Το Υπουργείο με τις Τρελές Ιδέες. Κουτσουλιές και αρουραίοι για να πλήξουν τον εχθρό
Μια βρετανική ομάδα στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο σχεδίασε τα πιο παράλογα όπλα της ιστορίας. Και όλα ήταν αληθινά.
Κρυμμένοι σε γραφεία χωρίς παράθυρα, σε υπόγεια του Λονδίνου που έσταζαν υγρασία, μια ομάδα εφευρετών έπαιρνε εντολές απευθείας από το Ναυαρχείο: φτιάξτε κάτι που να σταματήσει τον Χίτλερ. Ό,τι να ’ναι. Και το έκαναν. Ίδρυσαν ένα ειδικό τμήμα που έμεινε στην ιστορία ως το «Υπουργείο των Παράξενων Όπλων». Ένας από τους πρώτους τους σχεδιασμούς ήταν ένα νεκρό ποντίκι γεμάτο εκρηκτικά.
Το πλάνο ήταν απλό: θα πετούσαν τα ποντίκια μέσα σε αποθήκες και εργοστάσια. Αν κάποιος τα έριχνε στη φωτιά για να τα ξεφορτωθεί, θα γινόταν έκρηξη. Το σχέδιο αποκαλύφθηκε πριν χρησιμοποιηθεί, όμως είχε ήδη κερδίσει: οι Γερμανοί ξόδεψαν αμέτρητες ώρες ερευνώντας κάθε γωνιά των εγκαταστάσεών τους μήπως βρουν ποντίκι με δυναμίτη. Η Βρετανία είχε μόλις κερδίσει χρόνο, χωρίς να ρίξει πυροβολισμό.
Μια άλλη ιδέα ήταν το “Panjandrum”: ένας τροχός ύψους ανθρώπου, με δεκάδες ρουκέτες προσαρμοσμένες γύρω του. Θα έπρεπε να εκτοξευθεί από τη θάλασσα, να διασχίσει την ακτή και να σκάσει μέσα στις γραμμές του εχθρού. Αντ’ αυτού, σε κάθε δοκιμή έβγαινε εκτός πορείας, αναποδογύριζε ή… γυρνούσε πίσω προς τους Βρετανούς. Κανείς δεν το ξαναπλησίασε.
Στις λίστες τους υπήρχαν περιστέρια για να κουτσουλάνε τα περισκόπια των υποβρυχίων. Εξετάστηκαν σπρέι με λάδια, καθρέφτες, ακόμα και λέιζερ για να τυφλωθούν οι ναζί κυβερνήτες των U-BOAT. Κάποιες από αυτές τις ιδέες δεν εφαρμόστηκαν ποτέ, αλλά είχαν ήδη πετύχει το σκοπό τους: η Gestapo είχε πιαστεί στον ύπνο, ξύπνησε τρομαγμένη και αφιέρωσε πολύτιμες δυνάμεις για να αντιμετωπίσει φανταστικά όπλα.
Η ομάδα αυτή δούλευε για το λεγόμενο MD1 — μια μονάδα που απευθείας αναφερόταν στον Τσόρτσιλ. Το προσωνύμιό της; “Toyshop”. Το μαγαζί με τα παιχνίδια. Και στα παιχνίδια αυτά δεν γελούσε κανείς. Ένας μηχανικός της εποχής είπε: «Εμείς δεν φτιάχναμε όπλα. Εμείς φτιάχναμε τρόμο».
Ανάμεσά τους υπήρχαν και συγγραφείς, όπως ο Ίαν Φλέμινγκ, που αργότερα θα δημιουργούσε τον Τζέιμς Μποντ. Οι αποστολές του δεν ήταν φαντασία. Ήταν μικρογραφία του τι έστηνε τότε η Βρετανία: παραπληροφόρηση, παραλλαγή, όπλα-παγίδες, ψυχολογικός πόλεμος και θόρυβος. Πολύς θόρυβος. Από τροχούς, ποντίκια, και περιστέρια.