωρίς ανθρώπους.

Σήμερα, το Fleury έχει πληθυσμό 0. Δεν έχει κατοίκους, αλλά έχει… δήμαρχο. Κάθε λίγα χρόνια, η Γαλλία διορίζει έναν επίτιμο δήμαρχο, συμβολικά, για να θυμίζει ότι ο τόπος δεν ξεχάστηκε. Υπάρχουν μόνο μερικά κτίρια-μνημεία για τους επισκέπτες: ένα μουσείο, ένα μνημείο πεσόντων, κι ένας υπόγειος οστεοθήκη που φυλάει τα οστά χιλιάδων αγνώστων στρατιωτών.

Το έδαφος παραμένει μέχρι και σήμερα επικίνδυνο. Η περιοχή ονομάζεται «Zone Rouge» — Κόκκινη Ζώνη. Είναι η γη που η Γαλλία χαρακτήρισε ακατάλληλη για καλλιέργεια, κατοίκηση ή δόμηση. Μέχρι σήμερα, βρίσκονται χειροβομβίδες, οβίδες, πυρομαχικά και απομεινάρια του πολέμου, θαμμένα κάτω από τα χόρτα. Κανείς δεν περπατά εκεί χωρίς άδεια.

Το Fleury δεν είναι το μόνο. Υπάρχουν τουλάχιστον 9 «χωριά-μάρτυρες» στην περιοχή. Αλλά το Fleury είναι το πιο εμβληματικό. Ένα ολόκληρο χωριό που χάθηκε μέσα στον πόλεμο, και δεν πήρε ποτέ πίσω τη φωνή του. Ένα μόνιμο σημάδι στο χάρτη που δείχνει πως μερικά τραύματα δεν επουλώνονται ποτέ. Μόνο σιωπούν.