LITENING: Το «δεύτερο μάτι» των ελληνικών F-4 και F-16 – Τι προσφέρει, πού υστερεί

Το LITENING είναι το δεύτερο σημαντικό ατρακτίδιο που χρησιμοποιείται επιχειρησιακά από την ΠΑ, σε αποστολές στόχευσης, καθοδήγησης όπλων και ναυτιλίας. Έχει αναπτυχθεί από κοινού από τη Rafael και τη Northrop Grumman, με την πρώτη του έκδοση να μπαίνει σε υπηρεσία στις αρχές της δεκαετίας του 1990, αρχικά με χρήση από την ισραηλινή αεροπορία.

Στην Ελλάδα, η πρώτη έκδοση του LITENING II τέθηκε σε υπηρεσία το 2005 για τα F-4 AUP, ενώ το ίδιο σύστημα χρησιμοποιήθηκε και για περιορισμένο αριθμό F-16.

Τεχνικά χαρακτηριστικά και υποσυστήματα

Το LITENING διαθέτει 5 βασικά υποσυστήματα, με κύρια τα εξής:

• FLIR 3ης γενιάς (256×256 FPA): Παρέχει δυνατότητα θερμικής απεικόνισης ακόμα και σε συνθήκες χαμηλής ορατότητας, με 3 διαμορφώσεις WFoV (Wide), NFoV (Narrow) και ENFoV (Extreme Narrow).

• CCD κάμερα ημέρας: Για οπτική παρατήρηση και στόχευση με σαφήνεια σε μεγάλες αποστάσεις.

• Αισθητήρας λέιζερ (Nd:YAG): Εκπέμπει στα 1.064 nm και εξασφαλίζει αυτόνομη καθοδήγηση LGB όπλων με μεγάλη ακρίβεια.

• Σύστημα GPS & καταγραφής δεδομένων: Επιτρέπει την απόλυτη ευθυγράμμιση με όπλα κατευθυνόμενα από GPS ή λέιζερ.

• HUD προβολής: Με 2 οπτικές διαμορφώσεις (8×2.80 και 7.0×7.0), προβάλλει εικόνα στο MFD για πλοήγηση και στόχευση.

Το συνολικό μήκος του ατρακτιδίου φτάνει τα 2,2 μέτρα, ενώ το βάρος του υπολογίζεται στα 200 κιλά.

Πλεονεκτήματα σε αποστολές αέρος-εδάφους

Το LITENING προσφέρει επαρκή ευελιξία για:

• Αναγνώριση και στοχοποίηση στατικών και κινούμενων στόχων.

• Αυτόνομη εκπομπή και καθοδήγηση όπλων χωρίς εξωτερική υποβοήθηση.

• Ναυτιλία νύχτας ή σε κακές καιρικές συνθήκες, μέσω του FLIR και του λέιζερ.

Ένα βασικό πλεονέκτημα είναι ότι σε αντίθεση με το LANTIRN, το LITENING μπορεί να λειτουργήσει από υψόμετρο έως και 40.000 πόδια, δίνοντας μεγάλο περιθώριο ασφαλείας σε εχθρικό περιβάλλον.

Περιορισμοί και ανάγκη αναβάθμισης

Παρά τα λειτουργικά του πλεονεκτήματα, το LITENING:

• Δεν ενσωματώνει τις τελευταίες εξελίξεις σε ψηφιακή διασύνδεση και ευφυή στόχευση.

• Δεν υποστηρίζει σύγχρονες διασυνδέσεις με τακτικά δίκτυα (π.χ. Link-16), κάτι κρίσιμο σε σύγχρονες συνθήκες μάχης.

• Δεν μπορεί να ανταγωνιστεί pods όπως το Sniper ATP, που διαθέτουν ενσωματωμένο auto-track με ευφυή αλγόριθμο και πολλαπλές λειτουργίες εστίασης.

Αν και το LITENING έχει αποδώσει τα μέγιστα για την ΠΑ, είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για ένα σύστημα περιορισμένου ορίζοντα εκσυγχρονισμού.

Συμπέρασμα

Το LITENING αποτέλεσε ένα σημαντικό βήμα προόδου για την ελληνική Πολεμική Αεροπορία και κάλυψε τις ανάγκες στόχευσης για περισσότερο από μια δεκαετία. Ωστόσο, οι επιχειρησιακές απαιτήσεις του σήμερα απαιτούν πιο σύγχρονα και πιο ευέλικτα συστήματα, όπως το Sniper ATP ή το LITENING V, προκειμένου η ΠΑ να συνεχίσει να διατηρεί την υπεροχή της στον αέρα.

ΤΡΟΜΕΡΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ – ΜΗ ΤΗ ΧΑΣΕΙΣ