Υπήρχε μπαμπούλας στην Αρχαία Ελλάδα; Τι φοβόντουσαν οι Αρχαίοι Έλληνες;

Οι Αρχαίοι Έλληνες, γνωστοί για τη φιλοσοφία, την τέχνη και τη μυθολογία τους, είχαν έναν πλούσιο κόσμο γεμάτο υπερφυσικές αναφορές, αλλά και φόβους. Ο “μπαμπούλας” της αρχαιότητας, αν και διαφορετικός από τη σύγχρονη έννοια του, υπήρχε και συνδεόταν με τον φόβο για το άγνωστο και τις δυνάμεις της φύσης. Οι δαίμονες, οι Ερινύες και οι Κέρες ήταν μορφές που προκαλούσαν τρόμο, κυρίως στους ασεβείς ή στους ανθρώπους που είχαν παραβιάσει θεϊκούς ή ηθικούς κανόνες.

Η έννοια του φόβου στην Αρχαία Ελλάδα δεν περιοριζόταν σε απλές δεισιδαιμονίες. Ο θάνατος, η τιμωρία από τους θεούς, ακόμα και η έννοια της ύβρεως (υπερβολής), αποτελούσαν ισχυρούς παράγοντες που κατεύθυναν τη ζωή και τις επιλογές τους. Ειδικά στα έργα των τραγικών ποιητών, όπως του Αισχύλου και του Σοφοκλή, ο φόβος χρησιμοποιείται ως εργαλείο για να μεταφέρει ηθικά διδάγματα.

Πολλοί πίστευαν πως οι ψυχές των νεκρών μπορούσαν να επιστρέψουν ως φαντάσματα, με σκοπό να ζητήσουν εκδίκηση ή να προειδοποιήσουν. Οι τελετουργίες καθαρμού και οι θυσίες συχνά λειτουργούσαν ως τρόπος εξευμενισμού αυτών των πνευμάτων. Παράλληλα, οι μητέρες χρησιμοποιούσαν μυθικά πλάσματα για να φοβίσουν τα παιδιά τους, όπως ο “Λάμια” και ο “Μορμώνας”, οι οποίοι θεωρούνταν τιμωροί της κακής συμπεριφοράς.