Ήξερες τι ήταν ο Μιθριδατισμός;

Στα βάθη της αρχαιότητας, ένας βασιλιάς με το όνομα Μιθριδάτης ΣΤ’ του Πόντου ανέπτυξε μια ασυνήθιστη στρατηγική για να προστατευτεί από τους εχθρούς του: κατανάλωνε καθημερινά μικρές δόσεις δηλητηρίου. Αυτή η πρακτική, γνωστή ως μιθριδατισμός, στόχευε στην ανάπτυξη ανοσίας στα δηλητήρια, ώστε να αποτρέψει πιθανές απόπειρες δολοφονίας μέσω δηλητηρίασης.

Ο Μιθριδάτης, φοβούμενος συνεχώς την προδοσία και τη δηλητηρίαση, άρχισε να αυτοχορηγείται διάφορα δηλητήρια σε ελεγχόμενες ποσότητες. Με την πάροδο του χρόνου, ο οργανισμός του ανέπτυξε ανθεκτικότητα σε πολλές τοξικές ουσίες. Ωστόσο, όταν τελικά ηττήθηκε από τους Ρωμαίους και επιχείρησε να αυτοκτονήσει με δηλητήριο, η ανοσία που είχε αναπτύξει τον εμπόδισε, οδηγώντας τον να ζητήσει από έναν στρατιώτη να τον σκοτώσει με ξίφος.

Σήμερα, ο όρος “μιθριδατισμός” χρησιμοποιείται μεταφορικά για να περιγράψει τη σταδιακή εξοικείωση του ανθρώπου με δυσάρεστες ή επικίνδυνες καταστάσεις, σε σημείο που να μην αντιδρά πλέον σε αυτές. Αυτή η έννοια υπογραμμίζει πώς η συνεχής έκθεση σε αρνητικά φαινόμενα μπορεί να οδηγήσει σε απάθεια ή αποδοχή τους.