Τον έδιωξαν επειδή ήταν Εβραίος. Ξαναγύρισε ξανθός, με ψεύτικο όνομα, και οι Ναζί τον αποθέωσαν.

Το 1934, ο Lionel Royce είδε τη ζωή του να διαλύεται. Ήταν διάσημος ηθοποιός στη Βιέννη, με καριέρα στο κλασικό θέατρο και κοινό που τον θαύμαζε. Αλλά ήταν Εβραίος. Κι αυτό έφτανε για να χάσει τα πάντα. Οι ναζιστικοί νόμοι άρχισαν να θερίζουν τη ζωή των Εβραίων της Αυστρίας και της Γερμανίας, και η σκηνή έκλεισε γι’ αυτόν χωρίς χειροκρότημα. Ηθοποιός χωρίς θεατρική άδεια, χωρίς εισόδημα, χωρίς όνομα.

Ο Royce δεν παραδόθηκε. Πήγε στις Άλπεις και εξαφανίστηκε από τον κόσμο για μήνες. Άφησε γένια, παρατήρησε χωρικούς, μιμήθηκε τις κινήσεις τους, μελέτησε τις φωνές τους, έζησε όπως εκείνοι. Και στο μεταξύ, έβαζε πάνω του αραιωμένο υπεροξείδιο του υδρογόνου για να αλλάξει το χρώμα των μαλλιών, των φρυδιών και ακόμη και του δέρματός του. Όταν πίστεψε ότι ο μετασχηματισμός του ήταν πλήρης, επέστρεψε ως “Kaspar Brandhofer”, ένας αυτοδίδακτος βοσκός με φυσικό υποκριτικό ταλέντο.

Η επιστροφή του ήταν θρίαμβος. Οι σκηνές που κάποτε τον απέρριψαν, τώρα τον αποθέωναν. Οι εφημερίδες τον παρουσίαζαν ως παράδειγμα της αληθινής, καθαρής, άριας ψυχής. Οι θεατές τον αγκάλιασαν, οι σκηνοθέτες τον θαύμαζαν. Οι ίδιοι που τον είχαν διώξει ως “ακάθαρτο”, τώρα τον εκθείαζαν ως θαύμα της λαϊκής γερμανικής ιδιοφυΐας. Και ο Royce στεκόταν εκεί, στη σκηνή, παίζοντας το καλύτερο και πιο επικίνδυνο θέατρο της ζωής του.

Κάποια στιγμή δεν άντεξε. Ο άνθρωπος που ξεγέλασε ένα ολόκληρο σύστημα, αποκάλυψε την αλήθεια. Ότι πίσω από τον Kaspar Brandhofer βρισκόταν ένας Εβραίος ηθοποιός που είχε χάσει την ταυτότητά του για να επιβιώσει. Η αποκάλυψη προκάλεσε σοκ. Ο Royce διέφυγε αμέσως από την Αυστρία. Ήξερε πως αν έμενε, θα πέθαινε.

Βρέθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου ξεκίνησε νέα καριέρα στον κινηματογράφο. Έπαιξε σε δεκάδες ταινίες, πάντα στο περιθώριο, πάντα στη σκιά του ανθρώπου που είχε υπάρξει. Εκείνος όμως είχε ήδη γράψει το όνομά του στην πιο απίστευτη πράξη αντίστασης μέσω υποκριτικής που έζησε ποτέ το θέατρο.

Ένας άνθρωπος που τους νίκησε με την τέχνη του, μιλώντας τη γλώσσα τους, μέχρι να τους ρίξει τη μάσκα.