Ζωή Λάσκαρη: Τα μυστικά της επιτυχίας και της μεγάλης της καριέρας
Δεν είναι εύκολο να ξεχωρίσεις και να γράψεις ιστορία. Χρειάζονται πολλά…
Η Ζωή Λάσκαρη γεννήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 1942 και έφυγε στις 18 Αυγούστου 2017.
Βέβαια τα χνάρια της έχουν παντοτινό χαρακτήρα.
Η Ζωή Λάσκαρη ανήκει στους εκλεκτούς που ομορφαίνουν και στολίζουν τις στιγμές μας. Αλλά και στην καλλιτεχνική ιστορία του τόπου η Ζωή Λάσκαρη έχει το δικό της μερτικό.
Οι λόγοι που η Ζωή Λάσκαρη έκανε τη διαφορά:
– Στο ξεκίνημά της στις αρχές του ’60, σε αντίθεση με πολλές άλλες πρωτόβγαλτες, η Λάσκαρη δεν πάτησε καθόλου στον «τρόπο» της Αλίκης Βουγιουκλάκη και της Τζένης Καρέζης που ήδη μεσουρανούσαν και αποτελούσαν βαρύ πρότυπο, αλλά και σε αυτόν άλλων ηθοποιών με δεδομένο ισχυρό σήμα.
– Με μέντορα τον Φίνο, η Λάσκαρη δημιούργησε τον δικό της τύπο, ο οποίος ήταν και ταιριαστός με την εποχή της αλλά και πρωτότυπος και μπροστάρης για την ελληνική πραγματικότητα.
– Πήρε στοιχεία απ’ το ευρωπαϊκό πρωτίστως σινεμά και τις νέες ντίβες του -Ντενέβ, Λίζι και όχι μόνο- και τις προσάρμοσε ιδανικά στα ελληνικά πρότυπα.
– Δίχως να διαφοροποιεί ριζοσπαστικά την περσόνα της είχε το χάρισμα να κινείται με άνεση τόσο στο δράμα όσο και στην κωμωδία.
– Ομοίως, μπορούσε να υποδύεται ταυτόχρονα και το καλό κοριτσάκι και τη μοιραία γυναίκα, και την πιστή και την άπιστη. Προκλητική αλλά όχι φτηνή, με αριστοκρατική πατίνα.
– Είχε την τύχη να πρωταγωνιστεί σχεδόν αποκλειστικά σε παραγωγές του Φίνου οι οποίες ξεχώριζαν για την αρτιότητά τους σε αντίθεση με πολλές πρόχειρες κινηματογραφικές στέγες της εποχής. Έτσι όχι μόνο δεν εκτέθηκε στο κοινό αλλά συνεχώς κέρδιζε πόντους.
– Φρόντισε να περάσει στο θέατρο λίγο πριν τη δύση του σινεμά. Έτσι στο ξεκίνημα του ’70 ήταν ψημένη για να σταθεί με αξιώσεις στο σανίδι.
– Μετά τις πρώτες αναμενόμενες θεατρικές επιλογές της στράφηκε σε ολοένα και πιο απαιτητικές παραστάσεις στις οποίες κατάφερε να διακριθεί.
– Και στο θέατρο προσπάθησε να δείξει τη διαφορετικότητά της. Δεν κινήθηκε στα χνάρια των άλλων αλλά λειτούργησε με δική της ταυτότητα και χαρακτήρα, με έργα θεωρητικά «ξένα» για το ελληνικό κοινό που πέτυχε να τα περάσει.
– Ακόμα και η περίπτωση του Playboy αλλά και όσα δήλωνε στις συνεντεύξεις αποδεικνύουν την μοναδικότητα της Ζωής Λάσκαρη και τον ενστικτώδη, αυθόρμητο τρόπο της να κινηθεί έξω από στερεότυπα και στεγανά, τουλάχιστον για τον χώρο που κινήθηκε και τα κοινωνικά δεδομένα των εποχών που την ανέδειξαν και την καθιέρωσαν σε αστέρι παντοτινό.