Η τραγική φυγή του Δαβουρλή στα 44 του χρόνια

Μεγάλη σημαία ο Κώστας Δαβουρλής, , λατρεύτηκε απ’ τους φίλους του ποδοσφαίρου.

23 Μαΐου 1992. Ετοιμαζόταν για να ταξιδέψει από την Πάτρα στη Λάρισα ως μέλος της Παναχαϊκής. Είχε σαν μάνατζερ άγχος για την αναμέτρηση και την παραμονή της ομάδας.

Πριν καμιά βδομάδα ο γιατρός του είχε συστήσει να κόψει το κάπνισμα…

Μετά την προπόνηση πήγαν με το συνοδοιπόρο του Ανδρέα Μιχαλόπουλο στο στέκι του Δαβουρλή, στο καφενείο της πρώτης γειτονιάς του, στην Αγιά.

Ένιωσε ζάλη, έκανε εμετό αλλά αρνήθηκε να πάει στο νοσοκομείο.

Πήρε το αυτοκίνητό του, πήγε στο σπίτι του, όπου μόλις πρόλαβε να ξεψυχήσει στα χέρια της γυναίκας του, Ελένης. Η κόρη του Τζίνα σπούδαζε Αγγλική Φιλολογία στην Αθήνα.

Αυτός που έκανε τις καρδιές των ποδοσφαιρόφιλων να πάλλονται στις κερκίδες με τις αρχοντικές κινήσεις του, τις περίτεχνες πάσες του, το ξεπέταγμά του, τις μαγικές «στημένες» εκτελέσεις του σε φάουλ και πέναλτι και φυσικά… το σουτ κανονιά που διέθετε, προδόθηκε απ’ τη δική του…

Γέννημα θρέμμα της Αχαΐας, θρύλος της Παναχαϊκής, δόξα του Ολυμπιακού και της Ελλάδας.

Τον μύθο του τον πρόλαβα γιατί από τα πολύ μικράτα μου ήμουν στα γήπεδα και ενημερωνόμουν για τα ποδοσφαιρικά.

Σε «σκάρτα» 10 χρόνια με την Παναχαϊκή (1964-1974) σκόραρε 164 φορές (σε 264 ματς) λένε τα στατιστικά. Εδώ και χρόνια το γήπεδο της ομάδας φέρει το όνομά του.

Υπήρξε μια από τις ακριβότερες μεταγραφές στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο Νίκος Γουλανδρής, έδωσε το ποσό των 9.250.000 δραχμών για να τον ντύσει στα ερυθρόλευκα. Πως και ποιος ν’ αρνηθεί; Βλέπετε εκείνος πήρε μόνο τις 750 χιλιάδες.

Στον Ολυμπιακό κατέκτησε το νταμπλ με το καλημέρα ενώ και βίωσε και δύο κατοπινές ζόρικες χρονιές μετά την «αναγκαστική» φυγή απ’ την ομάδα του ηγέτη που τον έφερε στον Πειραιά.

Τρεις χρονιές, 74 συμμετοχές και 24 γκολ, δε τα λες και λίγα.

Είναι κι αυτό το ποίημα στον τελικό του Κυπέλλου -παρά την «γκρίνια»- ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό.