Γιατί ο Κολοκοτρώνης διέταξε και έκοψαν έναν πλάτανο;

Η Επανάσταση του 1821 δεν ήταν μόνο μάχες και στρατηγικές. Ήταν και συμβολισμοί, αναμνήσεις και προσωπικές στιγμές που έμελλε να αποκτήσουν μυθικές διαστάσεις. Μία από αυτές αφορά τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και την απόφασή του να κόψει έναν πλάτανο στην Τρίπολη.

Στις 23 Σεπτεμβρίου 1821, η Τριπολιτσά έπεσε στα χέρια των Ελλήνων. Ήταν η σημαντικότερη νίκη μέχρι τότε, καθώς η πόλη ήταν το κέντρο της οθωμανικής εξουσίας στην Πελοπόννησο. Όταν ο Κολοκοτρώνης μπήκε στην πόλη, τον οδήγησαν στην κεντρική πλατεία. Εκεί βρισκόταν ένας πλάτανος, που κάτω από τον ίσκιο του είχαν εκτελεστεί αμέτρητοι Έλληνες. Ήταν το μέρος όπου οι Οθωμανοί απαγχόνιζαν και βασάνιζαν τους επαναστάτες. Για τον Κολοκοτρώνη, το δέντρο αυτό δεν ήταν πια απλά ένα δέντρο. Ήταν σύμβολο καταπίεσης, τόπος θρήνου και μαρτυρίου.

Σύμφωνα με τις αφηγήσεις, ο Κολοκοτρώνης στάθηκε μπροστά στον πλάτανο, συλλογίστηκε για λίγο και διέταξε να κοπεί. Δεν ήταν μια πράξη εκδίκησης ή οργής. Ήταν μια πράξη λύτρωσης. Ο πλάτανος, που είχε δει τόσους Έλληνες να χάνουν τη ζωή τους, δεν είχε θέση στη νέα εποχή της ελευθερίας. Με το κόψιμό του, ο Γέρος του Μοριά ήθελε να δώσει ένα μήνυμα ότι η σκλαβιά τελείωσε, ότι το παρελθόν δεν θα κυριαρχούσε πια πάνω στους ανθρώπους της νέας Ελλάδας.

Η ιστορία του πλατάνου της Τριπολιτσάς διασώθηκε μέσα από τις αφηγήσεις του ίδιου του Κολοκοτρώνη στα «Απομνημονεύματά» του, που κατέγραψε ο Γεώργιος Τερτσέτης. Σε αυτά περιγράφει τη στιγμή με συγκίνηση, αναφερόμενος στις απώλειες που είχε βιώσει το έθνος του κάτω από αυτό το δέντρο. Ήταν μία από τις πολλές φορές που ο Κολοκοτρώνης έδειξε πως δεν πολεμούσε απλά για να κερδίσει μάχες, αλλά για να αλλάξει τη μοίρα ενός λαού