Γιατί η ώρα κοινής ησυχίας είναι 15:30-17:30 ενώ εγώ δουλεύω 9 με 5; Να μην ξεκουραστώ εγώ δηλαδή;
Γιατί οι ώρες κοινής ησυχίας είναι 15:30-17:30 ενώ οι περισσότεροι δουλεύουν 9 με 5;
Η ώρα κοινής ησυχίας στην Ελλάδα είναι μια από εκείνες τις παραδόσεις που έρχονται από εποχές όπου οι ρυθμοί της ζωής ήταν πιο αργοί και οι άνθρωποι είχαν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν έναν μεσημεριανό ύπνο. Σήμερα, όμως, η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Με την πλειοψηφία των εργαζομένων να δουλεύει 9 με 5, το διάλειμμα στις 15:30-17:30 μοιάζει με κακόγουστο αστείο για όσους επιστρέφουν σπίτι μόλις τελειώσει η «μεσημεριανή ησυχία».
Το πρόβλημα με το ωράριο
Οι ώρες κοινής ησυχίας σχεδιάστηκαν για να εξυπηρετούν μια κοινωνία όπου οι περισσότεροι εργάζονταν νωρίς το πρωί και επέστρεφαν σπίτι το μεσημέρι. Σήμερα, όμως, το 9-5 είναι το πιο συνηθισμένο ωράριο, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι να γυρνούν σπίτι ακριβώς τη στιγμή που τελειώνει η μεσημεριανή ησυχία. Αυτό δημιουργεί μια εμφανή αδικία: γιατί κάποιος που δούλεψε οκτώ ώρες να μην μπορεί να ξεκουραστεί, ενώ άλλοι έχουν την πολυτέλεια να απολαμβάνουν ησυχία ακριβώς όταν το χρειάζονται;
Δεν δουλεύουν όλοι 9-5
Και εδώ έρχεται η ακόμα πιο σύνθετη πλευρά του θέματος. Δεν δουλεύουν όλοι το κλασικό 9-5. Υπάρχουν άνθρωποι που δουλεύουν βάρδιες, εργαζόμενοι τη νύχτα ή ακόμα και τις πρώτες πρωινές ώρες. Για αυτούς, οι ώρες κοινής ησυχίας δεν έχουν κανένα νόημα, καθώς οι δικές τους ανάγκες ξεκούρασης δεν συμπίπτουν με τις παραδοσιακές ώρες. Πώς, λοιπόν, μπορείς να φτιάξεις κανόνες που να καλύπτουν τους πάντες;
Μια λύση που λειτουργεί για όλους
Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορεί να υπάρξει ένα ωράριο κοινής ησυχίας που να καλύπτει κάθε ανάγκη, εκτός κι αν υιοθετήσουμε κάτι ριζοσπαστικό, όπως μια 24ωρη κοινή ησυχία – αλλά ας είμαστε ρεαλιστές: αυτό είναι αδύνατο. Οπότε, μένουν δύο λογικές επιλογές: είτε να διατηρήσουμε τις παραδοσιακές ώρες (που πλέον εξυπηρετούν ελάχιστους), είτε να αναπροσαρμόσουμε το ωράριο ώστε να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα της πλειοψηφίας, που δουλεύει 9-5.
Τι γίνεται με την ηχομόνωση;
Όλα αυτά περιπλέκονται όταν μιλάμε για την ηχομόνωση. Αν μένεις σε παλιό διαμέρισμα, ο παραμικρός ήχος μπορεί να διαπερνά τους τοίχους, ενώ αν ζεις σε μονοκατοικία, το πιθανότερο είναι ότι δεν αντιλαμβάνεσαι καν τι κάνουν οι γείτονες. Σε κάθε περίπτωση, ο σεβασμός είναι το κλειδί, αλλά πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι οι ζωές μας έχουν γίνει πολύπλοκες και δεν μπορούμε να βασιζόμαστε μόνο σε κανόνες που θεσπίστηκαν δεκαετίες πριν.
Το μέλλον της ησυχίας
Ίσως ήρθε η στιγμή να αντιμετωπίσουμε τις ώρες κοινής ησυχίας με την ίδια ευελιξία που ζητάμε από τον κόσμο μας. Η πραγματικότητα αλλάζει, και μαζί της πρέπει να αλλάξουν και οι κανόνες. Αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, χρειάζεται μια νέα προσέγγιση που να λαμβάνει υπόψη τις σύγχρονες ανάγκες – είτε με την αναθεώρηση του ωραρίου, είτε με την ενίσχυση της ηχομόνωσης, είτε ακόμα και με την ευρύτερη αποδοχή ότι δεν μπορούμε να ικανοποιούμε πάντα τους πάντες.