Έγινε βασιλιάς της Σπάρτης παιδάκι. Του πήραν τον θρόνο, του πήραν τη γυναίκα, του πήραν τη Σπάρτη. Και τα πήρε όλα πίσω.
Έγινε βασιλιάς παιδάκι. Τον περιγέλασαν, τον παραγκώνισαν, τον πρόδωσαν. Και όμως, σήκωσε τη Σπάρτη και τους τα πήρε όλα πίσω.
Όταν πέθανε ο παππούς του, βασιλιάς Κλεομένης, ο πατέρας του είχε ήδη πεθάνει. Ήταν ακόμη παιδί. Η Σπάρτη τού φόρεσε το στέμμα και του έδωσε για αντιβασιλέα έναν θείο επικίνδυνο: τον Κλεώνυμο. Ήταν ισχυρός, διψούσε για εξουσία και το μόνο που τον σταματούσε ήταν η ίδια η Απέλλα. Δεν πέρασε πολύς καιρός, και άρχισε να του παίρνει τα πάντα.
Ο Κλεώνυμος εκστράτευε με μισθοφόρους σε όλη την Ελλάδα σαν να ήταν αυτός ο βασιλιάς. Έκοβε συμφωνίες, επηρέαζε την Κρήτη, ξανάφερνε χαμένες περιοχές πίσω. Ο μικρός Άρευς απλώς παρακολουθούσε. Όταν μεγάλωσε, προσπάθησε να επανέλθει, αλλά ήταν ήδη αργά. Ο θείος του είχε πάρει τον έλεγχο. Και ήθελε και κάτι ακόμα: να παντρευτεί την ωραιότερη και πιο πλούσια γυναίκα της Σπάρτης.
Ο Αρεύς ήξερε τι σήμαινε αυτός ο γάμος. Έδωσε εντολή στον γιο του να τον σταματήσει. Ο Κλεώνυμος εξευτελίστηκε. Και τότε, το 275 π.Χ., έκανε το χειρότερο: πήγε στην Ήπειρο και ζήτησε τη βοήθεια του Πύρρου, του πιο φιλόδοξου βασιλιά της εποχής. Τον έφερε στη Σπάρτη με 20.000 στρατό και 24 ελέφαντες. Κι όταν ο Άρευς έλειπε στην Κρήτη, η Σπάρτη ήταν απροστάτευτη.
Αυτό όμως που δεν περίμεναν ήταν η αντίσταση. Όχι από τους Σπαρτιάτες, αλλά από παλιούς εχθρούς. Οι Μεσσήνιοι, που είχαν υποφέρει αιώνες ως Είλωτες, έστειλαν βοήθεια. Ο Πύρρος συνάντησε παγίδες, ενέδρες, σαμποτάζ. Ο γιος του σκοτώθηκε. Στο Άργος, σε μια χαοτική νύχτα, ο ίδιος ο Πύρρος βρήκε τον θάνατο. Ο Κλεώνυμος εξαφανίστηκε. Και ο Άρευς γύρισε.
Τώρα ήταν η ώρα του. Έστησε θέατρα. Κάλεσε καλλιτέχνες. Έκοψε νομίσματα με το πρόσωπό του — πρώτη φορά για Σπαρτιάτη βασιλιά. Έβαλε τη Σπάρτη στο παιχνίδι των Ελληνιστικών βασιλείων. Συμμάχησε με την Αθήνα, την Αίγυπτο, με πόλεις στην Κρήτη και την Πελοπόννησο. Και για πρώτη φορά μετά από αιώνες, η Σπάρτη έγινε ξανά φόβητρο.
Στον Χρεμωνίδειο Πόλεμο, πολέμησε τους Μακεδόνες για να απελευθερώσει την Ελλάδα. Ο Αντίγονος Γονατάς τον περικύκλωσε. Ο Άρευς πολέμησε μέχρι τέλους, μέχρι που έπεσε με τους στρατιώτες του έξω από την Κόρινθο. Είχε μεγαλώσει βασιλιάς-μαριονέτα. Του είχαν πάρει όλα. Αλλά έγραψε το δικό του κεφάλαιο. Και το υπέγραψε με το αίμα του.