Η βασίλισσα που έραβε τα ρούχα των παιδιών της και σιδέρωνε τα πουκάμισα του άντρα της

Στο παλάτι υπήρχαν θαλάμες, υπηρέτριες, καμαριέρες, άνθρωποι για κάθε δουλειά. Και όμως, υπήρχε μια βασίλισσα στην Ελλάδα που προτιμούσε να σιδερώνει μόνη της τα πουκάμισα του άντρα της και να ράβει με τα χέρια της τα ρούχα των παιδιών της. Δεν ήταν παραμύθι, ούτε φήμη για να φανεί πιο αγαπητή στον λαό. Το έγραφαν οι εφημερίδες της εποχής. Και ο λαός την αγάπησε γι’ αυτό.

Ήταν η βασίλισσα Σοφία, σύζυγος του βασιλιά Κωνσταντίνου Α΄ και κόρη του Γερμανού αυτοκράτορα Φρειδερίκου Γ’. Είχε μεγαλώσει σε παλάτι πιο αυστηρό και πειθαρχημένο από κάθε άλλο στην Ευρώπη. Αλλά η λιτότητα που έφερε στην Ελλάδα δεν ήταν προσποιητή. Ήταν αληθινή, σχεδόν μοναστική.

Τον Ιούνιο του 1913, ο γνωστός δημοσιογράφος και λογοτέχνης Σωτήρης Σκίπης έγραφε ότι η νέα βασίλισσα δεν άντεχε την επίδειξη πλούτου, ούτε ήθελε να απομακρυνθεί από την οικογένειά της για χάρη της εξουσίας. Έραβε τα ρούχα των παιδιών της γιατί ήθελε να τους προσφέρει την προσωπική της φροντίδα. Και σιδέρωνε τα πουκάμισα του Κωνσταντίνου γιατί το θεωρούσε πράξη αγάπης, όχι υποχρέωση.

Αυτή η εικόνα της ήρεμης, σιωπηλής, εσωστρεφούς βασίλισσας, που περπατούσε ανάμεσα σε στρατιώτες, έμπαινε στα νοσοκομεία και φρόντιζε πληγωμένους, που απέφευγε τα επίσημα δείπνα και προτιμούσε τη σπιτική ζωή, δεν ήταν προϊόν δημόσιων σχέσεων. Ήταν ο χαρακτήρας της. Και γι’ αυτό την εκτίμησαν ακόμα και όσοι διαφωνούσαν με την πολιτική του άντρα της.

Μπορεί σήμερα να φαίνεται απίστευτο. Αλλά τότε, το 1913, η Ελλάδα είχε βασίλισσα που ήξερε να χειρίζεται και σιδερώστρα και ραπτομηχανή. Όχι γιατί δεν μπορούσε να προσλάβει άλλους. Αλλά γιατί ήθελε να είναι εκείνη που θα ετοίμαζε τα ρούχα των αγαπημένων της.